Verhalen

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
Naam afzender:
E-mail afzender:
Verhaal:

Straks doet het geen pijn meer
I.
Het was donker, alleen de gele vage lichtstralen van de lantaren
verlichten de oude straat. Het regen botste tegen Bill's gezicht en
viel dan op de grond. Niemaand was nog op straat te zien, iedereen sleep
al, want morgen is er weer en dag en moet iedereen heel vroeg op. Bill keek
alleen nog maar naar zijn voeten, het kon hem niet schelen waar hij
naartoe liep.

Een traantje viel uit zijn oog, "en niemaand die mij zoekt" dat hij
terwijl hij op een natte bank ging zitten, hij trok zijn lange zwarte
mantel van zichzelf af en legde die op het einde van de bankje,
meteen liet Bill zijn hoofd vallen, net voor hij zijn ogen wou sluiten
zag hij in de verte een groot smal figuur die steeds "Bill" riep en naar hem
toe liep.

jep ! het was inderdaad zijn broertje, die haast geen adem meer kreeg.
"Bill! " riep hij nog eens toen hij zijn linker hand vast nam en hem rechtop trok,
"Ben jij op jij kop gevallen?" bezorgd maar streng voegde Tom er toe en keek
Bill zijn ogen aan, waar de shmink helemaal was uitgelopen."Ik ga godverdomme dood!" riep Bill en rukte zijn hand weg die tom nog vast hield."Dat weet jij niet" propeerde Tom zijn broertje te kalmeren, Bill werd er juist woestiger van, keek hem even met een brandende blik aan en hij pakte snel zijn jas die al helemaal doordreefd en nat was en wou weglopen.

Net op tijd kon Tom hem tegenhouden door te springen en net rond zijn middel
vast te grijpen. Bill voelde even een warm gevoel van binnen dat opeens zomaar in hem binnenschoot en bleef staan, Ondertussen pakte tom met zijn zachte hand ruw de gezicht van Bill vast en draaide die naar hem toe, "Kom mee"
zei hij op een lachende toontje terwijl Bill in zijn ogen kon zien
dat zijn tweelingsbroertje nog vol met bezorgdheid en verdriet zat,
traag gingen de kaulitz broertjes terug naar hun hotel en keeken elkaar af een toe aan, zonder iets te zeggen.

***
Tom ging meteen in de badkamer, trok zijn kleding uit en hij stapte in de
douche en liet het water zachtjes over zijn mooie lichaam lopen. Intussen
stapte Bill ook in de badkamer en probeerde zijn ogen weer wat op orde te brengen. Opeens breekt de helse pijn uit in Bill zijn hoofd, meteen plaatste hij zijn beide op het rechter deel van zijn hoofd en drukte hard met zijn nagels tegen zijn haar. Het verschrikelijke pijn werd steeds erger en erger, Bill kromp helemaal inéén en liet zich op de grond vallen.

Tom hoorde de harde klap van zijn broertje, hij sprong super snel uit de douche en liep meteen naar hem toe. "Wat is er ?" vroeg hij geschrokken terwijl hij met zijn beide handen op die handen van Bill plaatste en zijn hoofd recht naar hem toe draaide, zijn gezicht was rood, heel wat tranen kwamen steeds weer uit zijn ogen. "De pijn !" haperde hij moeilijk door zijn tanden.Tom nam zijn broertje in zijn handen en liet hem op het bed vallen.Zachtjes kwam Tom naast hem liggen en aaide over zijn hoofd. De pijn verdween zachtjes en Bill zette zich recht, en hij weegde zijn laatste traantje weg
en keek bezorgd naar Tom die nog in zijn nakkie op het bed lag.

"Gaat het wel met jou?"vroeg hij en keek diep in zijn betraande ogen.
"Euh,...ja hoor ik denk het wel, nu lijkt het of de pijn er zelfs nooit was"grijnsde hij en liet zijn blik op Toms buik vallen. Meteen ging hij terug naar de badkamer en waste zich verder. Toen hij klaar was zag hij dat Bill
al in slaap viel. Tom schoof een deken over zijn broertje heen, "HmHmHm"ademde hij even en opende zijn ogen. "Tom?" vroeg hij terwijl hij hem bekeek, Tom keek hem ook vragend aan en zijn broertje voegde toe:"Laten we niks zeggen tegen
georg en gustav, ik wil niet dat ze achter komen dat ik met een potverderie tumor in mijn schedel zit" en draaide zich op zijn rechter zij en sluitte zijn ogen.

Zachtjes hoorde Tom hoe zijn broer zachtjes ween, hij wou hem steunen maar liet hem toch maar even "alleen" zijn, hij stopte twee tampons in zijn oren om rustig te kunnen slapen en viel op zijn buik in slaap.
Het zonnetje scheen door het raam, de warme zonnestralen schenen op de kaulitz broertjes en gelijk stonden ze op en rekten zich uit. Opeens komt het verschrikkelijke pijn weer terug, Bill legde meteen zijn hoofd weer met zijn beide handen vast "AAAAUUUUWWW" riep hij en viel nog eens van het bed. Op dit moment liep Tom weer naar zijn broertje toe en probeerde hem te troosten. De hotel deur vliegt open en Georg komt net binnenvallen en ziet de twee broertjes die met tranen in hun ogen zaten.
***
"Wat gebeurd hier in hemelsnaam?" vroeg Georg die de blik naar de broertjes richtte die alleen in hun boxer zatten."Ik viel uit mijn bed !"Zei Bill meteen
en de pijn in zijn hoofd verzachte weer. "Owh oké" onbegrijpend draaide
Georg zich om en liet de deur achter zich dicht. Het was even doodstil
tussen de beide broertjes, ze keeken elkaars ogen aan "stel dat jij"
Tom slikt even en gaat verder "dood gaat, wat zou jij laatste wens dan zijn?" Bill zette een valse glimlach op zijn gezicht, hij omhelsde zijn broer. De lippen van Bill komen steeds dichter, dichter en dichter Tom
keek Bill onbegrijpelijk aan.

Bill deed zijn ogen dicht en kwam zachtjes tegen de lippen van zijn
broertje die dat helemaal niet had verwacht. "Hey ! wat doe jij nu?!?" Riep
hij, hij gaf Bill een harde klap op zijn schouders zodat hij omviel
en kuiste zijn lippen af door er met zijn hand snel over te gaan.
Jij kon zo de woede, de teleurstelling en de angst op Bills gezicht lezen,
Hij stond recht op en liep het hotel kamer uit en liet zijn woede nog eens tonen door de deur achter zich hard dicht te slaan.

Wat was dat ! vroeg de eenzame Tom zich af terwijl hij op zijn bed sprong
en zocht naar zijn kleren. De deur gaat weer open en Bill komt weer binnen,
hij zag er rood uit, hij had namelijk alleen zijn boxer aan. Hij pakte snel
zijn kleren zonder Tom aan te kijken en liep weer weg.

De drie jongens zaten rustig te eten terwijl de zanger nog spoorlos
was. "Huh, ik maak mij toch zorgen om Bill" zei gustav met zijn mond nog
vol met eten. "Bill is gewoon gaan wandelen" aarzelde Tom terwijl
zijn hart steeds harder en harder begon te slaan. Uren gingen voorbij
Bill was nog altijd nergens te zien. In het donker besloot Tom om zijn
broertje te gaan zoeken, hij deed snel zijn jas aan een liep buiten.
Hij werd ongelooflijk verbaasd ! Heel wat mensen stonden rond het hotel
en keken allemaal op het dak "Pas op ! hij gaat springen" riep iemaand van de ramptoeristen en toonde zijn wijsvinger ook op het dak. Tom liep wat verder van het hotel. Het kon toch niet waar zijn ! dacht hij en Jawel
hij zag een lang smaal persoon op het dak staan die op het punt was
om te springen. Snel liep Tom het hotel binnen en zocht naar de brandtrap.

Snel maar doodop was hij al op het dak. Bill wou net zijn rechtervoet
op de plint plaatsen maar hij gleed weg! Net op tijd vangt Tom hem op
"AAAAAHHHH! Laat mij los !" Riep Bill razend en probeerde los te komen.
"Bill ! waarom doe jij dat nu ?"tranen vlogen uit zijn ogen terwijl Bill daar voor al die ramptoeristen hing en wiebelde wat met zijn lange benen.
"Ik ga godverdomme toch dood !" Riep hij jankend. "Maar toch niet op zo een manier! Bill, ik heb jij nodig, ik kan niet zonder jou, zonder jouw is mijn leven niks waard". Tom leek al heel moe, 52kg blijven houden was toch niet
zo makelijk. "Bill zuchtte en pakte zijn andere hand vast". Zo trok Tom hem snel op en ze gingen weg uit het zicht van de mensen. Tom gaf hem meteen een kus
op de mond uit de blijdschaap, Hij voelde ineens warmte van binnen
die hij nooit eerder had gevoeld. Bill opende zijn mond en zachtjes kwam
Tom zijn tong naar binnen.

