Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Verhaaltje mailen naar iemand.

Spreek een verhaal u aan, vind je een verhaal om te lachen? En wilt u het verhaaltje laten lezen door één van uw vrienden? Dan kan je via dit formulier het verhaaltje verzenden naar u vriend(in).

Naam ontvanger:
E-mail ontvanger:
 
Naam afzender:
E-mail afzender:
   
Verhaal:

In een nette voorstad
De netkousen schuurden tegen haar benen, kou maakte de huid eronder blauw. De strakke kokerrokjurk benam Selma bijna de adem, na een exquis diner in ‘Holidays’.
Bijna weer thuis, dacht ze terwijl opluchting om het vertrouwde afgewisseld werd met angst voor wat komen ging. De man achter het stuur hoorde namelijk niet bij haar. Niet echt.
‘Nou moppie, welk huisje moet het zijn.’ Had zijn houding haar tijdens het diner nog gerustgesteld, hier in het kille buitenlicht kon ze niet langer om zijn hebberige ogen heen en de veelbetekenende glimlach op zijn gezicht.
‘Het een na laatste aan de rechterkant’, zei ze na een lichte aarzeling, de bolero dichter om zich heen trekkend. Zonder omwegen reed hij de oprit op van de moderne bungalow in een nette buitenwijk van San Francisco. Enigszins met gierende banden kwam de luxe Dodge Coronet, model 1952 tot stilstand.
‘Maak niet zoveel geluid, denk aan mijn buren.’ De bravoure die haar de hele avond vergezeld had, was nu geheel verdwenen. Het bleek slechts een dun laagje die de angst moest verbergen die haar vergezelde sinds ze was verlaten door haar man. Hij had meer toekomst gezien in zijn eigen achternicht. En wat had zij gedaan? Was ze hem achterna gegaan?
Oh nee. Ze had haar nagels roodgelakt en schoudervullingen aangeschaft. De beige kousen had ze verruild voor zwarte. En zwarte pumps voor rode. Het haar was 2 tinten lichter, haar houding vastberaden.
‘Buren?’ ongelovig keek hij haar aan, er vanuit gaand dat het een flauw grapje was.
‘Kan mij de buren schelen, schatje.’ Hoeveel whisky heeft hij op? Dacht ze koortsachtig. Snel herstelde ze zich en legde haar handen op zijn revers. ‘Shhht, schatje’, lachte ze, ’de buren hoeven toch niet alles van hun gevallen buurvrouw te weten,’ en knipoogde naar hem. Ze opende de deur voor hij de tegenwoordigheid had hervonden om aan zijn manieren te denken te denken. Een koude golf sloeg over haar heen en ze zette huiverend een voet op het gazon dat haar voortuin was. Het bevroren gras kraakt onder haar schoen.
Met enig gestommel volgde hij haar voorbeeld. Zou die laatste borrel echt zo hard aangekomen zijn? De blik in zijn ogen toen hij haar arm vastpakte om samen naar haar huis te lopen vertelde haar dat hij in elk geval niet vergeten was wat ze hier deden. Haar maag kromp samen en haar hart begon stevig te kloppen.

‘Oh, wat koud!’ binnengekomen wilde ze naar de haard snellen maar hij hield haar tegen.
‘Dat is mijn taak mop. Schenk me eens een borrel in.’ Dit gecommandeer beviel haar niets maar toch kon ze hem niet wegsturen. Onzacht plofte hij neer in de stoel voor de haard om aan de slag te gaan. De stoel van haar man, bedacht ze zuur. Of nee, haar bijna ex-man. De schoft. Gauw liep ze naar de muziekhoek en zette een plaat van Maria Callas op. Haar dramatische sopraanstem vulde nu de woonkamer en dikte de onheilspellende spanning alleen maar aan. Het was een slechte keuze. Selma zette de plaat gauw weer af en nam er een van Nat King Cole. ‘Love is the thing’ heette het. Liefde, dacht ze smalend, liefde gaat door de maag of spreidt haar benen. Liefde is allesbehalve onvoorwaardelijk. De hypocriete verheerlijking ervan tergde haar op een ironische manier en obstinaat zette ze de muziek nog een tikkeltje harder.
