Verhalen

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
Naam afzender:
E-mail afzender:
Verhaal:

De Vlucht
De Vlucht

Puffend worstelde ik me het station uit, Schiphol in. Als ik ergens geen zin in had was het wel waar mijn bedrijf me op had ‘getrakteerd’: een week naar Almaty, Kazachstan, “om goed bekend te raken met het functioneren van ons filiaal daar”. In Nederland was het al allejezus heet, en vermoedelijk was het in Centraal-AziĂ« nog menig tandje erger. Ook dat nog: best wel snel door het inchecken heen en dan een ellenlange rij voor de douane
.. aaahgr
.. Nu ja, ik bofte nog, al die uren aan boord mocht ik in Business Class doorbrengen, dat was voor de meeste mensen vermoedelijk wel anders, mijmerde ik, terwijl de rij weer een paar meter opschoof.

- Bonk – oh kut, eh, ik bedoel sorry, ik lette effe niet op:

Al knorrig dromend was ik op mijn voorganger gebotst. Voorgangster eigenlijk, een jonge meid van een jaar of 25.

- ’t Is OK, zei ze, ’t is ook om gek van te worden, al dat wachten en sjokken, in die hitte.

Ik zag haar nu eigenlijk pas. Type ‘Hollands welvaren’: blonde kop, blauwe ogen, stevige schouders, grote borsten, brede heupen. En op dit moment al knap stoffig en zweterig, vĂČĂČr haar reis nog goed en wel was begonnen. Ze droeg een halflange beige katoenen broek en een lichtblauw mouwloos hemd met knopen van voren. Ondanks het feit dat ze nogal wat van die knoopjes had openstaan – met haar flinke voorgevel kon ik het echt niet missen! – had ze het duidelijk flink warm, zoals flinke zweet plekken onder haar armen en op haar rug aangaven. Ik begreep haar klacht maar al te goed.

- Ja, ik heb er eigenlijk ook al geen zin meer in, antwoordde ik, maar volgens mij hebben we het ergste gehad: we schuiven weer.

Even later waren we inderdaad aan de beurt, zij werd door een poortje links geleid, ik door eentje rechts, en na het gebruikelijke gezeur met riemen, sleutels en schoenen mocht ik het belastingvrije voorportaal van de vlieghemel in. Ik verloor de blonde passagiere uit het oog en nam me voor wat lectuur voor onderweg aan te schaffen, en wat sabbelsnoepjes om geen last te krijgen van mijn oren bij het opstijgen en landen. Een goed halfuur en Ă©Ă©n biertje later mochten we instappen. Ik vond snel mijn plekje in de ‘bult’ van de jumbo en nestelde me in de comfortabele Business Class stoel. Terwijl ik me verdiepte in het videosysteem, mijn schoenen verruilde voor de uitgedeelde slippers en mijn riem alvast omdeed, hoopte ik stiekem dat de stoel naast me vrij zou blijven. Ik had helemaal geen zin om al die lange vluchturen iemand naast me te krijgen die te groot, te lawaaiig of te kletsgraag zou zijn

 Mijn wens werd echter niet verhoord, want even later verscheen een bekende gestalte in beeld: mijn voorgangster uit de douane-rij! We keken elkaar allebei enigszins verbijsterd aan en zeiden tegelijkertijd:

- Nou ja, da’s ook toevallig!

De blondine liet zich in de stoel naast me ploffen. Ze zag er nog wat verhitter uit dan eerder in de rij. Ze had een rooie kop en haar haar plakte op haar voorhoofd.

- Heb je gerend, vroeg ik.
- Ja, hijgde ze, ik zat een biertje te drinken toen mijn naam werd omgeroepen, ik had de tijd vergeten en moest rennen om op tijd bij de gate te zijn.
- Nou, je hebt het gered, volgens mij ben je de laatste.

Ik begon me langzaam te verzoenen met het feit dat ik een passagier naast me had; weliswaar was deze vrij groot, maar, wat mij betrof, op een plezierige wijze en op de juiste plaatsen!

- Laat ik me maar even voorstellen, zei ik, tenslotte zitten we aardig wat uurtjes met elkaar opgescheept. Ik ben Jack.
- Hoi, zei ze, Margriet.
- Aangenaam kennismaken, Margriet. Mag ik vragen waarvoor jij naar Almaty gaat?
- Jazeker, ik ben op oriëntatiereis, om te zien of ik voor mijn bedrijf kruiden en specerijen kan inslaan.
- Ah, je bent dus een pittige tante, maakte ik een wel heel flauwe grap.
- Precies!, lachte ze, en wat ga jij doen?
- Ik ga me ook oriënteren, maar dan bij een filiaal van ons softwarebedrijf dat daar een jaar geleden is opgezet.

Ons gesprek werd onderbroken door alle rituelen rond het opstijgen en daarna kwamen de stewardessen langs voor een eerste drankje. We namen allebei nog een biertje. Margriet wist goed weg met het goedje en bestelde er nog eentje.