Even later gingen ze terug naar het hotelkamer, ze lieten zich vallen op
het bed. "Je hebt mijn leven gered" grijnsde Bill en durfde hem niet
aan te kijken, hij schaamde zich dat hij zomaar kwaad weg liep, hij mocht hem gewoon niet kussen... Tom liet zich helemaal onverwachts op zijn broertje vallen en begon hem weer te tongzoenen. Zachtjes deed hij de
t-shirt uit en kuste Bill op zijn navel, hij vreef met zijn zachte handen
over heel zijn lichaam, Bill trok ook zachtjes de kleren van zijn broer uit
een liet alleen nog zijn boxershort aan. Ze begonnen weer zachtjes te zoenen
en ondertussen gleed Tom met zijn handen naar zijn riem en maakte die los,
hij deed zijn knoopje open trok zijn jeans er af. Met zijn mond pakte hij Bill's zwarte boxershort en Bill maakte een korte geile kreun dat Tom
nog opgewonder maakte. Ondertussen verscheen er een bobbel bij Bill en
Tom grijnsde, nam terug zijn boxer in de mond en trekt die uit.
***
Terwijl Bill hard op geniet en af een toe eens een kreun maakt,
begint Tom hem overal te zoenen, hij raakte met zijn hand de bovenste
deel van zijn been vast en laat die naar zijn erectie glijden, vrijft
even heen en terug en legt zijn hand andere hand op zijn ster, voorzichtig
nam hij Bills geslachtsdeel in zijn mond en ging van boven naar beneden en
plaagde hem even door af een toe eens te stoppen en een kusje te geven op
zijn vetmooie buikje.
"Meer Tom!, meer!" schreeuwde Bill die al over ge-geild was, Tom versnelde
het ritme en voelde dat Bills sperma aangenaam in zijn mond vloeide.
toch zo slecht nog niet, dacht Tom en ging steeds trager en trager tot hij
was gestopt en naar zijn tepels kroop en begon ze dan te kussen. Bill gleed
even naar beneden en liet zich op Tom zetten net voor hij zijn onderbroek wou uitdoen vliegt de deur open en komt Gustav binnen, hij blijft even stofstijf staan, de tweeling kijkt hem even aan...2min was het stil en nog
altijd bleef Bill op Tom zitten. "Wat nou?" vroeg Tom stoer maar kwaad
aan gustav die steeds verbaast met grootste ogen naar hen keek. "Nooit
neukende tweelingen gezien?" voegde Bill toe. Het floepte zomaar uit zijn
mond voor hij die zin had verwerkt in zijn grijze hersenmassa.
"Whahahahah!" Onverwacht schiet Gustav in de lach en loopt weg. "Vaag"
dacht Tom en keek terug verlangend naar Bill die zijn boxershort al tot aan de knieen had uitgetrokken. Voor hij die verder wou uittrekken van Toms lange benen kwam Georg binnen en achter hem komt Gustav aangerend "Zie jij!
ze zijn gek geworden" lachte Gustav en Georg bekeek de tweeling van kop tot teen. "Okeej het wordt tijd dat we de deur eens op slot leren te doen" dacht Bill die de deur met veel aandacht bekeek. "Wat staren jullie nu! ga weg we zijn bezig" riep Tom en smeet nog op de bed liggende boxeshort van Bill in Gustavs gezicht. "IUUWWL" riep hij en draaide even rond om die boxer van hem
af te krijgen. "Owh ik zie dat jullie bezig zijn"lachte Georg luid op en nam
Gustav mee die eindelijk Bills onderbroek van zij gezicht af kreeg.
"Zow, waar waren we?" vroeg Tom met een uitdagende blik. En Bill ging verder
eindelijk was zijn boxer er af en legde Bill zijn mond precies op Toms geslachtsdeel. Hij gaf er een kusje op en opende zijn mond en ging in een stelle, trage tempo van boven naar onder. Tom begon te kreunen en te schreeuwen...
Na een lange nacht werd Tom wakker, hij draaide zich om om te kijken of
Bill ook wakker was "Bill!" riep hij geschrokken, hij zat in een hoekje van het bed helemaal samengedrukt met zijn handen weer op zijn hoofd. "Tom ! de pijn ! ik kan er niet meer tegen jankte hij en barstte in tranen uit. Tom kwam meteen bij Bill zitten en omhelsde hem hard. Bill leek weer beter te zijn en toverde en zachte glimlach op zijn gezichtje. "Rustig maar" kalmeerde hem Tom, gaf hem een zoen op zijn voorhoofd en ging in de klerenkast rommelen.
Weken gingen voorbij, het werd steeds slechter met Bill, steeds vaker kreeg hij de onverdragelijke pijn in zijn hoofd. Toen ze weer eens moesten optreden kreeg Bill in het midden van een liedje een aanval, meteen werd het hele consert afgelast en moest iedereen naar huis. Bill lag nu in het ziekenhuis. "Ik wil hier weg" zei Bill terwijl hij Tom aankeek en nam een vieze glas water en dronk het op. "Bill, jij weet dat jij niet mag weggaan,
de docters zeiden dat als jij nu die aanval gaat krijgen jij hart het ook niet zou kunnen volhouden en dat jij mischien sterft" vertelde Tom en aaide zachtjes op zijn hoofd. "Maar wat maakt het nu uit! ik sterf sowiso, en daarbij ik sterf liever op jouw schoot dan in een ziekenhuis helemaal alleen". En er liep een traan uit zijn oog. Dat overtuide Tom om hem morgen buiten te krijgen en dat deed hij, hij vroeg wat hulp aan Georg en Gustav die graag met hem mee gingen.

***

"Opgepast..! mijn patient heeft gewoon frisse lucht nodig" Riep Tom die met het bed door de kleine gangen reed. Georg en Gustav liepen vooran om te zorgen dat de hangen leeg waren. "Zow we zijn er" Zei Tom tegen Bill en gaf hem zijn gel en een oogpotlood. Bill lachte naar iedereen en gaf ze allemaal een groeps knuffel. Alsof hij ze ooit terug zou zien. Bill friste zich op en ze gingen naar een bankje op de hoogste heuvel in het park. Bill legde zijn hoofd op Tom zijn warme benen en keek Gustav en Georg na. "Heb jij die pilletje bij?" vragend keek Bill zijn tweelings broertje aan. Er liep een
zware traantje uit Tom zijn droevig ogen, voor het eerst zag iedeen hoe Tom weende. Hij ging met zijn hand in de zak en overhandigde zijn broertje een kleine witte tabletje aan. Bill keek er eerst even naar en legde die in zijn mond en slikte die in. Tom voelde hoe Bills ademhaling steeds trager en trager werd. Tom gaf hem een laatste zoen op de lippen en streelde zijn gezichtje. Nog een traan liep uit Toms oog recht op Bills neus en gleed dan naar zijn kaaklijn en dan op de grond. Georg en Gustav gingen op hun knien zitten en lachten vriendelijk naar Bill toe. Terwijl van Binnen hun hart verscheurd werd in kleine stukjes, het was zo pijnlijk dat een auto ongeluk maar een klein splinter leek te zijn. Bill grijnsde nog even en sluitte zijn ogen. Zijn lach verdween en Tom voelde dat zijn ademhaling helemaal gestopt was. "Nu ben jij voor ieuwig verlost van de pijn" zei hij traag en opeens toverde hij een prachtige glimlach op zijn gezicht en gaf een kusje op zijn voorhoofd.
Tom stond voor de spiegel, hij had een oogpotlood van zijn broertje vast,
en hij tekende zijn gezicht over op de spiegel, kleurde de zwart ontploft haar in en kuste zijn spiegelbeeld. De deur gaat open, Georg en Gustav stappen de hotelkamer binnen. "Ben jij klaar?" vroeg Georg, Tom knikte en
ze gingen naar het park. Tom legde een gele vrolijke bloem op een steen waar op stond *Bill Kaulitz 1/09/1989-10/03/2007* Georg en Gustav keerden al om om weg te gaan. "Ik zal jij straks weerzien,.....Maar niet nu, niet nu..."herhaalde Tom zachtjes en liep naar de 2 G's toe en samen gingen ze op een hoogste heuvel van het park en zwaaiden naar de lucht.