Met trillende handen pakte ze een kristallen glas van het boudoir, en deed er een bodempje whisky in. Prachtige, geslepen glazen waren het. Ze had ze gekregen bij haar huwelijk, van haar peetmoeder. ‘Om het gezinsleven wat grandeur te geven,’ had tante Elly erbij gezegd. ‘Wat een grap,’ mompelde Selma en draaide zich met tegenzin om naar haar gast. Hij stond vlak achter haar.
‘Waarom zet je Maria af meid en waar is mijn borrel.’ Ze verstijfde en hield het glas prompt voor zijn neus. ‘Maria is even weg,’ zei ze, ‘Nat heeft het overgenomen.’
Hij griste het glas uit haar handen, goot de inhoud in zijn keelgat en sloeg zijn andere arm om haar slanke middel heen: ‘Zet Maria er weer op en kom dan bij me, ik heb zin aan een toetje.’ Haar borsten werden geplet tegen zijn schouders, klein dat hij was. ‘Lekker dier,’ gromde hij en beet in de bovenkant van een van haar borsten. Selma probeerde lucht te happen, weg van zijn stinkende mond. ‘Kom, ik neem je mee. Waar is je slaapkamer?’ stilletjes wees ze de weg, zijn hand al onder haar rok. Ze trok haar rok omlaag met een verontschuldigend lachje om haar lippen en joeg hem speels richting slaapkamer.‘Ik kom zo, even de plaat wisselen,’ zei ze met haar meest sexy stem en zag hem door de deur verdwijnen. Ze ademde een paar keer diep in en uit, vastbesloten niet te denken aan wat er op haar te wachten lag. Met tegenzin zette ze de naald weer op de ‘la Mama Morte,’ en werd door Maria’s achtervolgd. Langzaam liep ze naar haar slaapkamer waar hij haar tegemoet kwam. Hij gooide haar met een smak op bed.
‘Wat ben je toch een lekker ding’ hijgde hij, zijn colbert afgooiend. Zijn hoed gooide hij weg. ‘Trek je jurk uit.’ Selma keek om zich heen en zag al haar vertrouwde spulletjes en kon niet geloven zo diep gezonken te zijn; het leek een slechte droom. Het Jezuskruis dat boven haar kaptafel hing keek onbewegelijk op hen neer. Ze was onherroepelijk verloren.
‘Trek je jurk uit zei ik!’ hij was nu ongeduldig en zijn temperament maakte haar bang voor wat komen ging. Oh, was er geen enkele oplossing? Maar buiten een bankroof plegen zag ze geen enkele andere oplossing. Ze nam haar wollen bolero af en deed haar schouderbandjes omlaag. ‘Iedereen wil jou wel in zijn bedje, lekker wijf.’ Haar jurk was eindelijk uit. Naakt was ze nu. Onbedekt en doodsbenauwd.
Langzaam kwam hij op het bed aflopen, gretig haar bewegingen volgend ‘Iedereen, maar je wilde mij, schatje.’ Hij ging rustig zitten. Dit beangstigde haar des te meer. Het leek erop dat hij zijn wellustigheid in bedwang scheen te willen houden en te genieten van wat komen ging, terwijl zij verwacht had ruw genomen te worden. Dat had ze liever gehad, wist zij nu. Deze traagheid kwelde haar.
‘Alle mannen wilden jou vanavond, maar ik zal degene zijn die zich diep in jou begraaft, die aan jouw tepels zal zuigen.’ Ze kon alleen maar rillen.
