Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
 
Naam afzender:
E-mail afzender:
   
Verhaal:

Harlem (K)nights 1
Wie ooit eens in New York is geweest en daar bij het verkeerde metrostation is uitgestapt kent het probleem. De hekken gaan slechts naar een kant open. Eenmaal er doorheen moet je op zoek naar de ingang, die niet altijd vlakbij ligt. Meestentijds is dat niet zo heel erg, maar wie het ongeluk heeft om in de verkeerde wijk uit te stappen heeft serieus een probleem.
Monique Verweij had die pech. Nog maar net 18 jaar was ze. Een kleine slanke meid met lange blonde haren en felblauwe ogen. Een typisch Nederlands product. Ze droeg een azuurblauwe jurk met daaronder een heel dun wit truitje dat haar stevige borsten nauw omspande. Haar blote voeten staken in een paar makkelijk zitten gymschoenen. Ze was nog geen week in New York. Over een paar dagen zou ze naar een heuse Amerikaanse school gaan. Ze had een prestigieuze beurs gewonnen die haar het recht gaf om een paar jaar in de VS te studeren. Een feit waar ze maar wat trots op was.
De eerste week zou ze de sfeer gaan opsnuiven van het land. Alle grote trekpleisters wilde ze gaan zien. Ze wilde zich een beetje een Amerikaanse voelen en zoveel mogelijk foto’s maken van herkenbare plekken, zodat ze daar later mee kon pronken bij haar familie en vrienden. Ze zou de Nieuwe Wereld gaan veroveren, dacht ze.
Maar nu was alles anders. De metropool was zo immens groot en ze had al zoveel gezien en gedaan, dat ze in de metro in slaap viel. Toen ze wakker schrok was de avond maar net begonnen. Een beetje versuft was ze uit de metro gestapt. Ze herkende de halte niet. Normaal stonden er wel borden, maar hier niet. Met haar ogen nog half dicht had ze een beetje rondgelopen, zonder een herkenningspunt te vinden. Ze was op de roltrap gaan staan om zich naar boven te laten leiden. En eigenlijk zonder het bewust te zijn was ze door het metalen hekje gegaan. Toen het dicht viel knipperde ze verbaasd met haar ogen.
In eerste instantie had ze nog geglimlacht om haar stommiteit. Maar toen ze eens goed om haar heen keek trok het bloed uit haar toch al zo witte gezichtje. Ze stond in een ogenschijnlijk normale Amerikaanse straat. De schemering was al begonnen. Her en der stonden wat auto’s geparkeerd. Er waren enkele winkeltjes en –zo viel haar al meteen op- een fors aantal huizen met dichtgetimmerde ramen. Het meeste was allemaal heel gewoon voor New York, ware het niet dat ze geen enkele blanke zag. Er bevonden zich enige tientallen mensen in de straat en iedereen, maar dan ook iedereen was gekleurd. Schichtig keek ze om haar heen. Op een vervallen schutting, in het licht van een enkele lantaarnpaal, stond een felle graffiti: “Harlem Knights”. Toen wist ze meteen dat ze in de problemen zat.
Ze was meteen begonnen met rennen, op zoek naar de ingang. En natuurlijk had ze die niet kunnen vinden. Her en der had ze het, aan mensen die in haar ogen ongevaarlijk waren, gevraagd, maar niemand had geantwoord. Iedereen had haar met een vreemde blik aangekeken. Net alsof ze van een andere planeet kwam. Bijna een uur lang rende ze van hot naar her. Ze had nog geen Amerikaans mobieltje aangeschaft, dus bellen kon ze niet. En elke telefooncel die ze vond –en dat waren er maar een paar- was consequent ontdaan van elk communicatiemiddel. Het was inmiddels echt donker geworden en ten einde raad had ze zich in een steegje verborgen.
Monique had in het afgelopen uur gehuild. Ze had zichzelf vervloekt en ze had zich moed ingesproken. Zodra ze helemaal niemand meer zou zien, dan zou ze gaan proberen hier weg te komen. De Nederlandse was dan wel geen stadsmeid, ze wist dondersgoed dat Harlem ’s nachts geen veilige plek was voor een 18-jarige blank tienermeisje. Ze was op haar zelf aangewezen.