- Pff, zei ze, ik had al dorst, maar door rennen is het alleen maar erger geworden. Ik heb bovendien aardig wat vocht verloren, zei ze, een beweging naar haar aardig doorweekte shirt makend. Al te fris zal ik ook wel niet meer ruiken

- Ach, is ook pittig, net als je kruiden, grapte ik.

Inderdaad verspreidde ze, naast de bierlucht, een lichte zweetgeur, maar niet eens onprettig. Best wel opwindend eigenlijk, misschien door de associatie met ander soort inspanning 

 Ze keek me onderzoekend aan en glimlachte flauwtjes.

Na enige tijd kregen we eten, en weer even later werd het licht in het toestel gedimd en terwijl ik een oude film op mijn schermpje bekeek bemerkte ik dat Margriet haar schoenen ook verruilde voor slippers, een deken over zich heen trok en poogde zich met een kussen een gemakkelijke houding te geven om te gaan slapen. Na afloop van de film deed ik hetzelfde, zij het zonder deken. Ik dommelde al gauw weg, maar merkte half slapend dat Margriet langzaam tegen me aanzakte, en met haar hoofd tegen mijn schouder bleef hangen. Ik vond dat niet onaangenaam. Het gaf me de kans haar eens goed van dichtbij te bekijken. Met mijn vrije hand trok ik voorzichtig de deken, die was weggegleden, over haar heen. Ik zag lichtblonde haartjes op haar armen, en zelfs een paar die vochtigjes onder haar oksels uitkrulden. De zilte geur die ze verspreidde begon me ronduit op te winden en ik voelde in mijn broek iets wakker worden. In het grotendeels duistere vliegtuig zag je de bobbel gelukkig nauwelijks, maar ik voelde hem des te meer. Stilletjes bleef ik mijn blonde buurvrouw bewonderen, met haar krachtige kaaklijn, een grote mond die nu een klein beetje opstond, en opvallend genoeg vrij kleine oortjes. Stiekem fantaseerde ik hoe het zou zijn met die mond te zoenen, en hem over mijn intiemste plekken te laten dwalen. Hoewel ik doodstil bleef zitten voelde ik toen Margriet toch van mijn schouder glijden, misschien door een klein ‘hupje’ dat het vliegtuig maakte. Ze werd weliswaar niet wakker, maar zakte verder over me heen, boven op mijn schoot. Daar stond nog steeds iets omhoog te porren, maar hoewel Margriet er pardoes met haar hoofd tegenaan belandde sliep ze door. Mijn opwinding werd er alleen maar groter door, maar ik durfde niks te doen, uit angst dat ze wakker zou worden. Met de heerlijke druk van haar blonde hoofd tegen mijn inmiddels keiharde paal bleef ik doodstil zitten. Na opnieuw een ‘hupje’ van het vliegtuig leek Margriet half wakker te schrikken – het enige wat ze deed was echter haar deken grijpen en die verder over zich heentrekken, over haar hoofd zelfs. Ai, nu was ik mijn uitzicht kwijt – maar niet mijn stijve. Toen gebeurde er iets vreemds. De slapende Margriet bewoog haar hoofd een beetje, waardoor ze tegen mijn pik duwde. En nog eens. Ik zat doodstil. Een derde keer – nu leek ze zelfs met haar wang ertegenaan te wrijven. Het zou toch niet? Maar opnieuw gebeurde het, en weer. En, oh god, Jezus wat deed ze, het voelde alsof jaaah, ze beet erin, ze beet zachtjes in mijn lul, door mijn broek heen. En nog eens. Ik hield het niet meer, kon een zachte kreun niet onderdrukken. Margriet – waarvan ik nu wel begreep dat ze echt niet meer sliep – ging door om me onder de deken te plagen, bijtend en wrijvend, haar arm en hand waren ook waker geworden! Ik legde mijn hand op haar zij, en begon haar aanmoedigend te strelen, eerst over, later onder haar deken. Over haar middel, haar heup, haar heerlijk stevige billen.