Zijn gegroefde gezicht kwam haar onaantrekkelijk voor, zijn dikke buik vulde haar met afkeer, alles aan hem stootte haar af en nu de charme verdwenen was, had ze spijt van haar besluit hem mee te nemen. Zelfs al had ze geen cent meer. Maar zijn handen waren overal en zijn tong was diep in haar keel. Hij lag nu naast haar; haar naakte lichaam strelend.
‘Denk aan de toekomst, vergeet hem!’ schreeuwde ze in haar hoofd terwijl zijn hand tergend langzaam naar beneden ging. Hij bereikte haar venusheuvel en zei dat ze haar benen vaneen moest doen. Langzaam voldeed ze aan zijn bevel terwijl hij gretig toekeek. ‘Wat een lekker kutje,’ hijgde hij en met zijn mond begon hij aan de weg naar beneden, likkend over haar tepels, een spoor makend met zijn vieze snor. ‘Giles, kus me,’ zei ze angstig, liever zijn lippen op haar mond voelend dan wat hij nu van plan was. Dat had ze in het huwelijksbed nooit meegemaakt. Onwillekeurig sloot ze haar benen.
‘Ik ga je ook kussen schatje, maak je niet druk,’ en meteen, ‘doe die benen wijd, hoer!’ Trillend voldeed ze en met een wild kloppend hart bleef ze liggen. Zijn kriebelsnor kwam lager en lager tot hij zijn doel had bereikt.
Een gilletje ontsnapte haar, maar de reflectie om haar benen weer te sluiten had geen zin. Met zijn handen duwde hij haar schaamlippen uiteen, voelde ze, als een gynaecoloog, en hij viel vervolgens weer aan. Ze kon er niets aan doen, ze vouwde haar benen om zijn hoofd en met haar handen omklemde ze zijn blouse. Ook moest ze in haar kussen bijten om het niet uit te gillen. Hij likte haar op haar intiemste plekje, wat haatte ze het. Het gaf een…hevig gevoel.
‘Ontspan je schatje,’ was het enige wat hij zei als hij even omhoog kwam, haar handen van zijn blouse lostrekkend. ‘Ontspan je, ik ga je klaar laten komen, daarna ben je pas echt van mij’ Klaarkomen? Alleen mannen kwamen toch klaar? Ze wilde wegkruipen, gebruikmakend van het beetje lucht dat ze kreeg, maar hij greep haar genadeloos weer vast, haar vastpinnend met zijn buik en viel gretig weer aan. Het likken kreeg een soort ritme en Selma voelde dat ze begon te zweten. Het werd langzamerhand een fijn gevoel, en een wildheid die ze nooit eerder had gekend, nam bezit van haar. Ze begon te hijgen en dat geluid maakte hem gek. ‘Oh ja, schatje,’ hijgde hij door zijn likken heen, ‘met je lekkere kutje’ lik ‘ik bef je’ lik ‘net zo’ lik ‘lang’ lik ‘tot je gillend’ lik ‘klaarkomt’ lik.
Krampachtig pakte ze het laken vast en voelde dat er zich spieren in haar begonnen te spannen die ze tot nog toe niet had gekend. Het warme gevoel werd steeds feller, als een kaars in het duister die een laatste opleving beleefde voor het fel opbrandde. Ze nam ongemerkt zijn ritme aan en begon haar bekken te bewegen. Ook Maria kwam aan bij de finale van het stuk - de vrouw die sterven zou - en joeg haar lenige stembanden naar ondoenlijke hoogten. Hoe anders waren haar gymnastische capriolen? De tonen begeleidden Selma door deze, naar wat het leek, utopie. Het kon eenvoudig niet echt zijn wat haar nu overkwam. Het mocht niet. Hij veranderde van tactiek en plots voelde ze druk op haar anus. Wat deed hij nu? Ze schrok. ‘Rustig schaapje, je zult er van genieten.’ Hij duwde zijn dikke middelvinger naar binnen en begon te bewegen terwijl hij stevig bleef likken. Dit offensief was teveel voor haar en ze moest het laken loslaten, nam het kussen uit haar mond greep in haar haren en verwelkomde met hevige kreten zijn bewegingen. Het was onverdraaglijk lekker en golvend kwam ze eindelijk klaar op het ritme van zijn middelvinger. Het luide ‘Aaaaarrgh’ ontsnapte aan haar lippen.
