Lees verhaaltjes op verhalen lezen. Van spannede verhalen tot erotische verhaaltjes.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door ��n van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:

Naam afzender:
E-mail afzender:

Verhaal:

Ontmoeting deel 1
Bijna elke keer wanneer ik je via MSN sprak drong je aan op een ontmoeting. Je zou me zo graag eens in het echt willen zien, om te kijken of ook dat zo goed voelt. Maar ik durfde niet, bang als ik was dat ik de volledige controle zou verliezen.

Tot afgelopen maandag. Toen kwam ik tot de conclusie dat ik in feite de controle al kwijt ben. Mijn gedachten zijn constant bij jou, en ik log meteen na het ontwaken in op MSN in de hoop dat ook jij online bent. Ik voel me teleurgesteld wanneer dat niet zo is, maar wanneer ik je daar wel tref gloeit mijn onderlijf tijdens ons hele gesprek, ongeacht het onderwerp dat we bespreken.

Toen ik je eergisteravond laat zo weer op MSN sprak en je in een opgewonden bui weer voorstelde elkaar te ontmoeten, stemde ik daarom in. Je reageerde verbaasd maar verheugd, en we spraken meteen voor vandaag af. We zullen elkaar ontmoeten op een treinstation ergens tussen onze woonplaatsen in. Ik heb me lekker fris gedoucht, een heerlijk ruikende bodyspray opgedaan en me wat opgemaakt.

In de trein voel ik mijn hart steeds sneller kloppen. Ik klem mijn tas tegen me aan en stel me voor dat jij het bent, dat maakt me wat rustiger. Omdat ik denk dat mijn ogen verraden waar ik aan denk sluit ik ze maar en doe alsof ik een dutje doe. Intussen gaat ons laatste gesprek nog eens door mijn gedachten. Met geschreven woorden geilden we elkaar op, en terwijl mijn linkerhand driftig in mijn spleetje bezig was typte ik met mijn rechterhand mijn gevoelens voor jou neer. Jij schreef hoe je aan je lul zat te sjorren, en die gedachte zette mijn tepels fel overeind. Ik was heerlijk nat en soppig, en had niet veel nodig om klaar te komen. Mijn rechterhand typte zonder dat ik nog kon lezen wat er stond: aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Toen ik nog nahijgend weer keek zag ik dat ook jij was klaargekomen. “Dat was heerlijk, alles zit hier onder de kledder”, had je geschreven.

Terwijl ik hier zo zit, met die tas tegen me aan, voel ik me alweer helemaal wegsmelten. Mijn wangen en hals gloeien, en ik schrik me wezenloos wanneer een hand me aanraakt op mijn schouder en een mannenstem vanuit de verte dwingend maar vriendelijk zegt “mevrouw,.... mevrou-houw, wakker worden! Mag ik uw plaatsbewijs even zien?” Ik open mijn ogen en kijk in de vriendelijke ogen van een wel zeer aantrekkelijke conducteur.

Plotseling ben ik me bewust van de kleur op mijn kaken, en de gedachte dat hij dat ook kan zien maakt me verlegen. “Ow, eh, ja, .... eh.... momentje” stamel ik onhandig, en ik open mijn tas om het kaartje te zoeken. Ah, damn, niet aan gedacht dat hij nu mee kan kijken in mijn tas. De kleine paarse dildo, die ik daar voor de gelegenheid in heb gestopt, is zichtbaar, en ik voel hoe zijn ogen het registreren. Het maakt me mega-onzeker, en ik zoek nog driftiger naar mijn kaartje, waardoor tot mijn grote schaamte de dildo uit mijn tas op de bank valt. Gelukkig is er niemand anders in de coupé. Met een snelle beweging stop ik het speeltje terug in de tas, waar ik tot mijn opluchting nu ook het kaartje zie zitten.

Als ik het omhoog steek om het aan de conducteur te overhandigen zie ik een geamuseerde blik op zijn gezicht: “zo, dat belooft wat hè dame?” zegt ie ondeugend. Ik kuch even de kikker in mijn keel weg en zeg dan dapper “Ja, dat mag ik wel hopen”. Ik zie hoe zijn ogen van mijn gezicht naar mijn borsten gaan, en ik ben me plotseling bewust van mijn harde tepels die fel vooruit steken in de stof van mijn shirt. De goede man zet een stempel op mijn kaartje en reikt het me weer aan, maar als ik het wil aanpakken houdt hij het stevig vast, waardoor ik gedwongen wordt hem weer in zijn ogen te kijken. Ik zie dat hij opgewonden is, en dat maakt dat ik me sterker voel worden. Even kijk ik snel om me heen, en als ik zie dat er niemand in de buurt is haal ik even mijn andere hand over de harde volle bobbel in zijn broek. “Hoe laat ben je klaar met werken?” zeg ik zacht, en ik zie hoe hij kleurt tot in zijn nek. “Eh, ow, ehh.... even denken hoor” stamelt hij schattig, en ik geniet ervan dat hij zijn controle helemaal kwijt lijkt te zijn.

