Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
 
Naam afzender:
E-mail afzender:
   
Verhaal:

Who is my dad?
‘Sarah!’ hoor ik mijn moeder roepen. Ik zucht, ik zal wel weer een klusje voor haar moeten doen. Ik loop naar beneden, de woonkamer in. Maar ik haar daar niet. Dan loop ik naar de keuken, maar daar is ze ook niet. Hm, raar. Er staan pannen op het fornuis en het vuur is aan. Ik frons even en loop dan naar de bijkeuken. Ik schrik, mijn moeder hangt half over het konijnenhok. ‘Mam, wat is er?’ vraag ik geschrokken. Ze staat op en wijst naar het hok van Sammy. ‘Nee!’ ik sla mijn handen voor mijn gezicht, mijn schouders schokken. Tranen stromen over mijn wangen. Nee, nee, nee! Dit kan niet, dit kan gewoon niet waar zijn! Mijn lieve Sammy, ik had hem nog maar een jaar! Hij was zo lief! ‘Sarah, kom maar hier. Het is vreselijk, maar we moeten het opruimen en schoonmaken.’ Ik kijk mijn moeder aan. ‘Schoonmaken? Wat moeten we schoonmaken?’ zeg ik nog nasnikkend. Ik zie dat mijn moeder tranen in haar ogen krijgt. ‘Mama, wat moeten we schoonmaken?’ fluister ik benauwd. Mijn moeder wijst naar de muur boven Sammy’s hok. Mijn ogen worden groot van schrik en angst. Nee, dit kan niet waar zijn.. Ik lees de tekst, die op de muur staat, zachtjes voor me uit. ‘Volgende keer is het iemand anders… Misschien jij of je moeder wel..’ De letters zijn uitgelopen. Het is geschreven met bloed, bloed van Sammy. Sammy ligt dood in zijn hok, vermoord door een mes die op de grond ligt. Rood van het bloed. ‘Mam, hier moeten we mee naar de politie gaan.’ Zeg ik benauwd tegen haar. Mijn moeder schudt wild met haar hoofd. Angstig kijkt ze om zich heen. Ik mijn moeder nog nooit bang gezien. Ik maak stiekem een paar foto’s met mijn mobiel en pak dan een emmertje met water en sop. Dan pak ik een doek en begin ik de muur te schrobben. Ondertussen komt mijn moeder langzaam in beweging. ‘Stop, wacht even.’ Ze loopt naar met toe en gaat met haar gezicht vlak langs de muur. Ze ruikt even en dan bukt ze zich naar Sammy. Ze legt haar hand op zijn lichaam en trekt hem gauw weer terug. Geschrokken kijkt ze mij aan. ‘Hij is nog warm..’ Fluistert ze. Mijn ogen worden groot en ik ril. Dan is hij of zij nog in de buurt. Opeens rent mijn moeder naar de deur.
Ze doet hem op slot, dan doet ze ook de ramen op slot. Ik volg haar voorbeeld. Als alles op slot zit gaan we aan de tafel zitten. Mama zet een pot thee en een rol koekjes op tafel. 'We moeten gewoon doen alsof er niks aan de hand is, dan houdt het wel op.' Ze glimlacht. Ik knik, pak de pot thee en schenk haar en mezelf thee in. Dan pak ik de rol koekjes en pak ik er twee uit. Ik neem er een hap van en denk weer aan Sammy. Weer schieten er tranen in mijn ogen. Ik knipper ze weg. Niet huilen, zeg ik bij mezelf, niet laten merken dat er iets ergs gebeurt is. Mijn moeder kijkt me ongerust aan, ik glimlach maar naar haar. Rustig blijven Sarah, niks laten merken. Ik bijt op mijn lip en roer in mijn thee. Hoe heeft een dag in één keer, zo kunnen omslaan? Waarom moet dit mij nou weer gebeuren? 'Gaat het wel?' vraagt mijn moeder, ik hoor aan haar stem dat ze bezorgd is. Ik kijk naar haar, tuurlijk mam. Het gaat supergoed, mijn konijn is alleen maar vermoord en ik word bedreigd. Het gaat helemaal perfect. Maar in plaats daarvan knik ik maar gewoon. Lafaard die ik ben. Ik durf niet eens de waarheid tegen mijn moeder te zeggen. Ik frons en nippel van mijn thee. Au! Het is heet. Ik wrijf over mijn mond en weer schieten er tranen in mijn ogen. Stomme thee, denk ik. Ik voel de blik van mijn moeder branden. 