Ze sloot haar ogen. Met een diepe zucht verzamelde ze alle moed die ze vinden kon. In dit steegje kon ze niet blijven. Een paar keer ademde ze diep in en uit. Vooral nu niet in paniek raken. Rustige blijven en die verdomde metro vinden, prentte ze zich in.
Toen Monique haar ogen opende bevroor ze meteen. Ze was niet meer alleen. Vlak voor haar stond een lange donkere schim. Ze zag een hoofd met een baseballpet en een capuchon. In de rechterhand flitste een mes. De man was kennelijk net zo verbaasd over de ontmoeting als het meisje. Voor een kort moment bewoog geen van beiden.
De man was de eerste die over de schrik heen stapte. Met een felle beweging greep hij Monique bij de keel en duwde hij haar het steegje in. Met heel zijn lichaam zette hij haar klem tussen een grote vuilcontainer en de muur. Het punt van het mes werd in haar wang geprikt.
“Wie ben je? Wat doe je hier?”, vroeg de man, terwijl hij zijn kwalijk riekende mond dicht bij haar gezicht hield.
Monique slikte moeilijk. “Neem mijn geld”, stamelde ze. “Maar doe alstublieft niets.”
De man grijnsde toen hij dat laatste hoorde. “Je geld krijg ik toch wel sletje. Zit daar maar niet over in.” Zijn linkerhand verliet haar keel en zakte af naar haar volle borsten. Ruw kneedde hij ze.
“Alstublieft”, snikte Monique doodsbang. “Ik ben verdwaald. Ik zoek de metro.”
“Verdwaald?”, meesmuilde de man. Hij lachte gemeen. “Ik dacht het niet. Volgens mij ben je precies op de goede plek beland.” Meteen drukte hij zijn stinkende mond op de hare. Ze voelde hoe hij zijn tong bij haar naar binnen probeerde te duwen. Het kostte haar moeite niet te kotshalzen.
“Je kunt maar beter meewerken sletje”, siste de man haar toe. “Dat is als je tenminste hier ooit nog eens vandaan wilt komen.”
Monique knikte verschrikt. Ze wilde alles doen om hier vandaan te komen, maar op de een of andere manier weigerde haar lichaam te accepteren wat er aan de hand was. Niet begrijpend keek ze de man aan.
Het mes schudde haar wakker. Hij bewoog het heen en weer voor haar gezicht. “Uitkleden”, beval hij. “En snel!’’ Dreigend deed de man alsof hij haar wilde steken. Van schrik begon Monique zich zo snel mogelijk uit te kleden. Het jurkje en de trui waren in een mum van tijd verdwenen. Daar stond ze, met haar witte gymschoenen en witte bh en slip. Met haar handen probeerde ze haar lichaam wat te beschermen. Het was koel in de avond en ze rilde.
De neger liet een brede grijs zien. Zijn tanden waren brokkelig en vies. “Wij gaan een hoop plezier beleven, meisje.” Met zijn linkerhand greep hij een pols en draaide hij haar arm op de rug. Ze gilde van de pijn. “Bek dicht!”, siste hij haar toe. Ze hoorde hoe hij zijn riem losmaakte. Ze zou verkracht gaan worden door een gore onbekende. Hier in dit vieze steegje zou hij haar gaan nemen. De man pakte haar andere pols en bond haar armen op haar rug door de riem ter hoogte van haar ellebogen te bevestigen. Nu was ze weerloos en dat wist ze.
“Laat me nu maar eens zien wat je daar allemaal hebt”, zei de neger. Met zijn mes sneed hij haar bh los. Haar volle borsten floepten tevoorschijn. Monique was altijd trots geweest op haar grote borsten. Op school had ze ze regelmatig wat meer naar voren gestoken om de jongens op te hitsen. De neger keek er verlekkerd naar. “Oh sletje, je hebt uiers om te melken”, zei hij waarderend.
“Alstublieft”, snikte Monique met een klein stemmetje. “Doe me geen pijn. Ik heb nog nooit..” Een waterval van tranen droop over haar wangen.