***
Tom kon niet geloven dat zijn liefde, zijn fammilie, zijn tweeling er niet
meer was, hij lag in het bed en keek de hele tijd naar een lamp.
Als hij dat pilletje niet had gegeven lag Bill nu hier mischien, Waarom
moest juist zijn broertje nou sterven. Wie weet bestond er wel een middel
tegen een tumor! Maar ik heb niet eens mijn handen uit de mouwen gestoken
dacht hij boos. Talloze vragen spookten door zijn hoofd, hij kon aan niks
anders denken. Hoe moet het nu met onze band? Gellukig kregen ze 1maand verlof hun manager had gezegd dat ze dan maar een nieuwe
zanger moesten zoeken of ze moesten stoppen met de band, waar ze natuurlijk absolut tegen waren. Maar een nieuwe zanger! dat was gewoon onmogelijk, niemand kon zo
mooi zingen als Bill, niemand kon zoveel show verkopen en vooral niemand
kon zoveel liefde schenken als Bill.
Tom besloot om in zijn eentje een avond-wandeling te maken, omdat het regende deed hij Bill zijn lange zwarte mantel aan en ging naar buiten.
Die mantel, die donkerte, die regen dat kwam hem allemaal heel bekend voor.
Hij liet zich vallen op één van de banken waar Bill ooit had gezeten en keek aandachtig naar een lantarn die zachtjes de straat verlicht. Die mantel...
Bill had die mantel aan, precies 2maand geleden. Dat was de eerste dag dat men erachter kwam dat Bill een tumor had, toen hij dat wist liep hij meteen weg. Tom maakte een heel diepe zucht een droomde verder.
Als jij met een tumor zit kan jij eigenlijk zelfs nog jaren blijven leven,
maar Bill kon de dagelijkse pijn niet meer aan. Ik moest hem maar een kalmeringspil geven of of of DE pil, hij lachte. "Hmm" hoe wou Bill op
een bank slapen en dan nog als het regende? vroeg Tom zich af en hij trok Bills jas uit en legde die op het eind van de bank. Hij wou net zijn hoofd laten vallen toen hij opeens iets hoort: "Hey! dat is mijn jas" riep de persoon uit een donkere hoek van wie Tom net zijn/haar gezicht niet kon zien
"Dat is de jas van mijn gestorven tweeligsbroertje" aantworde hij en propeerde te zien wie dat was.
Toen die persoon dichetbij kwam kon Tom zijn kleren zien. Het was duidelijk een man/jongen, hij droeg een witte maar verschrikkelijk vuile bemodderige
pyjama, naja het leek toch op een pyjama. Die persoon kwam steeds traag naar hem toe en het leek alsof hij zijn rechtervoet niet zo goed kon bewegen.
Net een zombie! dacht Tom even en steeds als die rare firguur en stap dichter plaatste wou Tom ver weglopen maar bleef moedig zitten, iets zei in
hem dat hij MOEST zitten, dat gaf hem heel wat moed.
"En wie ben ik dan?...de Paus?" vervolde het rare figuur ons gesprek, zijn stem, die kwam verschrikkelijk bekend voor. Dat warme aangename gevoel schoot Tom opeens binnen. "Wie wie ben jij ?" vroeg hij bang en ondertussen
nam hij zijn broertjes jas vast. Die figuur stapte in het licht, Tom
kon eindelijk zijn gezicht zien, overal waren er blauwe plekken, zijn donkere lange haaren bedekten lichtjes de zijkanden van de kaak. Zijn gezicht zat vol met modder. Het was Het was...!

***
Het was het was "Bill?" vroeg Tom en stond recht "in zijn levendelijve" grijnsde Bill. "Bill!" herhalde Tom op een hijgende toon en gaf hem een heel
warme, lange knuffel. De beide tweeling was al helemaal doorweekt door de
nog steeds vallende regen, door heel lang te knuffel werden Tom zijn kleren
ook al modderig. "Maar wie wat hoe waar ?" vroeg Tom verbaasd en beiden
gingen ze op het bankje zitten.

"Tom, voor jij mij een pilletje geeft lees de volgende keer waarvoor
het dient" lachte Bill en legde zijn hoofd op zijn broertjes schouder.
"Ow?" vroeg Tom zich af en Bill vervolgde zijn verhaal. "Raar maar waar
jij hebt mij geen zelfmoord pilletje gegeven, ik weet niet hoe jij er aan
komt maar jij had mij in elk geval een pilletje gegeven waarvan mensen
gewoon hun bewustzijn verliezen, en dus ben ik bewustenloos gevallen. Toen
jullie de ziekenwagen belden hadden ze mij meegenomen en raad eens !
Nu ik toch bewustenloos was hebben ze de helft van mijn tumor kunnen uithalen, de volgende maand moet ik weer terug naar het ziekenhuis om de
andere helft te laten weghalen als ik te laat ben is er kans dat die andere helft terug verdubbeld" vertelde Bill allemaal met een grote glimlach
op zijn gezicht.

"Maar jij blauwe plekken dan?" vroeg Tom heel bezorgd over zijn liefste
broertje. "Ik ben weggelopen uit het ziekenhuis, ik wou zo snel mogelijk
bij jouw zijn, normaal moest ik nog één dag in het ziekenhuis blijven
maar ik miste jou en had die éénzame rust toch niet nodig." Bill keek Tom
eventjes aan, Tom had die blik nooit eerder gezien, koude rillingen
liepen langzaam door zijn rug, "en toen ik wou weglopen ben ik van de
trap gestruikeld en helemaal tot de laagste verdiepind zo naar beneden
gerold, en aangezien ik op de 8ste verdieping zat, deed dat behoorlijk pijn"
En Bill lachte terug.

"Hmmm...Bill lachte vroeger NOOIT met welke pijn die hij dan ook had." Dacht
Tom in zichzelf "maar waarom zit jij dan vol met modder?" Vroeg hij
nieuwsgierig. Bill stond op rommelde even in zijn linker zak en bracht
een vrolijke gele bloem voor Tom zijn gezicht, "ik dacht dat die voormij
bedoeld was" grijnsde hij weer en gaf die bloem weer aan Tom. "Is ook zo,
hou hem maar" en hij gaf het bloempje weer aan zijn broer. Maar wat Tom
helemaal niet verwachthad, Bill nam die bloem in zijn handen en gooide
hem gewoon weg! "Jij bent veel belangrijker" En zijn lippen kwamen steeds
dichter bij die van zijn broertje.

Ze kusten, Tom had opeens die warme gevoel niet meer die hij zou moeten
hebben, het voelde alsof helemaal iemaand anders hem kuste "doet mij denken
aan een onenight stand" dacht Tom. Maar wat Bill ook probeerde Tom deed zijn
mond niet open. Hopenloos stopt Bill hem met zoenen en trekt hem recht.
"Mischien moeten we terug naar het hotel gaan" Zei Bill en vertrok de richting hotel. "Wat is er toch met mij? Ik zou moeten blij zijn dat mijn
broertje leeft, maar dat ben ik niet" dacht Tom diep na en hij rapte de
weggegooide bloem weer op en volgde Bill.
***
Bill mankte nog steeds met zijn rechter voet en met moeite ging hij de
trap op, omdat de lift steeds bezet was. Achter zich liet hij heel
wat moddersporen achter en Tom volgde hem met zijn bloem die hij in zijn
linkerhand vasthield. Toen ze bijna aan hun deur stonden kwamen ze Georg
en Gustav tegen, "Tom!" Riep gustav en bekeek de natte en bemoderde Tom
van kop tot teen. "Kijk wat jij gedaan hebt! jij hebt heel de vloer vuil
gemaakt met die vieze schoenen van jou" voegde Georg er bij alsof hij
alles zelf moest kuisen. "Hallo! Bill staat hier wel naast mij en jullie
zijn bezig over een paar stomme afdrukken" hij wijzde met zijn wijsvinger naar Bill die naast hem stond.

"Tom! ben jij gek geworden?..we weten dat jij de dood van jij broertje
moeilijk kan accepteren maar dat is geen reden om een zwerver mee te nemen
en zeggen dat hij jouw broertje is,
straks denken de mensen dat jij echt gek bent en stoppen ze jou bij
een psycholoog en wie weet nog erger!" Maakte gustav zich zorgen en bekeek de zwerver die zijn gezocht afdroogde met zijn handen. "Nee maar kijk, ik weet dat hij er raar uitziet maar ik kan best mijn broertje herkennen!"
probeerde Tom ze te overtuigen en liet een stukje van zijn vuile broek zakken. Even trokten de G's een vies gezocht zo van: wat is Tom in
hemelsnaam van plan?

En Tom toonde zijn mooie ster Tatoo dat op zijn buik zat. Alleen was de
achtergrond enbeetje blauw geworden "vast nog een blauwe plek" dacht hij.
"Jongens! ik ben het,...Echt!" en Bill gaf de beide een knuffel. En opnieuw vertelde hij zijn verhaal en dat Tom en verkeerde pilletje gaf. Het was al
heel laat en de jongens besloten om terug te gaan in hun hotelkamer, ze
namen snel afscheid van elkaar en de G's gingen verder.

Bill rende meteen de badkamer binnen, deed zijn lelijke vervuilde kleren uit en gooide ze weg. Hij stapte in de douche en Tom kwam net binnen. Hij liet
het kraan lopen en vaste zijn gezicht af, "Kom jij niet bij mij?" Vroeg
Bill op een geil toontje en deed de douche open. Tom bekeek Bill zijn
lichaam, hij zat helemaal vol met blauwe, rode, paarse vlekken. Net een
regenboog. "Hij moest vast héél erg hard gevallen zijn van dat trap" dacht
Tom terwijl hij zijn hoofd schudde en verliet snel de badkamer.

Hij kon dat verschrikelijke beeld niet meer uit zijn hoofd krijgen.
Dit is gewoon mijn broertje niet, hij doet alsof al die wonden hem niks
kunnen schelen, mocht Bill een minimini puistje op zijn gezicht krijgen
dan was dat altijd een derde wereld oorlog bij hem, heel de tijd bleef
hij maar janken en janken en hij deed er echt allés aan op dat kleine
onregelmatigheid op zijn gezicht weg te krijgen. Tom moest denken aan
de laatste keer dat Bill struikelde over zijn eigen voeten en die kreeg
een blauwe plek op zijn scheenbeen. Bill wou 3lange dagen niet naar buiten
komen, bang dat iemaand zijn blauwe plek zou zien. En als hij naar een
intervieuw moest deed hij eerst heel wat gezichtspoeder op en dan een
super lange sok dat bijna op een panty leek, en dan nog eens zijn langste jeans en de grootste laarzen die hij had.