'Ik ga naar boven.' zeg ik, nog steeds over mijn lip wrijvend. Als ik naar boven loop, kijk ik om me heen. Zou hij misschien in het huis zijn? Ik ril en schudt de gedachte uit mijn hoofd. Natuurlijk niet, maak jezelf niet zo bang Sarah. Ik loop mijn kamer binnen en ga op mijn bed zitten. Ik kijk mijn kamer rond, ik zucht opgelucht. Gelukkig, niks verandert. Ben ik nou serieus bang in mijn eigen huis? Is dat niet super belachelijk? Zou ik anders toch naar de politie moeten gaan? Maar wat kunnen zij eigenlijk doen, ze weten niet wie het is. Net zoals wij, we hebben geen flauw benul over wie het zou kunnen zijn. Ik schrik, ik hoor voetstappen in de tuin. Ik sluip naar mijn raam en kijk onderzoekend de tuin in. Ik kan niks ontdekken, dus ik ga maar weer zitten op mijn bed. Even later hoor ik het geluid weer. Ik loop weer naar mijn raam en kijk de tuin door, die al wat schemerig is geworden. Ik kijk overal maar kan niks ontdekken, ik wil bijna naar mijn bureau lopen, als ik iets zie bewegen. Ik schrik en zet grote ogen op. 'Oh nee,' Jammer ik. Ik volg de schim die door de tuin loopt. Wat is hij daar aan het doen. Ik bedenk me dat hij me kan zien staan en ik doe gauw het licht uit. Dan ga ik weer voor het raam staan. Ik kijk de hele tuin rond, maar de schim is verdwenen. Ik blijf nog een tijdje staan kijken, maar dan geef ik het op en loop ik naar mijn bed. Ik laat me met een zucht vallen.
Wie is die schim en wat wil hij? Ik merk dat ik ril over mijn hele lichaam. Ik doe het licht aan en doe de gordijnen dicht. Nu voel ik me al stukken veiliger. Ik loop naar de badkamer, kleed me uit en stap onder de douche. Ik laat het warme water over me heen lopen, heerlijk. Ik voel me nu heerlijk rustig worden. Na een kwartiertje stap ik eronder uit en droog me af. Ik doe mijn pyjama aan en poets mijn tanden. Als ik klaar ben kruip ik in bed. Ik val direct in slaap. Met een schrik word ik wakker. Bah, ik haat nachtmerries. Ik loop mijn kamer uit, richting de badkamer. Ik was mijn gezicht en doe mijn pyjama uit. Dan loop ik weer naar mijn kamer en kleed ik me om. Ik doe mijn haar en mijn make-up. Ik loop naar beneden en maak een ontbijt voor mezelf klaar. Ik eet het op en poets mijn tanden even later in de badkamer. 'Mam, ik ga naar school!' roep ik. Ik hoor gemompel uit haar kamer
komen dus ik loop maar naar beneden. Ik pak mijn jas en tas en loop naar buiten.
Ik doe de deur achter me dicht en pak mijn fiets. Ik fiets richting school.
Opeens hoor ik gehijg achter me, ik schrik en kijk om. Ik zie dat het Mirna is, mijn vriendin. 'Wat is er? Je kijkt alsof je een spook hebt gezien.' vraagt ze fronsend. Sarah, je mag haar niks vertellen. Straks maak je haar bang of nog erger, komt diegene haar ook een bezoekje brengen. Nee, je houdt het voor je. 'Oh, ja. Nou gisteren is Sammy dood gegaan. We weten niet hoe, hij lag dood in zijn hok.' De tranen branden achter mijn ogen, ik knipper even en ze zijn weg. Hoe kan ik nu ooit nog een veilig gevoel hebben? We fietsen samen zwijgend naar school. Met een zucht zetten we onze fietsen weg. Ik stop mijn handen in de zakken van mijn jas. 'Het is koud..' zeg ik tegen Mirna. Mirna knikt en kijkt glazig naar iets of iemand. Ik volg haar blik en zie dat die uitkomt op, uhm geen idee. In elk geval op een jongen. 'Hé Mir. Joehoe,' Ik zwaai met mijn hand langs haar gezicht. Ik zie dat Mirna opschrikt uit haar gedachten. 'Hm, ja?' 'Never mind.' Ik zucht en loop verder. Mirna komt gauw achter me aan. Ik loop direct door naar mijn kluisje, terwijl Mirna nog even blijft staan kletsen met wat meiden. Ik open mijn kluisje en er valt een briefje uit. Ik raap het op en open hem. Mijn ogen glijden over de tekst en mijn ogen worden groot van schrik. Het briefje valt op de grond. Ik staar verdwaasd naar niks. Ik ben er niet bij met mijn gedachten. Nee, waarom?! Ik merk pas dat Mirna is komen aangelopen toen ze met haar hand voor mijn gezicht zwaaide. Ik draai me om naar haar. 'Saar, je bent lijkbleek. Wat is er aan de hand?' Ze kijkt me bezorgd aan. 'N-niks. Niks aan de hand.' stotter ik. Ze trekt haar wenkbrauw op. Dan zie ik dat ze kijkt naar het briefje op de grond. Ze bukt en pakt hem op. Net als ze hem wil openen pak ik hem uit haar hand. 'Sorry, die is van mij.' Ze kijkt me vragend aan. 