Ik neem het kaartje uit zijn hand en stop het weer in mijn tas, mijn hand laat ik met opzet even met de dildo spelen, in de wetenschap dat hij precies volgt wat ik aan het doen ben. Pas als ik hem weer aankijk geeft hij met hese stem antwoord: “vanavond, acht uur, en dan stap ik uit op het station waar we net waren”. Ik streel hem nogmaals over zijn kruis, en zeg dan “goed om te weten, maar ik heb eerst nog een andere afspraak hoor!” Plotseling komt er iemand aanlopen: “meneer de conducteur, kunt u mij vertellen wanneer ik moet uitstappen?” Hij kucht een paar keer, ademt even diep door, en draait zich dan met nog steeds rode koontjes om naar de andere passagier, “eens even kijken op uw kaartje mevrouw” zegt hij, nog steeds hees. Samen lopen ze de coupé uit.

Ik sluit opnieuw mijn ogen met mijn tas tegen me aan. Ik voel de dildo nu duidelijk door het leer heen, en herinner me wat je vertelde tijdens ons MSN-gesprek: het leek je zo heerlijk wanneer ik je met een dildo van achteren zou nemen. Het idee alleen al wond me toen enorm op, en ook nu voel ik weer hoeveel zin ik heb om dat plan ten uitvoer te gaan brengen.

Lang zal ik in elk geval niet meer hoeven wachten, want tot mijn schrik zie ik dat de trein al bijna op het afgesproken station is. Ik sta op en doe alvast mijn jas aan. Dan pak ik mijn tas, hang ‘m op m’n schouder, en loop naar de deur. Net voor ik uitstap zie ik in de verte ‘mijn’ controleur staan. Hij kijkt en steekt even zijn hand omhoog. Ik knipoog naar hem, en stap dan uit.

Ik weet dat jij even later pas zult arriveren, dus ik zoek een plekje waar ik op een aangename manier op je kan wachten. Ik zie een bankje dat nog leeg is, en het staat lekker in het zonnetje. Ik neem plaats, zet mijn tas naast me, en sluit mijn ogen, genietend van de warmte van de zon.

Ik weet niet hoe lang ik daar al zo zit, maar ik moet even zijn ingedut, want ineens hoor ik mijn naam noemen. Ik open mijn ogen en moet even wennen aan het licht. Dan zie ik dat jij voor me staat, en nu het dan eindelijk zover is voel ik ineens lichte paniek in me opkomen: “help, daar is ie, nu kan ik niet meer terug, het is nu ècht!” Ik had nooit gedacht dat ik dit ooit echt zou doen, maar daar zijn we dan.

Jij strekt je handen naar me uit en ik pak ze vast. Dan trek je me van het bankje overeind tegen je aan, en als vanzelf gaat mijn mond onmiddellijk naar de jouwe en zoenen we elkaar hartstochtelijk en lang. Mijn handen kroelen door je haar, en jij laat je handen over mijn rug en billen dwalen. Als we niet oppassen komen we vandaag niet verder dan dit station, ik ben zo ontzettend opgewonden, en jij ook, voel ik aan de spannende bobbel in je broek.

Na een tijdje, het lijkt een eeuwigheid, laat je mijn tong even met rust en pakt me bij m’n schouders. “Laat me je eens bekijken, zien hoe je er uit ziet in het echt” zeg je met zwoele stem. We bekijken elkaar van top tot teen, en wat ik zie bevalt me wel. Je ziet er krachtiger uit dan ik verwacht had, en je hebt een vastberaden maar lief gezicht. Jij bekijkt mij nog steeds, en ik voel hoe ik langzaam onzeker begin te worden, maar als je even later goedkeurend bromt en me weer stevig in je armen neemt, ebt dat gevoel alweer heel snel weg. Het wordt vast een spannende en fijne middag.

“Zo” zeg je even later, “zullen we eerst maar eens wat gaan drinken samen?” Dat lijkt me een goed idee, en nadat ik mijn tas heb gepakt lopen we hand in hand richting het centrum van de stad. Ons gesprek gaat al snel over alledaagse onderwerpen: over kleding die we in etalages bekijken, en over een paar jengelende kinderen die hun moeder zichtbaar tot wanhoop drijven.

Even later gaan we zitten op de comfortabele bankjes van een gezellige koffiecorner, ergens in een hoek van een groot warenhuis. Jij met een grote kop dampende koffie voor je neus, ik met een beker luxe warme chocolademelk. Onhandig proberen we het gesprek weer op gang te brengen, maar weten beiden niet goed hoe. Ik roer met geveinsde aandacht in mijn chocomel, en jij doet hetzelfde met je koffie.