“Hou je bek verdomme dicht!” Met de vlakke hand sloeg hij haar in het gezicht. Vervolgens sneed hij haar slipje los en propte de stof in haar mond. Tevreden bekeek hij zijn werk. De huid van de 18-jarige Nederlandse was roomwit, met een keurig geschoren poesje. Haar handen waren op de rug gebonden, in haar mond stak haar stukgesneden slipje en behalve een paar witte gymschoentjes was ze naakt.
De man stak zijn mes weg en begon ruw haar borsten te kneden. Hij had grote handen, maar kon ze toch niet geheel omvatten. Met zijn lichaam tegen het hare aanschurend boog hij zich om de dikke tepels in zijn stinkende mond te nemen. Hij likte ze een keer en beet vervolgens hard. Het gezicht van Monique vertrok.
“Volgens mij ben je hier expres, schatje”, fluisterde hij met zijn gezicht tussen haar borsten. “Ik denk dat je hier speciaal naartoe gekomen bent om je eens lekker te laten verwennen door een stel broeders.” Triomfantelijk keek hij omhoog. “En ik zal je niet teleurstellen sletje. Ik heb nog nooit eerder een wit kutje geneukt, dus jij bent de eerste.” Dit gezegd hebbende draaide hij haar ruw om zodat ze met haar rug naar hem toe stond. Met zijn been schopte hij haar voeten uit elkaar en hardhandig drukte hij haar voorover.
Dit is het moment, dacht ze. Monique kon horen hoe hij zijn broek begon te openen. Ze kon hem niet zien. Ze wilde hem toeschreeuwen dat ze nog nooit geneukt had. Dat ze een maagd was en haar maagdelijkheid zo niet wilde verliezen. Niet in dit stinkende steegje. Ze probeerde zich te verzetten wat haar op een paar klinkende tikken op haar billen kwam te staan.
“Als ik jou was zou ik maar heel lief zijn nu, schatje”, dreigde de man. “Anders zou je wel eens wat meer in je lijfje kunnen krijgen dan alleen een lekkere pik.” Daarop voelde ze ineens zijn hand in haar kutje graaien. Alsof ze een stuk vlees was, zo pakte hij haar vast. Een paar vingers drongen naar binnen. “Je bent wat droog meisje. Daar zullen we toch wat aan moeten doen.”
Monique fronste haar wenkbrauwen toen ze zich probeerde voor te stellen wat de man bedoelde. Het antwoord kwam snel. Ze hoorde hoe hij wat spuug verzamelde. Ze voelde zich niet goed voelen. Even was ze bang dat ze moest overgeven en zou stikken in haar eigen slipje. De neger spuwde op haar kutje.
Nee, dacht ze. Niet zo, niet dit. Naast de vuilcontainer lagen wat vuilniszakken op een hoop. Het was daar dat de man haar naartoe duwde. Vooroverliggend met haar gezicht in de troep probeerde ze haar aanvaller van haar af te schudden. Zonder resultaat. De neger greep haar met Ă©Ă©n hand bij de haren en met de ander geleidde hij zijn stijve pik naar haar kutje. Monique zette zich schrap voor wat komen ging, hoopte dat het mee zou vallen. Maar het viel niet mee. Ze voelde hoe de man zonder meelij zijn pik bij haar naar binnen ramde. Niet langzaam, niet met gevoel. Nee, keihard en in ene keer. Hij liet een zucht van genot horen.
Ze wist niet wat ze precies van een pik moest verwachten. Wat was groot? In haar beleving was deze man onnatuurlijk geschapen. Ze voelde de pijn toen haar maagdenvlies doorbroken werd. Ze voelde hoe de pik naar achteren getrokken werd en meteen daarop weer diep in haar kwam. Ze dacht dat ze hem tot ver in haar maag kon voelen.
De neger genoot zichtbaar van het roomwitte meisje. Hard aan haar haren trekkend begon hij haar in een steeds hoger tempo te neuken. Zijn pik ramde meedogenloos in het nauwe spleetje. Zijn ballen sloegen voortdurend tegen haar aan. Hij deed zijn best om zo diep mogelijk te stoten. Een dierlijk gegrom kwam er over zijn lippen. Dit was zeker iets wat hij nog nooit had meegemaakt.
