Lees het verhaaltje: Brian op verhalenlezen.

Brian.

U leest om dit moment het verhaal Brian gepost door Wendy. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: Wendy
Gepost op: 2005-8-8

Verhaal:

Brian
| | | Postvak IN

Op een dag, toen ik uit school was, zag ik een jongen naar huis lopen,
hij heette Brian. 't leek erop alsof hij al z'n boeken aan het meesjouwen was.
Ik dacht bij mezelf; wrom neemt iemand al z'n boeken mee naar huis op vrijdag?
Dan moet hij vast wel een hele erge nerd zijn..
Ik had een druk weekend gepland, zaterdagavond een feestje, en zondag zou ik gaan voetballen met m'n vrienden. Dus ik haalde m'n Schouders Op en liep door, terwijl ik verder liep, zag ik een groepje jongens aan komen rennen, ze rende naar hem toe, Sloegen al z'n boeken uit zn handen en lieten hem struikelen op de vieze natte grond, Ik zag z'n bril door de lucht vliegen een een paar meter verder in 't gras vallen. hij keek op en ik zag de trieste blik in z'n ogen. Ik had medelijden met hem. Ik ging naar hem toe om te helpen en terwijl hij kruipend z'n bril zocht, zag ik een traan over zijn wang rollen. toen ik de bril aan het gaf, zei ik tegen hem: "Die jongens waren slecht, alsof ze niks beters te doen hebben.Hij keek me aan, en zei: "Hartstikke bedankt!" en er verscheen een grote glimlach op z'n gezicht.
Dit was een van die glimlachen die dankbaarheid uit straalde. Ik hielp hem met t opruimen van z'n boeken en vroeg waar hij woonde. Het bleek dat hij bij mij om de hoek woonde. Hij vertelde dat hij hiervoor naar een priveschool ging.
Voorheen zou ik nooit met dat soort mensen omgaan.
We hebben de hele terugweg gepraat en ik tilde zijn boeken. Het bleek een hele aardige jongen te zijn. Ik vroeg hem of hij zin had om van het weekend mee te gaan voetballen met mij en m'n vrienden. Dat wilde hij wel... En in het weekend leerde ik Brian nog beter kennen. Ik mocht hem echt en m'n vrienden dachten daar hetzelfde over.
Maandag; Daar was Brain weer met zijn stapel boeken. Ik sprak hem aan en zei: "Je word nog eens gespierd als je iedere dag die boeken zo meeneemt." Hij moest lachen en gaf me de helft van zijn boeken.. 4 jaar ging vOorbij. Brain en ik waren beste vrienden geworden. In 't laatste jaar begonnen we te denken aan studeren. Brain besloot naar Groningen te gaan en ik besloot om naar Delft te gaan. Ik wist dat we altijd vrienden zouden blijven, ondanks dat we allebei in 'n andere plaats zouden gaan wonen. Hij wilde dokter worden en ik toch maar prof-voetbalster, studeren was niks voor mij..
Het einde naderde.. Brain zou tijdens de uitreiking van 't diploma een speech houden. Ik plaagde hem door te zeggen dat ie een nerdhoofd was, maar ik was zo blij dat ik niet op dat podium hoefde te staan. Op de dag van de uitreiking zag ik Brian. Hij zag er goed uit. Zelfs z'n bril stond hem goed. Er waren dagen bij dat hij echt geluk uitstraalde, waardoor hij meer afspraakjes had en alle meiden dol op hem waren. Jeetje, soms was ik gewoon jaloers op hem, en vandaag was zo'n een van die dagen. Ik kon zien dat Brain zenuwachtig was voor de speech, dus ik sloeg hem op z'n schouders en zei: "Hey stoere jongen, het gaat je lukken vandaag!" Hij keek me aan met zn bekende blik, die dankbare blik, hij lachte en zei: "Bedankt."
Daar stond hij dan op het podium. Hij schraapte zijn keel en begon: "Eindexamen is een periode waar je mensen bedankt die je geholpen hebben om door deze moeilijke tijden heen te komen; je ouders, leraren, broers, zussen, misschien een mentor, maar 't belangrijkste van allemaal: je vrienden. Ik sta hier om jullie te vertellen dat het hebben van een goede vriendiin of vriend het mooiste is wat je maar kunt wensen. Ik sta hier om jullie te vertellen dat er niets mooiers bestaat dan dat je voor iemand iets kunt betekenen.
Ik zal jullie 'n verhaal vertellen..." Ik keek met ongeloof naar Brain toen hij begon te vertellen over onze 1e ontmoeting. Hij wilde die week zelfmoord plegen.. Hij vertelde hoe hij zn schoolkluis had leeggehaald zodat z'n moeder later niet al zijn boeken mee hoefde te sjouwen naar huis. Brian keek me diep in m'n ogen, liet me een glimlach zien en zei: "Gelukkig leef ik nog. Mijn beste vriendin weerhield me om de daad bij het woord te voegen.Dit raakte me echt, er rolde een traan over m'n gezicht.. en nadat Brian zijn verhaal had gehouden over 't zwakste moment in zijn leven, hoorde ik ook 't publiek emotioneel zuchten. Ik zag zijn moeder en vader diezelfde blik naar mij toe werpen. Nu pas realiseerde ik me wat ik had betekent voor Brain..

Aantal keer bekeken: 8276
Waardering: 8.40 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 10 bezoekers online