Dan beginnen we allebei tegelijkertijd te praten, en schieten daardoor in de lach. “Vreemd zo hè?” zeg jij, en ik beaam het.

“Hoe was je reis hier naartoe?” vraag je dan. Ik vertel in geuren en kleuren over de conducteur, en jij hangt aan m’n lippen. “Goh, jij maakt nog eens wat mee zo!” zeg je bewonderend, “het windt me wel op, die gedachte aan jou en die kerel.” Ik zag inderdaad al tijdens het vertellen dat de blik in je ogen veranderde. Ze verraadden de geilheid die in je omhoog borrelde terwijl je luisterde. Ik ben zelf ook al warm geworden, en ik voel een enorme behoefte om je aan te raken. Ik schuif mijn beker naar de andere kant van de tafel en zeg “schuif eens even door” terwijl ik snel opsta en naast je op de bank ga zitten. Onmiddellijk voel ik jouw dij tegen de mijne, en dat zet me in vuur en vlam. We zitten hier net achter een plantenbak, dat maakt dat ik het aandurf om brutaal een hand tussen je benen te schuiven. Je hapt naar adem. Hè, wat klinkt dat heerlijk, dat een man zó geraakt kan worden door mij, het doet me zo goed.

De bobbel in je broek is werkelijk niet meer normaal. Ik masseer ‘m zacht tot jij me smekend vraagt daarmee te stoppen omdat het je helemaal gek maakt. “Oké, dan doe ik wel wat anders” plaag ik, en ik ga op mijn knieën zitten om zo je achter je oor te kunnen likken. Je kreunt van genot, en als ik dan ook nog je oorlelletje in mijn mond neem en naar binnen zuig grom je diep en pakt met je rechterhand mijn borst vast. Oei, we lopen wel wat hard van stapel nu. Dat gaat niet goed zo, hier in dit hoekje, waar ieder moment iemand kan komen aanlopen. Met de grootste moeite beheersen we ons, en nemen ons voor nu maar gewoon tegen elkaar aan zittend te genieten van elkaars gezelschap en de warme dranken. Onze handen liggen verstrengeld op jouw bovenbeen, je duim aait lief over de muis van mijn hand.

Als het drinken op is staan we op en gaan we weer verder. “Waar gaan we naartoe?” vraag ik, maar jij weet het ook niet. We lopen maar weer de winkelstraat in en gaan weer verder met ons koetjes-en-kalfjesgesprek.

Dan zien we een bordje staan: verderop is een museum. “Vind je het leuk om dat te bezoeken?” vraag je. Ik knik instemmend. We volgen dus de bruine bordjes tot we het mooie gebouw bereiken waar het museum in gehuisvest is.

Er is net een expositie met hedendaagse kunst, en het thema is heel toepasselijk ‘de seksuele revolutie’. We kopen kaartjes en lopen de eerste ruimte in. Een hoog licht plafond, met ramen langs de bovenste rand, en links en rechts zijn schilderijen, beeldhouwwerken en andere kunstvormen te bewonderen. We bekijken ze samen en speculeren bij elk werk over wat de gedachte of het gevoel van de kunstenaar kan zijn geweest. Soms lezen we de naam van het voorwerp, en dat brengt ons dan weer verder met ons gefilosofeer. Onze uitleg is in het begin nog redelijk braaf, maar gaandeweg we er meer in komen worden onze woorden malser en onze beschrijvingen sappiger. Om dit zo samen te bespreken op een legale manier, tussen andere bezoekers in, zonder dat het opvalt, maakt me reuze opgewonden. Mijn tepels schuren tegen de stof van m’n BH, ze zijn hard van verlangen.

We lopen door de verschillende ingerichte ruimtes, en dan zie ik een deur waarop een klein bordje hangt en ook een touwtje dat lichtjes voor de deur gespannen is geeft aan dat die ruimte tijdelijk niet toegankelijk is voor publiek. Ik lees het bordje: “hier wordt gewerkt aan een volgende expositie” staat er in duidelijke drukletters. Als we de hoek omgaan is er nog een deur naar die ruimte met zo’n zelfde bordje, alleen is hier geen touwtje voor gespannen, en deze deur staat een klein stukje open.

Ik trek je aan je hand mee, terwijl ik voorzichtig om me heen kijk. Niemand kijkt, en ik zie zelfs geen camera die ons nu zou kunnen betrappen. Verderop zijn de toiletten, misschien dat er daarom hier geen beveiliging is. Samen glippen we door de deur, sluiten deze achter ons, en wachten gespannen af: zouden we gesnapt worden?

Wordt vervolgd...

muizz.izz@live.nl

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 16 bezoekers online