Elke keer dat hij diep in haar zat zorgde hij er voor dat hij zijn onderlichaam wat harder tegen haar aan perste. Het zachte witte meisjesvlees maakte hem helemaal gek van verlangen. Hij vroeg zich af of hij niet nog dieper kon. Hij liet haar haren los en greep haar bij de bovenbenen. Op die manier tilde hij haar een beetje op terwijl hij als een bezetene in haar kutje bleef stoten. Hij voelde dat hij dit niet lang vol kon houden. Zijn ballen stonden op klappen. Hij liet zich min of meer op haar vallen om zo haar borsten te kunnen grijpen. Zijn nagels klauwden in het zachte vlees terwijl hij een paar machtige stoten in haar kutje deed. Monique dacht dat ze in stukken gescheurd werd, zo ging hij tekeer. En toen kwam hij eindelijk klaar. Ze kon het hete sperma voelen die in haar gespoten werd. Onbewust zuchtte ze. Het was eindelijk voorbij. Nu zou hij haar laten gaan.
Langzaam gleed de neger van haar af. “Dat was lekker, toch? Schatje? Je houdt wel van een lekker dikke pik hè? Maar na het genieten komt het schoonmaken. Dat weet je toch wel?”
Monique reageerde nauwelijks op de man. Ze lag als een hoopje ellende op de vuilniszakken. Daarom manoeuvreerde hij haar in de gewenste positie. Dat betekende met haar knietjes op de harde ondergrond. Hij legde een grote hand op haar voorhoofd en boog deze een beetje naar achteren. Nu kon ze voor het eerst zijn grote zwarte pik zien. Nog nooit eerder had ze een pik van zo dichtbij gezien. In haar voorstelling was het vele malen groter dan normaal.
“Pijpen slet!”, beet de neger haar toe. “Eerst met je tongetje! Vooruit!” Hij haalde het slipje uit haar mond. Ze had niet het benul om te schreeuwen.
Willoos opende Monique haar mond. De tong stak ze niet uit. Daarvoor was ze teveel in shock. De man wachtte niet af en ramde zijn pik recht in haar bekje. “Nog nooit eerder gepijpt? Nou, je bent nooit te jong om te leren! Likken kreng!”
Zo opeens een grote dikke pik in haar mond deed haar weer wat bij haar positieven komen. Het voelde warm en keihard aan. In een reflex maakte ze een kotsbeweging, maar ze hield het binnen. Dankbaar dat hij zijn pik uit haar mondje haalde besloot ze ervoor te zorgen dat hij dat niet nogmaals zou doen. Ik kan hem maar beter likken, dacht ze.
Ze likte zijn pik zoals ze een ijsje zou likken. Met lange halen van bijna vanaf de wortel tot aan de top. Terwijl ze dat deed durfde ze bijna niet omhoog te kijken. Ze wilde dat gemene gezicht niet zien. Door het likken kwam ze akelig dicht met haar neusje bij zijn pik. Zo nu en dan raakte het haar neusvleugels zelfs aan. Hij rook verschrikkelijk naar opgedroogde urine.
“Volgens mij heb je dat vaker gedaan sletje”, zei de man waarderend. “Hier kun je goud geld mee verdienen.” Hij lachte. “En volgens mij is dat ook je bedoeling hè? Volgens mij wil je hier graag de verlopen tienerhoer uithangen die zich laat naaien door alles wat zwart is!”Ze luisterde verschrikt naar zijn woorden.
“Nou, dan ben je hier op de juiste plek terecht gekomen!”, riep hij om meteen haar hoofd met beide handen vast te grijpen en zijn stijve pik diep in haar bekje te stoten. “Pijpen kreng! Pijp me helemaal leeg of ik ram die hoerenkop van je romp!” Wild neukte hij haar mond. Monique had de allergrootste moeite om niet over te geven. De pik kwam tot diep in haar keelgat en ze vreesde dat ze elk moment zou kunnen gaan stikken. Ze raakte ervan overtuigd dat hij haar wilde vermoorden met zijn lid. Zijn handen grepen meer en meer haar oren vast en met wilde halen bewoog hij haar hoofd naar voren en naar achteren. Speeksel en gal vloeiden langs de zijkanten van zijn pik. De tranen stonden in haar ogen en haar witte gezichtje zag rood.