Maar nu! Tom kon hem gewoon niet begrijpen, Bill was vroeger ook zo
supergevoelig en nu toen ik hem niet wou tongzoenen... Hij deed alsof
het hem niks kon schelen. Een verschrikelijk hoge en luide schreeuw kwam
uit de badkamer. Tom stond meteen op deed de badkamer open en stond versteld
Bill lag daar op de grond. Maar iets stelde Tom van binnen gerust,
zijn broertje lag namelijk naakt voor de spiegel.
***
Hij legde zijn broertje vorzichtig op het bed. En Bill opende op dat
moment zijn ogen, "wat is er gebeurd?" vroeg Tom bezorgd en hoopte dat
Bill gewoon shrok van zijn spiegelbeeld en flauw viel, dat zou mijn
broertje toch doen als hij al die *regenboog* plekken zag. "Toen ik
net uit de douche wou stappen struikelde ik over dat hoge rand en toen
belande ik op de grond en viel blijkbaar flauw" vertelde hem Bill en zette zich recht. "Nee! dat is gewoon mijn broer niet" dacht hij maar bleef kalm, hij liep naar de badkamer nam een groene katoenen handdoek en gooide die naar Bill, tenminste als dat zijn echte naam was.
"Morgen ga ik op onderzoek" dacht tom
en viel in een lichte slaap. Midden in de nacht hoort hij dat Bill een sms
krijgt. "Potverdorie Bill!, neem jij gsm eens, dat ding blijft maar
rinkelen" mompelde hij slaperig, blijkbaar was Bill voor de eerste keer
hard in slaap gevallen "aha! nog een aanwijzing dat dat Bill niet is"
dacht Tom en stond op. Hij nam Bills zwarte kleine mobieltje, hij opende
zijn inbox en het eerste bericht viel hem op: "GKZ industrie" stond er op
"Nooit van gehoord" dacht hij even en drukte op de knop om die te gaan lezen

Beste, proefpersoon
U moet DRINGEND terug naar onze lab komen, er is een groote
probleem ondervonden namelijk Net voor Tom wou verder lezen rukte een akelige hand met helemaal fout
gelakte nagels hem uit Toms bezweete handen. "A a aah, nooit jij neusje in ander mans zaken steken" liet Bill zich merken en zwaaide heen en weer
met zijn wijsvinger.
Tom grijnsde even en stapte terug naar zijn warme bed.
Hij hoorde hoe Bill zijn sms verder las en hij vloekte stil.

De volgende ochtend wordt Tom heel moe wakker hij rekte even zijn armen uit
en keek richting Bills bed. Zoals hij het had verwacht, zijn zogenaamde broertje was er niet. "HMF industrie" dacht hij even en verliet in zijn
boxer het hotel-kamer. Snel rende hij een trap af en sloeg links af, hij ramde aan de kamer van de twee G's. "Ook mooi, ze doen de deur niet
open dacht hij" en propeerde ze open te krijgen, en jawel de deur ging open.
Tom kon zijn ogen niet geloven!!! Hij bleef even stokstijf staan zoals gustav, wanneer hij met Bill zat te neuken. Herinnerde Tom zich even.
Hij zag hoe Georg samen met Gustav zat, op het bed en helemaal naakt. "Ze
waren zeker nog maar aan het zoenen" dacht hij even. "Wat nou?" Vroeg Georg
en kreeg toen een slappe lach, Gustav keek Tom even aan met een blik van
"what ever" en de G's gingen verder met vrijen. Tom liep dieper hun kamer
binnen, hij haalde een leptop uit hun kast en startte die meteen op.
http://www.google.de typte hij meteen in de adresbalk en zocht GKZ industrie op. 2 zoekresultaten kwamen te voorschijn en hij klikte de eerste link aan vol met nieuwsgierigheid.

GKZ,
geheime-kloon-onderZoek stond er in schuine letters op, "Jeetje Google
kan echt alles vinden" zei georg en Tom merkte dat hij al naast zijn linker schouder stond. Ze kijken verbaasd verder:
Heel wat mensen verliezen af en toe hun dierbare, en om dat te laten
voorkomen doen we aan een project mee dat heel de wereld zou veranderen,
en daarom zoeken we nog steeds vrijwilligers die met ons graag zouden mee werken. Stond er als inleidig in. "Bill, mijn broertje, mijn allerliefste schatje, is gekloond!" en er liep een traantje weg terwijl hij Gustav aankeek die rechtstond en met een verbaasde gezicht naar de rest toeliep. Tom rolde met zijn muis even naar beneden en jawel, beneden stond
er in het klein een adres van dat industrie gedoe. Mountenhigh 14, Londen
stond er op. "Jongens! , we gaan naar londen! zei hij terwijl hij zich liet draaien op de stoel. Even trok hij een vies gezicht wanneer hij het geslachtsdeel van de beide G's kon zien.
***
"We vertrekken om acht uur zorg dat jullie op tijd klaarkomen." "OKé dat was
dubbelzinnig" dacht hij, "doe eerst jullie ding maar af" grijnsde hij en
liep buiten. Niet te geloven dat zijn broertje zomaar misbruikt werd, dacht
hij weer na stapte terug naar zijn hotelkamer. Tom zat daar uuren lang,
helemaal alleen en verlaten, hij miste zijn broertje...waar hij ook was.
Een diepe zucht kwam uit Tom zijn mooie lieppen en hij begon zijn koffer
klaar te maken. De deur zwaait open en onvverwachts komt Bill binnen,
"Bill? waar zat jij de hele tijd?" Bill zag er helemaal anders uit,
duidelijk heeft hij zich wat opgetut terwijl hij weg was, hij had terug
prachtige glanzende ogen gekregen, en rond zijn ogen zag jij zeer voorzichtig en bijna nauwkeurig aangabrachte oogpotlood en zwarte oogschaduw, zijn
haar staak weer langs alle kanten uit, bijna zo goed als die van de echte Bill, maar toch kon jij een verschil zien, want op de kloons gezicht zag jij nog duidelijk zijn blauwe vlekken. Bill keek verbaads naar Tom en verwachtte precies niet dat hij dat zou
zeggen maar hij riep "Tommie!" Super luid en super blij met een glimlach
tot bijna aan zijn ogen. En knufelde hem, "ik heb jij zoooooooo gemist
broertje! ja ik weet dat ik er smorgens vroeg niet was, ik had dringende
zaken te doen" vertelde langzaam Bill en richtte en blik op de koffer
die Tom aan het inpakken was. "Ow? gaan we op reis?" vroeg hij met een
vaag blik in zijn ogen. "Euh ja, we gaan naar england" het is beter dat die
kloon er niks van afweet, dacht hij en sluitte zijn koffer al.

Tom keek naar zijn gsm, precies 20.09 stond er op de blauwe scherm.
Hij hoorde dat Georg en Gustav al in de buurt waren, ze babelden toch altijd
veel te luid. "Kom snel mee! we zijn al laat, het vliegtuig vertrekt over een kwartier en we zijn niet eens bij de luchthaven" riep Tom terwijl hij in de limo stapte die daar al op de jongens wachtte. Gellukig waren
de jongens op net op tijd, Tom wou helemaal niet naast die kloon gaan zitten
en verkoos liever om naast een lieve oude oma te gaan zitten.
Na een lange een saaie vlucht lande het vliegtuig in londen. Ze huurden in het meest dichtbijgelegen hotel één kamer omdat ze die Kloon niet alleen met Tom wilden laten. "Bill wil jij wat drinken?" Vroeg Tom die zijn centen telde die nog in de de broekzak lagen. "Euh, ja een fruitsapje graag" zei Bill die zichzelf in de spiegel bekeek. Iedereen keek meteen Bill aan!
"Een Fruitsapje !!!!" oké zelfs een normale kloon zou allesbehaale fruitsap
nemen!, dachten de jongens en even, later knikte Tom en verliet het benauwde
hotel kamer. Hij kwam een drink-automaat tegen en klikte 1redbull, 2cola's
en een fruitsap aan. Voraleer hij terug naar zijn kamer ging, verplaatste
hij zich naar een winkeltje dat naast het hotel bevond. *Pharmacy* stond er op, "jep dit moet het zijn, de engelse apotheek." Grijnsde Tom en ging binnen, "ow pardon, ik heb toch zo'en last van slaaploosheid, zou u er iets tegen kunnen hebben?" vroeg Tom beleefd terwijl hij rondkeek. Een typische
engelse gezicht draaide zich om, en bekeek aandachtig de kleine ventje,
hij draaide zich om en verdween uit Toms zicht. Geen minuut ging voorbij en
de engelse man had een doosje in zijn handen vast, legde die op de tafel en
rekende snel af, met een lachje ontving hij al een andere klant dat achter
Tom stond.

