Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
 
Naam afzender:
E-mail afzender:
   
Verhaal:

naar de mentor
Annika is een meisje dat op de middelbare zit. Ze is erg astmatisch. Ze liep een keer naar de mentor want ze had last van een aanval. Benauwd liep ze erheen. Halverwege kwam ze hem tegen. "Waarom loop jij nu nog op de gang?" vroeg de mentor. "Naar... u... benauwd..." zei ze. "Kom maar snel mee," zei de mentor bezorgd. Toen ze er waren haalde de mentor haar inhalator te voorschijn. Hij deed hem voor haar mond en drukte hem in. Ze ademde en het werkte maar ze had nog een keer nodig. Dus drukte hij nog één keer. Toen kon ze weer normaal ademen. "Dank u als ik voor u iets kan doen dan moet u het zeggen,"zei ze dankbaar. "Je kunt wel wat doen ja," antwoordde hij geheimzinnig. "Wat dan?"vroeg ze. Hij deed de deur op slot. "Kleren uit," beval hij. "Nee dat nooit," zei ze bang. Hij ging naar haar toe en deed haar schoenen, broek, shirt, BH en haar onderbroek uit. Ze stribbelde tegen maar dat lukte toch niet de mentor was te sterk. Hij trok zelf zijn kleren uit en ging met zijn eikel zo ongeveer 31 cm lang en 6 cm breed voor haar mond staan. "Open,"beviel hij. Bang deed ze het en zijn lul kwam naar binnen ze zoog want ze wist dat dat moest. De mentor ging op en neer met zijn stijf geworden lul. Annika begon het benauwd te krijgen want de lul zat ver achter in haar mond. Ze wist dat als ze beet dal hij eruit ging. Dus beet ze. "Verdomme tering wijf waarom dee je dat," schreeuwde de mentor. Toen merkte hij in ene waarom Annika had weer een aanval. Hij pakte de inhalator en zette die voor haar mond. Hij drukte hem in en Annika begon weer beter te ademen. Hij deed het nog een keer en Annika ademde weer gewoon. "Ik ben wel boos omdat je beet dus..."zei hij, "doe je nu je benen wijd." Annika deed het want ze wist dat ze niet anders kon. Hij kwam met zijn lul naar haar kut en zag dat de lipjes goed aan elkaar zaten. "Dit gaat pijn doen,"lachtte hij. En hij ging met zijn lul tegen haar kutgat duwen ze schreeuwde het uit. Toen was de mentor er door. Hij begon te pompen zodat hij steeds dieper en dieper kwam. Toen hij het vliesje voelde stopte hij even. Hij zag het gezicht van Annika dat door de pijn betraand en wit weg getrokken was. Hij zuchtte diep en maakte een harde stoot door haar vliesje heen. Ze schreeuwde het uit tranen stroomden over haar wangen. Toen ging hij haar weer pompen. Heel zijn eikel kwam erin. Toen hij eruit kwam zag hij dat Annika niet meer kon. Hij lachtte. "Je wilt zeker stoppen?" zei hij uitdagend. Ze knikte. De menttor draaide haar om. "Ik stop nog lang niet, lachtte hij. Hij duwde duwde zijn eikel tegen haar anus. Annika screeuwde en huilde. Maar de mentor had geen medelijden. De mentor ging pompen als een gek. Annika kreeg het benauwd maar de mentor ging door en maakte af en toe kreunen van genot. Na een tijdje was Annika heemaal stil. Toen pas merkte hij dat ze zat te happen naar adem. Hij zag haar rug schokken. "Waarom moet jij weer eens een aanval hebben het ging net zo lekker," zei hij boos. Annika kon niet antwoorddenzo benauwd had ze het. Hij zocht haar inhalator maar kon hem niet vinden. Met al haar krachten wees Annika: "...daar..." Hij zag het en pakte hem. Hij deed hem voor haar mond en drukte. Ze begon iets beter te ademen. Hij deed het nog een keer en ze ademde bijna normaal maar nog niet helemaal. Hij probeerde het nog een keer maar hij was op. "Waarom moet dat ding op zijn nu kan ik niet doorgaan?" vroeg hij. "Weet ik niet," antwoordde Annika gelukkig. Toen stond ze op deed haar kleren aan. Pakte de sleutel van de tafel en deed de deur van het slot af. En ze ging weg. De mentor wou nog niet stoppen dus liep achter haar aan. Annika liep de school uit daar stond een vriend te wachtten. "Waarom bleef je zo lang weg?" vroeg hij. Het betraande gezicht was al genoeg. "Heeft de mentor dit gedaan?" vroeg hij bezorgd. Ze knikte. Koen zag niet dat de mentor achter hun aan liep. Naar het huis van Annika. Annika's moeder was niet thuis dat wist Annika al. Ze pakte de sleutel en deed het in het slot. Nog voordat ze de sleutel om kan draaien. Werden Koen en zij op hun hoofd geslagen met een knuppel. Ze vielen bewusteloos neer.

Annika werd wakker. Ze had hoofdpijn. Voor haar stond de mentor. Bang keek ze naar hem. "Ik heb een nieuwe inhalator gevonden dus we kunnen verder gaan," zei hij. "Dat doet u niet," zei Koen die opwas gestaan en nog een beetje duizelig naar de mentor liep met een groot mes in zijn hand. Maar de mentor pakte gemakkelijk het mes af en stak zo het mes in het arm en in het been van Koen. Koen viel flauw hij kon niet tegen bloed. "Wat een mietje," zei de mentro terwijl hij Koen vast op de bank maakte. Toen hij klaar was richtte hij zich op Annika die naar de telefoon was gegaan en in gesprek met de pollitie was. De mentor liep er naartoe en trok de telefoon uit haar handen en gooide hem op de haak. "Doe me geen pijn,"smeekte ze. "Oké dan doe ik je erg pijn," lachtte de mentor en hij trok haar kleren uit en zijne. Hij ging met zijn eikel bij haar kut en duwde hem in één keer naar binnen. Annika schreeuwde het uit. "Doe haar geen pijn," zei Koen. Maar de mentor dee net of hij niks hoorde. Hij ging keihard pompen. Annika kreeg het benauwd. Hij zag het maar ging door. Hij ging in een stoot door het vliesje heen. Toen werd het Annka te veel en begon te schokken en te beven van de benauwdheid. Hij trok zijn eikel eruit en zag dat Annika wit weggetrokken was toen hij een pollitie hoorde rende hij weg. Hij liet Annika stik benauwd en Koen met steekwonden achter. "Gaat het?" vroeg één van de aangekomen ambulance broeders aan Koen. KOen knikte. "Met haar niet," zei Koen en hij wees naar Annika. Die al op een brandcar werd gelegd. "Dat weten we ze krijgt al zuurstof en ze heeft wat kleren aan," antwoordde de broeder. Hij maakte Koen los. "Kun je lopen?" vroeg hij. Koen probeerde het maar viel na de eerste stap huilend neer. Hij schudde zijn hoofd. HIj werd op de brandcar gelegd en kreeg een infuus.

Paar maanden later: Koen heeft gips om zijn arm en been en alles gaat prima. Annika is nog steeds niet echt over de schok heen maar word goed gesteunt door Koen. De mentor is opgepakt en Annika en Koen zijn al langs geweest om even te praten. hij had gezegd dat het hem speet.

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 24 bezoekers online