Laat hem klaarkomen, bad ze snikkend. Laat hem in godsnaam klaarkomen. Haar knietjes deden pijn op de stenen. Haar naakte lichaam voelde koud aan in de avond. Dit is de hel, dacht ze. Ik wil naar huis, weg uit New York. Laat hem komen. Ze verdacht de man expres zijn sperma binnen te houden, zodat hij haar nog langer kon martelen.
Keer op keer stootte hij in haar bek. Dit was geen keelneuken meer, dit was een keelverkrachting. En toen , terwijl de 18-jarige Nederlandse met haar lange blonde haar dacht dat er geen einde aan deze nachtmerrie zou komen, kwam hij klaar. Ondanks het feit dat hij al sperma in haar kutje gespoten had was de voorraad nog niet op. Hij kwam klaar met een schreeuw en een vloedgolf aan sperma. Het kwam onverwacht. Zo ineens was haar mondje vol en nog kwam er meer sperma.
“Slikken trut”, beval hij haar. “Het is goed voor je!” De neger hield haar hoofd stevig vast en zijn pik in haar mond. Maar ze kon niets slikken terwijl hij haar mondje gegijzeld hield. Dat zag hij is, dus trok hij zijn pik weg. Echter, hij plaatste een hand op haar lippen. Ze was gedwongen om te slikken. Om dat vieze, smerige goedje te slikken. Ze deed het en vervloekte zichzelf.
De man liet zich op de vuilniszakken vallen, grinnikend. Hij voelde zich volkomen relaxed. Zijn grote zwarte lid hing halfslap neer. Monique daarentegen lag op haar zij op de stenen te huilen. Tussen haar benen plakte het en vanuit haar mondhoek kwam een klein sliertje sperma tevoorschijn. Ze wilde het liefst ter plekke sterven.
Voor een moment leek de man zich niet meer voor de tiener te interesseren. In plaats daarvan begon hij zijn zakken te bevoelen, kennelijk iets zoekende. Door de tranen heen zag Monique hem bezig. Hij let niet op mij, dacht ze verheugd. De neger pakte iets uit zijn zak, liet het vloekend vallen om vervolgens tussen de vuilniszakken te gaan zoeken.
Monique wachtte niet om te zien wat hij precies beoogde. Ze nam de gelegenheid waar om snel op haar knieën te draaien. Gelukkig was ze altijd al lenig geweest. Het kostte haar relatief weinig moeite om in een vloeiende beweging overeind te komen met haar armen op de rug gebonden en er als een raket vandoor te gaan. Het duurde kostbare seconden eer de man door had wat er gebeurde. Kostbare seconden die ze goed gebruikte. Zonder ook maar op iets of iemand te letten rende ze spiernaakt rechtdoor het steegje uit. Niet kijkende of er verkeer was stak ze schuin over. Achter haar kon ze de man ook overeind horen komen. Doordat hij zijn broek nooit uitgedaan had en deze hem op de knieën hing struikelde hij.
Die ben ik kwijt, dacht ze blij. Maar waarheen nu? Ze rende twintig, dertig meter. Haar blik strak vooruit gericht. Er was geen spoor van de metro. Maar wacht, ze zag portaal. Een drietal treden ervoor. En wat nog veel belangrijker is, ze zag een deur die een beetje open stond. Een deur van een huis dat ooit eens heel deftig moest zijn geweest. Nu zag het er wat vervallen uit, maar het ademde nog steeds een sfeer van solide bescherming uit. Monique bedacht zich geen moment en rende erop af.
Half vallend wierp ze zich naar binnen. Het was er donker, maar dat deerde haar niet. In een reflex sloot ze de deur. Veilig, dacht ze. Ik ben veilig. Opgelucht liet ze zich in de donkere gang achter de deur op de grond zakken. Amper vijf seconden duurde haar geluk. Toen hoorde ze voetstappen op een houten trap. Vele voetstappen en ze kwamen naar beneden.

Cocky123@live.nl (vragen, opmerkingen, suggesties, etc)


Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 14 bezoekers online