'Sinds wanneer hebben wij geheimen voor elkaar?' Ik bloos, 'Het is geen geheim. Het is omwille van jou.' Ik slik en draai me naar mijn kluisje. Ik begin erin te rommelen. Ik hoor Mirna weglopen. Ik zucht, godzijdank vraagt ze niet verder. Als ik al mijn boeken heb gepakt, loop ik een andere kant op dan waar Mirna heen is gegaan. Ik hoor nog net dat iemand vraagt, waarschijnlijk Sophie, 'Hebben jullie ruzie?' Ik zucht, ik wil niet dat er iets met Mirna gebeurt. Ik loop naar de kantine en ga ergens zitten. Ik voel ogen op mij branden, die vragen zich vast af waarom ik hier alleen zit. Mirna en ik zijn sinds de brugklas onafscheidelijk. Tenminste, voor de mensen van deze school. Daarvoor waren we ook al onafscheidelijk. Elk weekend sliepen we bij elkaar. Alleen wij tweetjes, niemand anders. Nu op de middelbare is er haast niks verandert. Wel een beetje, maar niet veel. We slapen alleen niet meer zo vaak bij elkaar en we hebben allebei vriendinnen erbij. Maar we zijn nog steeds op school áltijd samen. Ik glimlach en haal mijn hand door mijn haren. Ik voel de tranen opwellen als ik eraan denk dat Mirna iets zou kunnen overkomen. ‘Hé Sarah,’ hoor ik opeens. Ik knipper mijn tranen weg en kijk omhoog naar degene die iets tegen mij zei. Het is Ryan, ik heb sinds begin dit schooljaar crush op hem. Hij grijnst naar me en ik begin te blozen. ‘Eh, hoi.’ Zeg ik verlegen. Hij zit in de 4e en is super populair. ‘Mag ik erbij komen zitten?’ vraagt hij. Ik knik, ‘Tuurlijk, waarom niet?’ Ik glimlach verlegen en kijk naar mijn handen. Ryan haalt zijn schouders op, ‘Eigenlijk heb ik geen idee, misschien mag je me wel helemaal niet.’ Hij geeft me een knipoog en glimlacht. ‘Te, Tuurlijk mag ik je wel.’ Stamel ik, oh wat ben ik nou weer dom aan het doen. Hij praat tegen je en het enige wat je kan doen is stom stotteren. Ik kijk hem aan. ‘Sinds wanneer zijn jij en Mirna niet samen?’ vraagt hij dan. ‘Sinds, ehm, nou gewoon. We hoeven niet altijd samen te zijn, toch?’ Ik glimlach. ‘Hm, ja dat klopt. Maar ik wou je wat vragen, ga jij dit weekend wat doen?’ Hij grijnst een scheve grijns naar mij. Ik heb het gevoel dat ik flauw val, vraagt Ryan dat aan mij? Ik glimlach verlegen, ‘Nee, ik heb geen plannen.’ Ryan’s ogen klaren op, ‘Mooi, misschien wil je plannen met mij maken?’ Hij glimlacht. Het begint me te duizelen. Ik schud mijn hoofd om er bij te blijven. ‘Sure, zaterdag of zondag?’ Ik glimlach. ‘Zaterdag om 8 uur?’ Ik grijns, ‘Tuurlijk.’ ‘Oké, dan ben ik er dan.’ Hij grijnst en staat op. Dan loopt hij terug naar zijn vrienden. Ik blijf alleen achter, zwijmelend over het feit dat hij me zaterdag om 8 uur ophaalt. Dan gaat de bel. Ik sta op en kijk op het rooster wat in de school hangt. Dan loop ik naar het lokaal waar ik moet zijn en ga ergens zitten. Mirna komt even later ook binnen en gaat naast me zitten. Ik glimlach en begroet haar. ‘Mir, ik moet je iets vertellen.’ Zeg ik blij. Mirna fronst, ‘Wat?’ ‘Ik heb een date met Ryan!’ roep ik blij uit. Mirna grijns, ‘Niet! Serieus? Vertel me alles!’ roept ze, nu ook blij. Ik grijns en vertel alles, ons hele gesprek. Uiteindelijk staart ze me vol verwondering aan. ‘Ryan uit de 4e heeft je gewoon meegevraagd op date.’ Stamelt ze met een glimlach. Dan kijkt ze om zich heen en merkt dat iedereen heeft meegeluisterd. Ze grijnst en draait zich weer naar mij toe. ‘Nu weet de hele klas het ook.’ Ik haal mijn schouders op, ‘Ach, boeien.’ Ik grijns nu ook en zie dan dat de docent het lokaal binnen komt. De les gaat beginnen. Na de les strompel ik met Mirna naar het volgende lokaal, we zijn gewoon vermoeid geworden van het luisteren naar het gezeur van onze geschiedenisdocent. In verhalen lees je vaak dat die altijd saai zijn en dan denk je, ach ze kunnen ook overdrijven. Maar nu weet ik heel zeker dat ze niet altijd overdrijven. Ik zucht en kijk Mirna aan. ‘Die les was gewoon té saai.’ Ik sla mijn hand voor mijn mond om mijn gaap te verbergen. Dan lopen we het lokaal in en gaan weer zitten op onze plekken.

Vervolg next?

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 22 bezoekers online