1,2,3,4,5,6 Zo dat zal wel genoeg zijn giehelde Tom gemeen en gooide een laatste pilletje in Bill's fruitsap. "Alsjebliefd Bill" Met een brede en
gemene lach gaf Tom dat drankje aan Bill. Na een volle half uur viel Bill
heel diep in slaap, de jongens slooten hem op in het hotel en gingen op zoek naar dat kloon industrie. "Mountenhigh! hier moet het ergens zijn" Zei
Georg die zijn vinger op de uithangbord wees. Overal stonden oude en
versleten fabrieken, jij kon zien aan de stoom dat uit de grote buizen kwam dat er binnenin heel wat werk werd vericht, heel wat mensen liepen heen en weer en allemaal in een soort uniform. "Twalf, dertien en viertien, zo we zijn er" dacht Tom en zoch naar een plaats langs waar ze zouden binnenkomen.
"Daar staat er niemand, snel" fluisterde Gustav en de jongens volgden hem net als kleine eendjes. Ze kwamen binnen, de binnenkant van dat fabriek zag
er toch helemaal anders uit, de muuren en het plafonf waren bedekt met
spiegelende metal, toen ze verder liepen kon jij aan de zijkanten groote glazen bokalen zien, die gevuld waren met vieze geel-groene mengsel.
En dat was nog niet alles. Overal in zo'en bokaal hing een lijk of een kloon of een mens, precies konden de jongens het niet weten, Gustav kreeg bijna
braakneigingen maar hield het toch vol en keek steeds naar voor. Terwijl
Tom iedere persoon goed bekeek, in hoop dat hij zijn broertje zou vinden.
Opeens blijft Georg staan die de linker kant van de bolalen na keek, "Tom?
ik denk dat je beter naat hier kunt komen" Zei georg met een bange stem.
En Tom liep snel naar Georg toe. Hij bekeek heel traag dat persoon, "B,B,B"
kon er net uit zijn mond komen en hij zag hoe alles rond hel begon rond te
draaien, hij voelde de miselijkheid in zich opkomen, en viel hard tegen dat glas. Blijkbaar was het heel breekbaar en en opeens stort het hele gedoe in elkaar, liters verschrikelijk stinkende smurrie viel op Tom, hij wou net zijn ogen weer openen en het magere lichaam van dat person viel nog boven op hem. Toen viel Tom flauw.
***

Tom deed langzaam zijn ogen open, hij voelde en vreselijke pijn aan zijn
rechter knie, hij richtte zijn blik op dat pijnlijke knie en zag dat ze
helemaal vol met knalrode bloedplekken versierd was. Ondertussen terwijl hij daar half liggend rondkeek merkte hij dat hij van plaats was veranderdt, en er hing minder slijm aan zijn stoere lijf,
"Georg en Gustav" dacht hij even maar ze waren nergens
te zien. Tom keek naast het hulpenlooze lichaam dat niet ver van hem lag,
zwart lang haar, sexy, mager, perfekt gelakte nagels,... Bill dus en richtte zijn blik op Bill zijn borstkas die zacht heen en weer bewoog. Langzaam merkt Tom dat Bill zijn oogjes open deed. "Ben ik in de hemel?" vroeg Bill
met zo een lieve stem en Tom voelde de warmte naar binnen stromen en even
genoot hij van zijn prachtige nachtegaalachtige stem. "Tom! ben jij ook in de hemel?!?" Tom belande terug uit zijn dromenland terug in de echte wereld, "Nee Bill, dit is de planeet
aarde" lachte hij en probeerde hem een knuffel te geven maar hoe hard hij het ook niet probeerde, zijn knie wou niet meewerken, Bill kon ook niet bewegen omdat hij een hele lange tijd in zo een rare slijmbokaal heeft gezeten. "Dat groene slijm is toch ergens nuttig voor" lachte Bill en keek naar zijn geslachtsdeel die er mee goed bedekt was. "Bill, ik denk dat dat
Georg en Gustav gedaan hebben, volgens mij kan dat groende spull nie 8meter
naar jou zomaar toekruipen" lachte Tom nog harder. Na een lange kwartier lagen de kaulitz broertjes nog altijd op de grond, maar ze hadden er helemaal niks tegen en daarbij hadden ze nog tijd om elkaar uit te leggen wat er echt gebeurd was. Het enige wat Bill zich nog kon herinneren is dat er heel wat serieuze dockters rond hem stonden, een vreemde man met grijs haar deed een masker op zijn mond en alles werd toen zwart vertelde Bill maar dan nog in
kleinere datails. "wow heb ik een kloon!?" vroeg Bill benieuwd terwijl hij
naar Toms lippen keek hoe mooi hij dat allemaal wel niet vertelde. "Die wil ik ontmoeten" grijnsde Bill, maar Tom schudde zijn hoofd: "geloof mij dat wil jij niet" en zo ging hun gesprek al een heel uur door. Georg en Gustav waren nergens te zien of te horen.

"Potverdorie! waar blijven die twee slakken nu?" riep Tom toen hij voelde dat zijn kont begon te bevriezen van de koude metal waar hij op lag.
Opeens hoorden ze heel wat gelach uit de verte "Eindelijk ze zijn daar!"
zei Bill die duidelijk ook wist dat dat Georg en Gustav waren, "kijk kijk kijk de broertjes zijn wakker" Zei Gustav wanneer hij in de buurt van ze kwam, "zijn ze niet lief?" Vroeg Georg met een lachje en helpte Bill op zijn benen staan, Aaaaaaaaaah! een typische luide Bill-gil ging door het hele fabriek, "Man! Bill kan jij nog harder krijsen? straks ziet iemand ons nog" Zei Georg die snel een hand op zijn mond legde, geen seconde later haalde hij zijn hand weg aangezien hij merkte dat Bill boos werd, "kijk!!!!! ik heb weer een blauwe plek op mijn scheenbeen!" en hij tonde een heel klein mini lichtblauw plekje dat bijna niet zichtbaar was, "Oke dat is dus duidelijk de juise Bill dacht Tom met een geheimzinnig lachje op zijn gezicht" "Georg,! ik kan niet met zo een plek rondlopen!" vertelde Bill dramatisch verder en sprond op zijn handen zodat hij hem moest dragen. Gustav Gaf Tom een hulpsteuntje en hij stond meteen op zijn beide voeten, "kom we moeten snel weg" en al gauw stapte Tom goed door naar de uitgang gevolgd door Gustav en Georg samen met een naakte Bill en een blauwe plekje en een groene smurrie in Georg zijn handen. "Wacht!" fluisterde Tom, liep snel terug nam wat groene smurrie die nog op de grond verspreid lag en gooide die in Bills gezicht, "Hey wat moet dat?" protesteerde Bill "Bill, we kunnen jouw toch zomaar niet naakt over straat laten dragen, en zeker niet met zo een blauwe plek." Op dat laatste zin gaf zijn broer een groot gelijk in, stel als paparazzie Bill zo ziet. En Tom bedekte hem helemaal onder zodat hij op een gewassen beeld trok.

Na een lange tocht vol met verbaasde mensen die dat groene Beeld steeds bekeekten en durfden zelfs "Wauw waar gaan jullie die beeld plaatsen?" te zeggen. keerden ze terug in het Hotel. Tom deed de deur open en de andere kloon *Bill* sleep gellukig nog. Tom richtte een blik op de vermoeide kloon en keek dan naar Bill, "Het is geen kloon, maar een mislukte nog ook" lachte hij en stelde voor aan gustav dat ze een apart kamer huurden zodat de kloon *Bill* bij hun kon blijven, en dat deden ze, net voor ze de laatste spullen naar hun kamer wouden verplaatsen zei Georg "een braaf zijn jullie twee hé" "JA JA" zeiden ze tegelijk en hielden beide achter hun rug de vingers gekruist.