Het gevoel ebde weg en slap bleef Selma liggen. De realiteit drong zich echter algauw weer aan haar op. De enige reden dat ze hier onder die afschrikwekkende kerel lag te kronkelen was omdat haar financiële situatie zo nijpend was, en er niemand in de buurt was om haar te helpen. Sinds James ervandoor was gegaan, waren de reserves langzaamaan opgedroogd. En James kon nergens worden opgespoord.
Tot ze op een avond - ze was door een bevriend stel uitgenodigd voor een verzetje - Giles tegenkwam. Deze zakenman had ze via haar man leren kennen. Hij had vanaf de eerste keer al hunkerend in haar decolleté zitten kijken en dat was die keer geen uitzondering geweest. Ze had besloten haar diensten met hem te wisselen om zo het hoofd boven water te houden. In haar hoofd had het allemaal de vorm van een zakelijke transactie gehad, maar hoe schokkend was de realiteit?
Hij begon zich nu van zijn broek te ontdoen en ze kwam enigszins bij haar positieven. Niet nog meer, vreesde ze, zijn blik – hij was redelijk ontnuchterd nu- onderscheppend. Onder zijn broek had hij niets aan en een erectie kwam tevoorschijn. Hij was groot, dacht ze, veel groter dan haar man was geweest en meer mannen kende ze niet op deze manier. Ze rilde bij de herinnering van zijn likpartij en voelde zich tot in het diepste van haar ziel verkracht.
Als een omvallende boom in het regenwoud viel hij langzaam op haar neer en drukte zijn vlezige lippen op de hare, haar bedwelmend met haar eigen geur. Ogenblikkelijk gaf ze de voorkeur aan de likpartij van zo-even. Het intieme van zijn lippen kon ze nauwelijks verdragen. Passief onderging ze het.
‘Hé, waar is die geile hoer gebleven die ik zojuist naar de sterren gelikt heb?’ vroeg hij. Selma steunde dat hij haar de adem benam. ‘De adem benemen? Wacht maar, ik ga je zo pas echt de adem benemen.’ Hij reikte tussen hen in, nam zijn lid – dat ze vreesde- stopte het zonder pardon voor haar vagina en begon te drukken. Ze stribbelde tegen, haar binnenste spieren spannend maar de buffel boven haar trok zich niets aan van de tegenstand en over zijn eigen speekselspoor gleed hij langzaam haar lichaam binnen. Het onverbiddelijke stoten begon.
‘Oh, niet zo vlug!’ Hij pijnigde haar. Steeds meer werd ze gevuld, maar er was geen houden aan en al gauw lag hij zo bovenop haar te bewegen dat de adem haar totaal benomen werd. Ze verwelkomde het en hoopte even dat de bewusteloosheid het van haar over zou nemen. Maar niets van dat alles, ze zou de rit uit moeten zitten. Hij vulde haar totaal en schuurde keer op keer langs haar opgezwollen clitoris. Ze kon niet voorkomen weer opgewonden te worden. Liever had ze hem haar ongenoegen ingewreven maar haar lichaam dacht er anders over.
Ze begon te hijgen.
‘Oh, vrouwtje, wat ben jij een lekker neukertje,’ zei hij verzaligd en legde zijn mond op de hare terwijl hij stevig met een hand in haar tepel kneep en met de andere in haar bil. Ze gaf zich over, sloot haar ogen en begon, hoewel bijna onmogelijk, onder hem te bewegen, zijn dikke lid in zich voelend, verwelkomend. Het heerlijke gevoel overschaduwde spoedig haar afkeer.