Het was weliswaar vrij donker in het vliegtuig, en rondom ons heen leken de andere passagiers te slapen of verdiept in films of boeken, maar al te uitbundig konden we ons hier niet gedragen, besefte ik. Terwijl ik zo gecontroleerd mogelijk adem haalde – niet gemakkelijk door het toenemend plezier dat Margriet mij gaf! – probeerde ik onder de deken een hand in haar broek te wurmen. Dat kon alleen langs haar billen omdat ze goeddeels op haar buik over me heen was gezakt. En ruimte tussen die billen en haar broek was er eigenlijk nauwelijks – totdat ik ineens erbij kon: Margriet had onder de deken haar broeksluiting van voren losgemaakt, mij zo toegang verschaffend. Mijn hand dwaalde strelend en zacht knedend over haar heerlijke bolle billen. Voorzichtig liet ik mijn vingers door haar bilnaad glijden – dat kostte niet veel moeite want die was (nog of alweer?) lekker zweterig. Door de afstand kwam ik niet ver, haar lekkerste delen lagen net buiten mijn bereik 
.. Dat vond ze zelf kennelijk ook jammer, want zonder op te houden om mij door m’n broek heen zalig te verwennen, bewoog ze wat verder over me. Wat er daardoor net binnen bereik kwam van mijn gretige vingers, die zich inmiddels langs een kleine slip hadden gemanoeuvreerd, was een lief sterretje. Zachtjes liet ik mijn middelvinger erover heen glibberen, waarna ik er plagerige rondjes om maakte. Een zacht donker gegrom uit de buurt van mijn kruis, vanonder de deken, vertelde me dat het Margriet niet onverschillig liet. Zo aangemoedigd porde ik Ă©Ă©n vingerkootje haar kontje in. Dat ging best gemakkelijk, door haar doorweekte naad. Zacht heen en weer bewegend verdween steeds een stukje verder van mijn vinger in haar anus. Mijn wijsvinger gleed er toen best makkelijk naast – ik vermoedde dat mijn vingers niet de eerste waren die haar aars verkenden: het voelde strak maar ook soepel aan, en Margriet leek er geen moeite mee te hebben, integendeel, ze bewoog zich heel subtiel met het ritme van mijn vingers mee. En het spoorde haar kennelijk aan tot nog meer actie onder de deken, want ik voelde hoe ze daar net zolang friemelde tot mijn broek los was: de gulp open en mijn knoop los, waarna ze handig mijn pijnlijk harde paal uit mijn boxer toverde. Het goddelijke gevoel toen ze daarna haar warme mond over mijn lul schoof is niet te beschrijven; in mijn broek was mijn voorhuid al naar achteren gegleden, onder Margriets eerdere kundige kneedwerk. Enthousiast cirkelde ze nu met haar tong over mijn eikel, onder de rand langs, sabbelend, zuigend, en met het puntje van haar tong over mijn pisgaatje, waar vermoedelijk al aardig wat voorvocht uit opborrelde. Als ze nog even doorging zou het niet lang duren voordat Margriet heel wat meer vocht ‘voor haar kiezen’ kreeg! Daar leek ze helemaal niet bang voor, want terwijl ik langzaam haar aars vingerde ging ze lustig door met haar goddelijke zuigwerk, terwijl haar hand zacht mijn ballen kneedde. Margriet leek aan mijn versnelde ademhaling te merken dat mijn hoogtepunt niet ver af was – ze verhoogde merkbaar haar zuigkracht en met een gierende zucht kwam ik waanzinnig klaar. Hete stralen zaad spoten uit mijn pik. Margriet gaf geen krimp maar hield mijn paal in haar mond en melkte hem leeg tot de laatste druppel. Ik zakte voldaan iets verder naar achter in mijn stoel en voelde haar omhoog komen, waardoor mijn stilgevallen vingers uit haar kont floepten.

- Vond je dat wel lekker, fluisterde ze, met haar hoofd bij het mijne gekomen.
- Mmmm, heel erg – jij ook?
- Ja, wil je proeven hoe lekker?

En voordat ik kon antwoorden zette ze haar mond op de mijne en duwde haar tong tussen mijn lippen. Onmiddellijk begon ze een wild tongspel met me en proefde ik duidelijk mijn eigen zaad in haar mond – vreemd, maar heel opwindend.

- Ik moet even weg, hijgde Margriet na enige minuten.

En terwijl ze zich van me losmaakte bracht ze haar kleren weer een beetje in orde en begaf zich naar de toiletten. Na zeker tien minuten kwam ze weer terug. Zelfs in het halfdonker kon ik de blos zien die bezit van haar gezicht en hals had genomen. Met gloeiende ogen keek ze me aan toen ze ging zitten.

- Zo, fluisterde ze, ik moest ook even klaarkomen hoor – proef nog eens.

En tegelijkertijd bracht ze de vingers van haar rechterhand naar mijn mond en duwde ze er langzaam een stukje in. Er was geen misverstand mogelijk: die vingers hadden zo juist nog in haar kutje gezeten. Ik sabbelde met geile graagte de heerlijke sappen ervan af, waarna ik Margriet in mijn armen nam en opnieuw een langdurig tongspel met haar begon. Ik weet niet hoelang het duurde, maar lang genoeg voor een stewardess om langs te komen en ons te vragen of we misschien iets te drinken wilden. Ze keek ons ondertussen onderzoekend aan, zich vermoedelijk afvragend of dit ‘stel’ ook bij het betreden van het vliegtuig al een ‘stel’ was geweest
.

- Ja, zeiden wij beiden tegelijk, hebt U een biertje?

De rest van de lange vlucht brachten we voornamelijk in elkaars armen door. Hoe het verhaal in en na Almaty verder ging zal ik later nog eens vertellen

..

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl

ï»ż

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

• blunders
• dieren verhalen
• erotische verhalen
• griezel verhalen
• humor verhalen
• kinderverhalen
• liefdes verhalen
• sex verhalen
• spannende verhalen
• sprookjes

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 18 bezoekers online