***
Toen de deur zachtjes dichtklapte en Georg verdween uit de broerdjes hun zicht draaide Bill zich meteen om, vol met passie en vuur naar Tom, "rraaaauwww" zei hij en deed een lieve tijgertje na. Terwijl Tom al meteen geil werd van dat dierengedoe van zijn broertje en keek in zijn oogen die nog steeds vol met vonken en vuur barsttten. Bill liep snel naar hem toe, duwde bij zijn schouders zodat hij meteen op het bed plofte, Bill kroop op zijn broerdje en gleed met zijn hand over zijn kaak en zo naar zijn nek. "Ik heb jij zo gemist schatje" en Tom helsde zijn midden vast zodat ze wat dichter tegen elkaar drukten, zachte en warme lippen van de beide tweeling kwamen lichtjes tegen elkaar aan, een hele warme gevoel schoot opeens bij ze binnen Tom opende al kussend zijn mond en Bills tong kwam meteen binnenvallen en gleed terug naar buiten, hij kuste zijn kin, zijn hals en deedd de grote XXl t-shirt van zijn broerie snel uit om verder te kunnen gaan, en begon verder te kussen en maakte zo een wegje naar beneden, hij trekte Toms brede broek af en kuste weer even zijn rechter tepel en Tom maakte een zachte kreun, Bill streelde met zijn beide handen over Toms gespierde lijf en ging naar beneden, en pakte ondertussen zijn boxershort mee naar beneden, hij gleed met zijn tong zachtjes over zijn geslachtsdeel en nam die dan in zijn mond, Tom begon weer te kreunen maar dan vaak achter elkaar en steeds luider en luider zo luid zelfs dat ze de buuren hoorden kloppen op de muur die opeens helemaal bewoog, Bill nageerde dat want op zo'en moment kan men niet stoppen en hij ging door, nam zijn penis in de mond en bewoog zijn hoofd heen en weer, Tom voelde hoe zijn koude piercing het extra lekkerder maakte. De deur zwaaid weer open en Georg loopt boos binnen "Foei foei foei, als ik het niet dacht,...jullie zijn weer bezig, ik wil eens rustig tv kunnen kijken en ik hoor steeds jullie 2 op achtergrond" zei hij terwijl hij op het bed naast de broertjes kwam zitten die op elkaar bleven liggen zodat Georg Toms geslachtsdeel niet kon zien. "Man wat jullie doen is gewoon verkeerd! kom op jullie zijn broers! en dan nog tweeling ook" vertelde Georg die duidelijk hun achtergrond geluiden beu was. "Nou en? jullie twee waren toch ook bezig?" klaagde Tom, "wel, we waren aan het 'uit testen' we voelen niks voor elkaar en ben geen homo, en Gus ook niet." met een serieuze blik bekeek hij de beide jongens. "Omg, hebben Georg en Gustav het gedaan?" vroeg Bill verbaasd en keek Tom aan, "Jep en ze gingen er gewoon mee door tot ik de leptop had aangestart" lachte hij. "what ever, maar hou het wat zachter, de kloon Bill is wakker" en Georg stond op, "Je eigenlijk wat moeten we met die kloon doen ?" vroeg Tom en voelde opeens dat hij een stijve kreeg en Bill merkte dat blijkbaar ook en grijnsde naar Tom. "Hmmm, we moeten hem een operatie laten ondergaan, zo zijn denken de mensen niet dat jij dat bent Bill, want we kunnen hem toch niet zomaar terug vernietigen, of wel?" "we praten er wel morgen over" Zei Bill ongeduldig en Georg ging weg.
***
"Eindelijk!" zuchtte Bill en keek terug verlangend naar Tom die daar lag.
En Bill kuste Tom weer verder, ging naar beneden steeds lager en lager en nam dat dingetje van Tom in zijn mond, Tom begon weer te kreunen, hoe sneller Bill heen en weer ging, hoe luider het gekreun en gescheeuw van Tom werd. Er werd weer op de muur geklopt "Verdomme" krefte Bill op een toon die men vaak hoort als hem iets niet lukt, gellukig kwam Tom op dat moment klaar en werd het luide geschreeuw veranderd in lieve zachte woordjes die hij in zijn broertjes oor fluisterde en zo vielen de verliefde engeltjes in slaap. Bill stond op, hij voelde zich gewoon super, hij hoorde hoe het water in de douche tegen de koude vloeg botste, "Tom neemt zeker een douche" dacht hij metee en stond recht, kleede zich aan en besloot om al beneden te gaan eten. Bill passeerde de G's hun kamer, de deur stond helemaal open en Bill stapt uit nieuwsgierigheid binnen "Wat is, is, is, hierr gebeurg?" vroeg hij zich geschrokken af en keek bang rond: alle spullen lagen overhoop, normaal liggen de spullen bij de G's ook overhoop maar deze keer was het anders, deze keer badkamerdeur open, hij zag zijn spiegelbeeld voor hem staan, "Mann!!!!! wat zie ik er niet uit" Bill schrikte, "Aaaaaaaaaah" gilde Bill, toe de spiegelbeeld niet met hem mee bewoog maar hem alleen verbaasd aanstaarde, "jij, jij bent mijn kloon, Man laat mij niet nog zo eens schrikken" zei Bill en bekeek hem. "Je hebt met TOM gisteren zitten neuken!!" zei die Bill kloon razend kwaad en gaf een harde duw in zijn borst zodat hij tegen de kast viel. "Auuww! ben jij gek geworden?, jij bent maar een mislukte kloon laat mij gaan" schreeuwde Bill het uit, in die kloon kon zijn ogen kon jij de brandende woede zien, hij wist niet meer wie hij was, en uit al dat kwam er nog meer woede uit hem los, hij pakte Bill bij de hand en trok zo hard dat hij op de grond viel, "laat mij gaan!" schoot Bill in tranen uit maar stond recht, en gaf hem zoo een harde mep in zijn buik dat de kloon helemaal ineen kroop van de pijn, Bill sloeg zo hard mogelijk op zijn nek, en de kloon viel op de grond, "zo zo, niemaand mag Bill zo behandelen" lachte hij en voor hij wou weggaan voelde hij een hand op zijn scheenbeen en hij trok terug zo hard dat Bill op de grond viel, de kloon stond met moeite recht en vloog vliegensvlug naar de keuken pakte een groote vleesmes uit de schuif en liep snel terug, hij zag hoe Bill opstond, Bill gebruikte al zijn krachten en begon te lopen, liep buiten de hotelkamer door de gang en zo de trap naar beneden, hij struikeld voelt een verschrikkelijke pijn die zelfs knarst in zijn schedel maar eigenlijk in de rechter schouderblad bevond, zo donderd hij helemaal van de trap en stoot zijn hoofd tegen een kapstok voor kleine kinderen, hij zag hoe zijn spiegelbeeld achter hem liep met een mes waar er al heel wat bloed aanzat, hij sprond van de laatste drie treden, greep Bill bij zijn arm zodat hij geen kant meer opkon en ging met zijn mes door de jeans in zijn been, maakte een draaibeweging en trekte hem er daarna weer uit, Bill was helemaal in shock, hij schreeuwde om hulp maar niemaand kon hem horen, de kloon pakte Bill met zijn beide handen bij zijn haar en trok hem terug naar G's kamer, duwde hem in een kleine klerenkast en sloot hem op, de sleutel gooide hij door het raam weg. De kloon weegde alle bloedsproren snel weg op de trap en ging zijn mes afwassen in de badkamer. De deur gaat open en Georg en Gustav komen binnen, "Bill jij bent al wakker?" vroegen ze even snel, "Ow ik wel, maar ik ben de echte Bill, ik heb de kloon al later wegdoen door die industrie, ik had er een mail van gekregen dus ze kwamen hem ophalen" loog de kloon en verstopte de mes achter zijn rug.
***
"Oh, zo snel al" en keek Georg verbaasd naar Bill, ondertussen komt Tom half naakt binnen, "aaah, Bill ik wist dat ik jij hier zou vinden, maar mannn wat zie jij der uit" zei Tom en bekeek de ongepimpte mislukte Bill kloon. "Tjahh, ik had nog geen tijd om mij op te maken, ga ik nu doen ze" en Bill stapte de kamer weg. "Moeten we eigenlijk nog lang in londen blijven?" Vroeg Georg om de stilte te breken "Hallo! eerst dat probleem met de kloon opslossen" zei Tom boos en ijsbeerde door de kamer, "Bill heeft dat toch al gedaan?" Vroeg Gustav die de gitarist helemaal niet begreep "Dat is mijn broer niet, dat is een verneukte kloon, ik kan heus het verschil tussen die 2 zien!" riep Tom en liet zich op het bed vallen, maar plots kwam er in zijn hoofd wat de G's op dat bed hadden gedaan en stond meteen weer recht.

"Maar waar is Bill dan?" Vroeg Georg en bekeek Tom die zo te zien nog walgde van hun bed "Hoe kan ik dat nu weten?" kalmeerde Tom en zette zich op een stoel die dicht bij de kleine klerenkast stond, Het gesprek ging verder en als Tom iets aan het vertellen was prutste hij aan de sleutelgat van die kast, opeens voelde hij warme vloeistof over zijn vinger lopen, "aaah! van waar komt dat nu weer?" schrok Tom zich en sprong meteen recht, de beide G's liepen naar hem toe en weegden zijn vinger af "rustig Tommie je bloedt niet" kalmeerde gustav hem, "Maar van waar komt die d" voor Georg zijn woorden wou afmaken kwam Gustav ertussen "kijk daar! die sleutekgat" riep hij en wees met zijn wijsvinger er op. De drie jongens begonnen te paniekeren en liepen overal in de kamer rond op zoek naar iets dat de deur kon openkrijgen. Ondertussen kwam Bill terug naar de kamer maar zag er steeds mislukt uit, met een slechtgedaande make-up en zijn haar aan de linkerkant veel te hoog. "Wat doen jullie nu?" Vroeg hij en liep zo kalm mogelijk naar de keuken opende weer dat schuif een pakte een vleesmes, hij draaide zo snel mogelijk om hij zag dat Georg met zijn rug tegen hem gerdaaid was dus liep hij er snel naartoe, maakte een harde zwaai in zijn hand "Georg, pas op!!!" riep Tom die dat kloon zag en wou Georg gaan helpen, voor hij het doorhad wou hij net omdraaien maar opeens voelde hij een koude mes in zijn rug, en viel op de grond, "jij, jij graauwwr!" riep Tom tazend en sprong op hem zo hard dat hij ook op de grond neer knalde, met het mes probeerde hij Tom zijn nek raken maar de ruwe hand van Gustav hield zijn hand tegen. Gustav maakte zo een speciale beweging zodat het mes uit Bills hand viel Tom rapte die snel op en met alle woede,boosheid, van wat hij allemaal zijn broerdje had aagededaan sneed hij met een supersnelheid de nek helemaal in twee stukken, liters en liters bloed liep uit zijn beide helften van zijn nek, het was een afschuwelijk zicht en daarom smeet Gustav zo snel mogelijk er een deken over en de jongens belden snel de politie.