‘Oh ja’, kreunde ze en kuste hem terug terwijl ze achter haar oogleden de jongeman van de slager tevoorschijn toverde. Ze draaiden van positie en nu had ze de ruimte die ze, verlangend en rijp, nodig had. Nu bereed ze hem, zijn buik stevig vasthoudend. Hij nam haar middel en schoof haar keer op keer over zijn lid. Kreunend kwam ze nogmaals klaar voordat hij zijn hoogtepunt had bereikt en krachtloos viel ze over hem heen.
‘Wat lig je nou geile hoer, ik ben nog niet klaar!’ gromde hij.
‘Ik.kan.niet.meer,’ hijgde ze. Hij vloekte, gooide haar benen over de rand van het hoge bed, haar op haar buik leggend en ging achter haar staan. Hij stootte vervolgens met al zijn kracht bij haar naar binnen. Als een willoze pop onderging ze zijn gebeuk. De enige beweging die ze maakte was wanneer ze tegenstribbelde omdat ze rauw werd. Zijn lid begon haar te kwellen maar blijkbaar was zijn orgasme nog een eindje weg. Het rammen ging maar door en door tot hij zijn hoogtepunt eindelijk gevonden had. Hij liet zijn genoegen luid merken. Vervolgens ging de boom voor de tweede keer die avond tegen de vlakte en veranderde vervolgens in een snurkende berg. God zij gedankt.
Selma wendde zich van hem af, stond op en liep met trillende benen naar de badkamer waar ze in bad stapte. Noodgedwongen ging ze zitten en nam de slang met waterkop eraan en liet het water zo heet mogelijk worden. Terwijl ze zich geen rust gunde schrobde ze zich schoon. Dat zwijn, gruwde ze. Had ze dit alles over om hier maar te kunnen blijven wonen? Moest ze keer op keer haar benen spreiden om zo tot de middenklasse te kunnen blijven behoren? Tranen kwamen omhoog en alles scheen haar onmogelijk. Onmogelijk om afgelopen uren nogmaals te doorstaan, onmogelijk om zonder geld te leven. Wat kon zij, slechts opgevoed voor de taak van huisvrouw en moeder, doen om in haar levensonderhoud te voorzien? Ook verguisde ze haar eigen reactie op zijn zedeloze handelingen. Was ze werkelijk een hoer, zoals hij zei? Wat anders kon ze zichzelf na deze vertoning nog noemen, redeneerde ze.
Een vieze, geile hoer, dat was ze, maar dan wel een die nooit eerder bevredigd was, dat kon ze haar man aanrekenen, de egoïst.
De nacht sliep ze op de sofa in de woonkamer, zijn aanwezigheid kon ze onmogelijk langer verdragen. De roes van intense bevrediging nam haar uiteindelijk met zich mee.
Het was gebons dat haar wekte. Selma opende haar ogen en kreunde. Wat is er gebeurd? Vroeg ze zich een moment af, toen verschrikkelijke beelden om voorrang streden haar zoveel mogelijk te schokken. Er werd geklopt aan de deur. Selma wilde opstaan en voelde al haar spieren protesteren, haar van afschuw vervullend. ‘Dat smerige zwijn’, rilde ze, hoewel ze haar eerste orgasme aan hem te danken had. Ze nam haar peignoir van de stoel, en trok het aan. In de slaapkamer was alles nog rustig. Na een vluchtige blik in de spiegel bij de voordeur deed ze de deur op een kier open. De buurman en buurvrouw. Ze keken niet bepaald blij.
‘Goedemorgen,’ zei ze verlegen, ‘kan ik helpen?’
Dorothé keek genegeerd een andere kant uit en Burt alsof hij een uiterst onaangename missie te voltooien had. Tegelijkertijd drong het tot Selma door dat de auto van Giles niet meer op de oprit stond! Was hij soms weggeslopen?