Nog geen half uur ging voorbij en de politie stond aan hun deur, ze vertelden alles en Georg werd door de ziekenwagen al meegenomen. "We gaan dat kast opensnijden met een mini zaag" Zei één van de grote stoere mannen die net een kleine zaag uit zijn zwarte tas nam. Heel vorzichtig konden ze eindelijk de kastdeur openen en het lijk viel meteen uit de kast op de harde grond neer. "Bill!" riep Tom en probeerde zijn broerdje die vol met bloed zat op te tillen, 'hij ademt nog' dacht Tom en keek naar zijn op en neer bewegende borstkas, "We moeten hem snel naar het ziekenhuis brengen" zei één van de dockters die erbij zat en zette hem op een draagbad en sleepte hem weg. "Gelukkig is dat voorbij" zuchte Tom en plofte op de grond, "laten we morgenvroeg een bezoekje brengen aan Georg en Bill" stelde Gustav voor en Tom knikte, en de beide jongens vielen in de kaulitztwins hun kamer in slaap.
***
"Tom! haastje ik wacht al een uur op jouw!" "1uur? Gus niet overdrijven hé" Tom deed snel nog zijn zonnebril aan en ze verlieten het hotel. "kuch" "kuch" kuchte Gustav expres om de oude vrouw die aandebalie staat haar aandacht te trekken, "yo?" vroeg ze terwijl ze een kauwgom heen en weer door haar mond liet vallen, "Kunt u ons vertellen waar Bill kaulitz en Georg listing liggen?" vroeg Tom op een beleefde toon en keek de gerimpelde huis van de vrouw aan, ze draaide een beeldscherm naar haar toe en typte iets op de toetsenbord, "kamer 79 bed 5 en 6" zei ze en pakte een sigaret uit haar zak. "Tsssss, wat een wijf" zei Tom giehelend en ze stapten een lift in, de lift was gellukig nog helemaal leeg. "Zevende verdieping, hier moet het zijn" zei Gustav en stapte tussen de nog opengaande deuren van de lift uit,
ze stapten de deur binnen met het nummer 79, het zwarte haar van Bill viel al meteen op die uit het witte bed hing.

"Bill, Georg!" riepen de jongens tegelijkertijd met een grote lach op hun geicht en omhelsden ze, "Raad eens, we mogen vandaag naar huis" grijnsde Bill, "Jah, komen jullie ons halen?" vroeg Georg die zich even uitrekte en drukte op een knopje dat op de arm van het bed stond, een blonde jonge meisje wandelde de kamer binnen "U belde?" vroeg ze vriendelijk en bukte zich toe naar Georg "Waar zijn mijn kleren? mijn vrienden komen mij halen!!" "Okée ik ga ze zo nemen" en het blonde meisje draaide zich om opende een de hoogste schuif in de kast en haalde de kleren van Georg en Bill eruit, daarna opende ze een andere schuif die iets lager stond en pakte daar Bill's make-up doosje en 2gsms eruit en legde die in het midden van de beide, Bill en Georg vielen hun grief als wolven aan "Georg! dat is mijn boxershort blijf er af!" en Bill kreeg een slappe lach terwijl hij probeerde zijn boxershort uit Georgs handen te halen "Iuuwwl blijf er af Georg" voegde Bill er nog toe, alsof hij vies van zijn eigen was. Uiteindelijk waren ze aangekleed en keerde de band naar hun hotel.

"Hé hé" en een diepe zucht verliet Toms keel die naast zijn broerdje ging liggen "wat hebben jullie eigenlijk met de kloon gedaan?" Vroeg Bill "huh, ik heb hem vermoord, en alles is opgelost, die firma is nu officieel gesloten door de politie en trouwens het is niet echt een mens doden die kloon was net een robot" glimlachte Tom. "Kunnen we dan morgen terug naar duitsland?" vroegen de G's die ook in de broerdjes hun kamer tv keeken.
"Jep, ik denk het wel" lachte Bill, dus zoals ik het begrijp zijn Georg en Gustav Homo's ?" en Tom keek die twee nieuwsgierig aan, "Nou we zagen jullie bezig en we wouden eens weten hoe dat is, mischien klinkt het dom maar we zijn geen homo's en we voelen ook niks voor elkaar en ik hoop dat dat gedoe tussen jullie beide ook gaat ophouden" "hihihi" lachte Bill met een gniepig lachje en ging expres naast Tom zitten, hij ging voorzichtig met zijn hand onder Toms kont en kneep er even in" Tom keek in Bills ogen en wou meteen meer, maar dat kon niet waar de G's bij zaten. De vier jongens moesten bij elkaar op de kamer blijven slapen omdat G's kamer nog vol met bloed lag en zo viel iedereen rustig in slaap.

Midden in de nacht hoort Tom hoe de deur met een stille kraak opengaat, hij ziet Bills schoen voor de deur verschijnen dan ziet hij zijn heup, zijn borst en zijn nek, maar geen hoofd!!! het mankende lijf komt steeds dichter naar Tom toe, en heeft een mes in zijn hand vast, Tom wou weglopen! maar iets hield hem vast "AAAAAAAAAAAAAAAAH" riep hij deed zijn ogen open en zag dat Bill een hoofd had en in zijn rechter hand een glaasje water vasthield. "Tom wat is er?" "Ik ik i...k heb een nachtmerrie gehad" en Tom barste in tranen uit, "Kom kom stil nu maar ik ben bij jouw" kalmeerde Bill zijn broerdje, "vind jij het erg als jij bij mij komt liggen?" stopte Tom met janken en keek Bill heel lief aan "ja hoor" Bill zette een glimlach op zijn gezicht dronk zijn glasje leeg en kriep onder de lakens van zijn broerdje, hun lichamen waren dicht tegen elkaar aangedrukt aangezien dat het bed net groot genoeg was voor 1 persoon. "Wakker worden mijn princes" hoorde Tom hoe Bill lief in zijn oortje fluisterde die al duidelijk zich had opgepimpt, Tom gaapte nog even en zette zicht recht, hij smeet het laken van zijn lijf en..
"Oh fijn" dacht hij en keek naar een bobbel in zijn boxershort meteen trekte hij zijn laken terug over zijn lichaam en bleef even zitten. *BATS!* hoorde Tom opeens een vallende geluid in de badkamer, meteen liep hij ernartoe en zoals verwacht lag Bill daar weer met zijn handen op zijn hoofd.

***
“Whahahahaha� lachte Bill luid en deed zijn handen van zijn hoofd en stond recht.
Tom begon te paniekeren “Bill jij bent niet goed bij je hoofd!� Bill stopte met lachen “broerdje, dat tumor hebben ze al lang uit mijn hoofd gekregen dankzij het kloneren, de kloon heeft alles overgekregen, en Tom dit was de enige manier om jij hier te kunnen krijgen!� en Bill liet zich op zijn knieen zakken “Tom jij maakt mij zo geil, maar volgens de G’s mogen we niks met elkaar te maken hebben� en Bill aaide met zijn hand over Toms kont, “nee Bill niet nu� zei hij en helpte hem recht staan. Bill zijn gezicht leek even verdrietig te zijn, hij wou zijn broerdje namelijk zo doodgraag. “Bill, ik beloof het jij, als we in Duitsland weer zijn zal ik jij die avond eens goed verwennen� en hij gaf Bill een stevige zoen op de mond en liet Bill alleen in de badkamer achter.

“Biiiiiiiilll� hoorde hij hoe Tom zijn naam riep wanneer hij net zijn ogen wou bijwerken, “ja?� “haast je we vertrekken over een half uur en we moeten nog eten� en Tom deed de badkamerdeur open, “Bill doe snel iets aan of ik ga weer een stijve van je krijgen� Bill grijnsde even, maakte de laatste lijntje onder zijn oog af en deed snel een zwarte t-shirt aan die op de kapstok hing en gaf snel een kusje in Toms nek maar net op dat moment komt Georg binnenwandelen “Bill, Tom potverdorie snappen jullie dat nu niet? Jullie zijn tweelingbroers! Zorg maar dat dit de laatste keer is dat ik jullie 2 hier zo zie� beveelde hij en nam een stijltang, want zijn haar had weer eens van die schattige krulletje gekregen, maar Georg vond dat hij er stoer moest uitzien. “Mag ik mijn broerie niet eens een ochtendzoentje meer geven?� vroeg hij en niet wachtend op een antwoord verliet hij de rozegeschilderde badkamer. Opeens valt het licht in het hele kamer uit, en er wordt een dertig seconden stilte gehouden “Tssss hoor jij dat?� vroeg een bekende stem aan Tom, die niet eens durfde te bewegen omdat hij anders zou struikelen ofzo de jongens hoorden hoe de deur krakend openging van hun hotelkamer langzaam hoorden ze de stappen steeds dichter en dichter bij komen opeens stopt het, Bill voelde hoe zijn hart steeds harder en luider begon te bonken, zijn handen begonnen te beven hij moest weten wie dat was en hij rommelde even in zijn zak, “yes got it� fluisterde hij, om niet ver wegte lopen greep hij even aan iemaands hand vast, het maakte hem op dit moment niet uit maar hoopte dat die van Tom was, het voelde toch zo aan. Hij voelde aan het voorwerp in zijn zak drukte op het knopje en zag hoe een klein vlammetje van vuur verscheen zo dat is beter “kom mee Tom, TT....TO...OM.?� hij schrok even, Tom zijn hand voelde verschrikkelijk koud aan “Bill ik sta hier� riep een stem uit de verte, “maar als jij hier staat wie staat er dan naast mij?� Bill draaide zich om en liet het vuurtje op diens persoon gezicht schijnen “AAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH� schrok hij zich dood, meteen liet hij zijn hand los en toen hij net wou weglopen struikeld hij over een klein trapje dat de kames van elkaar scheidde “Heeelp! De de de kloon is hier !!� hijgde Bill en begon naar de stem van Tom toe te kruipen, Bill voelde hij de hoofdloze kloon zijn benen vastgrijpt en hem naar zich toe trekt “snel Bill grijp mijn hand� riep Gustav, verwarrend zocht Bill in het donker naar Gustafs hand en greep die, Gustaf trok hem zo hard dat de kloon hem niet wist vast te houden en liet hem los.

“Rennen jongensâ€? riep georg die naar de uitgang zocht opeens kijken de 4jongens hoe de badkamer verlicht wordt door de vlammen, heel de vloer stond in brand de kloon wist net op tijd te ontsnappen uit de badkamer en probeerde Bill weer te grijpen, “Oh nee! En nu nog brand!â€? schreeuwde Tom en opeens voelden ze hoe koude druppels van het plafond op hun hoofd vielen, en plots gaat het brandalarm van het hotel af, “waar is de deur waar is de deur waar is de deurâ€? bleef Gustav maar herhalen en liep steeds rondjes die helemaal het noorden kwijt was. “Gevondenâ€? Riep Bill en de 3 jongens zagen hoe het felle licht de donkere kamer verlichtte en als gekken verlieten ze de kamer, “snel de brandtrap opâ€? riep Tom en wou naar de brandtrap op lopen, maar Georg legde snel zijn hand op zijn borst “Ow ow ow, daar zijn te veel mensen nog, we nemen de liftâ€? en greep Toms t-shirt vast en trok hem mee de lift in die een paar meter van hem stond. De vier jongens stapten moedig de lift in, Tom drukte op de knop en ze gingen naar beneden. “Oef wat was dat in hemelsnaam?â€? vroeg Bill die nog naar adem snakte, “Dat monster is gewoon op gestaan, of is dit een droom?â€? vroeg Tom en bekeek het lichtje op de lift die maar op de nummer “2â€? bleef branden, “nee Tom dit is geen droom, zou jij dit dan voelen?â€? “aaaauuwâ€? riep Tom en sloeg Gustav terug, “Jongens ik denk dat we weer in de punarie zittenâ€? zei Georg op een kalme toon, “DE LIFT IS BLIJVEN STEKEN TUSSEN DE TWEE VERDIEPINGEN!â€? riep Bill het uit en begon weer te paniekeren “rustig rustig, we geraken er wel uitâ€? aarzelend probeerde zijn broerdje hem te kameren en liet zich in het lift zakken “bekijk het positief: we zijn van dat monsterachtigemislukteBillkloondienieteenszijnhoofdkanverzorgen afâ€? lachte Georg en liet zich ook als laatse neerzakken op de bodem van de lift. Opeens voelen ze aan harde knal op de plafond, en geen minuut later horen ze nog een klap maar dan iets zachter, en daarna nog één en nog één, opeens zien ze een scherpe mes in het plafondhangen. “Neeeee!ik ga doodâ€? riep Bill en wou opstaan Gustav hield hem tegen, “Tssss als we stil zijn gaat hij mischien wegâ€? fluisterd hij en legt zijn hand voor zijn mond. En inderdaad het mes verdween uit de lift en ze hoorden hoe dat monster terug naar boven geraakte. Uuren gingen voorbij, de jongens waren hulpenloos, ze mochten niet roepen of dat kloon gaat ze pakken en ze konden niet stil blijven zitten, want zo kan niemaand hen komen redden.

***
“9.07� brand er op het scherm van Georgs gsm, “tssssss, we zitten al 4uur in dit verdomde lift� zuchtte hij en liet zijn blik op Bills zwart mooi gestyld haar vallen,�ik heb dorst, ik heb honger, ik moet naar toilet� klaagde Tom. “We zouden al lang in Duitsland moeten zijn, en waar zitten we? In een domme lift die vastzit� klaagde Bill en liet zijn hoofd op de benen van zijn broerie vallen. “Ow neeh! Nu moet ik echt dringend naar de wc!� Riep Gustav en zette zich op zijn knieen “Iuuwwwll! En dat moeten we echt weten Gus!� walgde Bill die nog steeds op Toms schoot lag. “Jah sorry hoor! Maar als we binnen een uur hier niet buiten zijn zal ik op iemaand moeten plassen� lachte de drummer. “Saaaaai!! Mannen we moeten iets doen, we kunnen hier zo niet blijven zitten� klaagde Georg en stond recht, hij probeerde nog met de mes gemaakte gat in het plafond verder open te scheuren “Aaauw!� en er viel juist een drupje bloed van zijn hand juist in Bills oog. “Ieeekh!� hijgde hij, hij pakte het einde van Toms t-shirt en maakte zo zijn oog schoon. “Shit! Door dat dak kunnen we er blijkbaar niet door, de ijzer is te scherp� zei Georg en nam zijn wijsvinger in zijn mond om de bloeding te verminderen. “Gustav begon in zijn broekzak te rommelen “kijk eens! Een breekmes� lachte hij en toonde de mes aan de 3bandledens, “nou en? Daar zijn we vet mee� Zei Bill die daar met een brede lach op Toms schoot lag en zachtjes zijn rug wist te maseren. “Kijk een leer� zei gustav en duwde Bills lichte kont wat verder van zich weg. Hij nam het mesje in zijnrechter hand en met heel zijn gewicht ramde hij de breekmes tegen de vloer. “Gustav, jij bent geniaaaaaal!� de zanger gaf hem een compliment en even krabde hij aan zijn kont..

Na zo een twaalf minuten lukte het Gustav om echt en vrij groot gat te maken in de lift. “Zo nu moeten we er in springen en hopelijk breken we onze benen nietâ€? zei gustav en liet zijn breekmes door het net gemaakte gat vallen. “Bill jij gaat eerst, jij bent het dunst van alâ€? beveelde Georg maar Bill keek hem boos aan “wie denk jij wel dat ik ben? Het betekend nie dat als ik dun ben dat ik geen blauwe plekken kan krijgen, Georg jij weet dat ik blauwe plekken haat!â€? klaagde Bill en liet zich rechtzetten. “Bill doe nu niet flauw, iedereen zal moeten springenâ€? overtuigde Gustav hem. “Okeé hier ga ikâ€? zei Bill en liet zijn voeten in het gat wibbelen even slikte hij alles wat nog in zijn keel zat en “Poeh!â€? Bill verdween uit dejongens hun ogen, alleen heel wat getier en geschreeuw hoorden ze steeds van hen wegdwalen tot ze een harde klap op de grond hoorden. “Bill?â€? zeiden de tegelijkerteid “alles is okéâ€? riep een mooie stem uit de verte en de donkerte. “Oke ik ga wel, zei Tom en sprong heel moedig naar beneden, “wow wat een kick!â€? dacht Tom die net een harde adrineline stoot leek te krijgen. “Bill!!!!! Paaaaaas ooooooop!â€? Riep Tom *TOINK* “Auw mijn ballenâ€? mompelde Tom die juist op Bills schoiders was beland, en meteen viel Bill op de grond, samen met zijn broerdje, ze kregen opeens een slappe lach tot ze Gustavs kont zagen die steeds groter werd “Ooh nee!â€? jankte Bill en probeerde weg te kruipen maar de twins waren op één of andere manier in elkaar vastgeraakt, “AAUW dat doet pijnâ€? lachtte Bill die net Gustavs kont op zijn gezicht kreeg, een grijns verdween uit Toms gezich toen hij zag dat Georg er ook al aankwam.â€?Nee! niet weer mijn ballenâ€? klagde Tom toen hij voelde hoe Georg er in belande. “Whahahhaha moet jij ons nu zien!â€? lachte Georg en probeerde recht te komen, uiteidelijk stond iedereen weer recht “dat zie jij mij niet nog eens doenâ€? grijnsde Tom en Bill knikte.

“Oke nu serieus weer we moeten zien weg te komen van dat gebouw en ik denk dat daar de uitgang isâ€? en hij toonde juist de half geopende deur met zijn wijsvinger die een honderdtaal meter van de band stond. Ze liepen naar de uitgang “eindelijk! Rust!â€? en Bill liet zijn handen even strekken. Heel wat agenten, dockters brandweermannen en natuurlijk ook ramptoeristen stonden rond het hotel, sommige liepen steeds heen en weer, terwijl de andere rustig aan het babellen waren. “ik blijf hier geen minuut langerâ€? vloekte Tom en pakte zijn gsm “Hello? This is Tom kaulitz, we standing here at the “Growsryâ€? hotel Gallyberry street number 4, we need a limo and very fast, okay thank you.â€? En Tom stopte zijn gsm weer weg. “Over vijf minuten komt een limo ons halen en dan vertrekken we met de prive vliegtuig terug naar Duitslandâ€? grijnsde Tom. En zoals verwacht stond de limo voor de jongens, “kom maar snel binnenâ€? zei de chauffeur die verbaasd een groot aantal troepen rond het hotel bekeek. “Cola?â€? vroeg Georg en nam een lekker koude flesje uit de bagage. Iedereen knikte, “oké wat wilt die kloon nu eigenlijk van ons?â€? Tom bekeek zijn tweeling vragend aan. “Gewoon, het is geprogrammerd om bij jullie drie te lopen en ik hoor er eigenlijk niet te zijn dus wil

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl



Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

• blunders
• dieren verhalen
• erotische verhalen
• griezel verhalen
• humor verhalen
• kinderverhalen
• liefdes verhalen
• sex verhalen
• spannende verhalen
• sprookjes

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 11 bezoekers online