‘Moment,’ zei ze, en sloot de deur. Ze rende naar de slaapkamer en zag dat haar bed niet langer was doorgezakt onder het gewicht van afgelopen nacht. Hij was ervandoor! Dat had ze niet aan zien komen. ‘De schoft!’ piepte ze. Nergens lag enige vorm van vergoeding. Ze sloeg haar handen voor haar ogen, beseffend dat wat ze had moeten doorstaan in haar ontheiligde slaapkamer voor niets was geweest. Ze keerde langzaam terug naar de deur.
‘Pardon, daar ben ik weer,’ verontschuldigde ze zich.
‘Kunnen we even binnenkomen, dit is privé,’ zei Burt, geen tegenspraak duldend. Hij had zijn hand al op de voordeur maar Selma hield tegen ‘Sorry, ik ben er werkelijk niet op gekleed, zeg het maar.’
‘Niet op gekleed!’ Dorothé’s ogen werden rond en de kleur op haar wangen werd dieper. ‘Het is anders elf uur geweest.’ Selma schrok, elf uur al!
‘Selma,’ Burt keek haar aan, ‘wat er afgelopen nacht gebeurd is, dat kan niet’.
‘Hoezo?’ vroeg ze onnozel. Hij keek eens naar zijn handen en haalde diep adem voor hij haar weer aankeek. ‘Dat gegil,’ fluisterde hij, naar haar toebuigend. ‘Denk aan onze kinderen. Wij moesten vanmorgen uitleggen dat de buurvrouw niet vermoord werd.’ Selma werd rood nu haar volledig duidelijk werd dat de buren van haar nachtmerrie getuige waren geweest.
‘Oh..eh,’ wat kon ze zeggen? Maar ook streed woede om voorrang. ‘Ik heb geen geld, zoals jullie weten. Ik ben wanhopig. James ging ervandoor, niet ik!’ fluisterde ze. Hun zwijgende afkeur deed haar woede toenemen: ‘Ik moet ook aan eten komen!’ ze sprak nu luider, nog getraumatiseerd door de afgelopen nacht. ‘Wat kan ik aan heel deze situatie doen? Liever ik het anders gezien! En nu is hij er vannacht ook nog eens vandoor gegaan zonder een cent achter te laten’ zei ze, meer tegen zichzelf dan tegen hen.
‘Ik kan niet geloven wat ik hoor,’ Dorothé kon het niet langer aanhoren en met zuinig mondje deed ze een pas achteruit, er uitziend als de perfecte, godvrezende vrouw die ze was. ‘Denk aan onze kinderen,’ fluisterde ze nogmaals en keek, zoals alleen een vrouw naar een gevallen vrouw kon kijken. Met een ruk draaide ze zich om -Burt, we gaan- en schreed, de voeten zorgvuldig omhooghoudend, over het gras van Selma's voortuin. Alsof het gras haar mogelijk ook kon besmetten met de ziekte die de buurvrouw kennelijk getroffen had.
Selma sloot langzaam de deur en gleed ertegenaan naar beneden, huilend. Spoedig zou heel de buurt weten dat zij haar benen had gespreid voor geld. Alsof ze nooit iets anders had gewenst zou ze worden afgedaan als een lellebel, terwijl dat het laatste was wat ze wilde. Wat kon ze doen? Moest ze Giles op kantoor bellen? Maar ze wist dat dat nieuwe problemen met zich mee zou brengen die ze er nu niet bij kon hebben. Een tijdlang bleef ze, verwikkeld in haar eigen sombere gedachten tegen de deur leunen, toen er weer geklopt werd. Misschien was Giles teruggekomen, dacht ze opgelucht en vlug stond zij op om de deur te openen. Het was Burt echter weer. Nu zonder Dorothé.
‘Mag ik binnenkomen, ik wil de situatie met je bespreken.’ Hij keek alsof hij over haar situatie na had gedacht en haar een welwillende hand toe wilde steken. Hoopvol deed ze de deur verder open. ‘Kom binnen,’ zei ze, haar haar schikkend.
Binnengekomen nam hij plaats op de bank. ‘James had je nooit alleen moeten laten,’ zei hij na een ongemakkelijke stilte. ‘Althans, ik had een vrouw als jou nooit alleen gelaten.’ Zijn vrijmoedige uitspraak verbaasde haar, totaal niet passend bij het beeld dat zij van de ietwat vormelijke buurman had. In het verleden hadden zij en James een aantal aangename avonden met hen doorgebracht maar nooit had Burt laten merken haar aantrekkelijk te vinden.
‘Dorothé is naar haar handenarbeidclub bij de kerk. Het is haar lust en haar leven. Ze is dol op al die kleine, kneuterige activiteiten van haar. Heel haar leven draait erom. En om de kinderen vanzelfsprekend.’ De twee meisjes waren negen en zeven. ‘Sinds de laatste is geboren hebben wij geen intieme omgang meer.’ Besloot hij met benepen stem, blijkbaar met twijfel deze bom loslatend. Zijn bekentenis schokte Selma.
‘Jullie hebben geen…intieme omgang meer?’ vroeg ze discreet, bewust dezelfde woorden gebruikend als hij.
‘Nee, Dorothé verdraagt me al jaren niet meer.’ Hij keek haar met een haar onbekende blik aan, schraapte zijn keel en ging verder. ‘Ik bied je een ruime beloning, Selma. Laten we elkaar voorthelpen.’ Ze kon het niet geloven toen ze begreep waar hij heen wilde. Seks met de buurman? Dezelfde die haar vanmorgen nog van ontaarde gedragingen had beticht? Hij zag er goed uit, dat moest ze hem nageven, maar nooit eerder had ze anders over hem gedacht dan in pantalon en gebreid vest, en met het haar strak in de scheiding. Even werd ze boos om zijn veronderstelling dat zij voor iedereen wel de benen zou spreiden.
‘Dit is de enige man die in mijn bed is geweest naast James, wat denk je nou? Denk je dat ik met Jan en alleman van bil ga?’ Hij had het fatsoen te kleuren ‘Je klonk vannacht als een nymfomane dat is alles wat ik weet.’ Ze deed er het zwijgen toe. Haar keuzes overwegend, maar hoeveel keus had ze eigenlijk?
‘Kom vannacht,’ zei ze ten slotte.
‘Vannacht kan niet, dat merkt ze,’ zei hij, ‘als we iets willen moet het nu.’ Even bleef het stil. Hij bekeek haar alsof het enige dat hij nog zag, de nymfomane was die hij haar genoemd had en kwam langzaam dichterbij. Hij pakte het koord om haar middel. Met een kort rukje viel haar peignoir open en hij schoof het van haar schouders. Alles wat haar nu nog bedekte was een roze nachtjapon en hij kon zijn driften, zolang niet gebruikt, nauwelijks bedwingen. Hij pakte haar vast en liet zijn handen over haar borsten dwalen. Zijn adem stokte en hij genoot klaarblijkelijk van het gevoel dat hij al zo lang had moeten missen. Zijn postuur gaf Selma het gevoel een vrouw te zijn, zijn blik deed haar zich begeerlijk voelen. Intens keek hij haar aan, en even stelde ze zich voor hoe het zou zijn om door hem genomen worden, zijn levenskracht weer te laten stromen. Het maakte haar warm, het zou de gedachte aan Giles op de achtergrond brengen, en voor anderen kon ze de knieën tegen elkaar houden. Die gedachte luchtte op. Tegelijkertijd voelde Burts lichaam hard en spannend onder haar vingers. Haar hart begon weer te bonzen en nieuw ontdekte sensaties begonnen zich weer aan haar op te dringen. Was de lichtekooi in haar voorgoed ontwaakt? Een been klemde ze om zijn heup en vervolgens trok ze zijn gezicht naar het hare. Er moet geld verdiend worden, zei Selma in zichzelf. Maar toen ze in de ijsblauwe ogen van de buurman keek was dat het laatste waar ze nog aan dacht..


Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 15 bezoekers online