Lees het verhaaltje: Did you check the children? op verhalenlezen.

Did you check the children?.

U leest om dit moment het verhaal Did you check the children? gepost door An. O. Niempje. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: An. O. Niempje
Gepost op: 2011-5-1

Verhaal:

Did you check the children?
Babysitten is niet altijd zo veilig als het lijkt...

Op een dag moest ik babysitten op de kinderen van een paar vrienden van mijn vaders collega.
Het was die avond en de ouders van de kinderen, één was nog een baby van 11 maanden en de ander was 3 jaar oud, waren al vertrokken. Ik gaf de kinderen een boterham, liet hun nog even Sesamstraat kijken. Ik stopte hun in bed en zorgde ervoor dat de ramen goed gesloten waren.
Ik ging terug naar beneden en zette de tv aan. Even later viel de stroom uit. Ik nam mijn gsm en ging (een beetje angstig) naar de kelder om het weer aan te zetten. Toen ik in de traphal was, hoorde ik opeens een geluidje boven. Ik ging snel kijken, want het kon één van de kinderen zijn die wakker was geworden. Toen ik boven kwam zag ik dat het raampje van de babykamer op een kiertje stond.
Ik schrok en keek in het rond, ik vergat zelfs naar de baby te kijken. Ik sloot de venster snel en ging terug naar beneden.
Opeens ging de telefoon.
Ik nam op en vroeg: 'Hallo?'
Geen antwoord, alleen een zachte ademhaling aan de andere kant van de lijn.
'Hallo?' vroeg ik nog eens.
Nog geen antwoord. Hij haakte af.
Ik was wel een beetje angstig, maar moest me moedig houden. Ik was hier ten slotte de babysitter.
Ik ging zitten en nam een boek om te lezen.
Na een poosje hoorde ik een harde klap boven. Ik dacht: het zal wel niks zijn, en las verder.
Opeens ging de telefoon weer, dit keer was de ademhaling harder. ik kon hem bijna voelen, het was alsof hij hier aanwezig was.
'Hallo?' zei ik met een trillende stem.
Opeens hoorde ik een kille, zachte stem aan de andere kant van de lijn: 'Did you check the children?'
Mijn adem stokte.
'Did you check the children?' zei de stem weer.
'Wie is dit?'
En hij haakt weer af.
Ik ging snel naar boven om naar de kinderen te kijken. En opgelucht zag ik dat ze allebei nog rustig en vredig lagen te slapen.
Met een gerust hart ging ik weer naar beneden. Ik nam mijn boek weer en besloot om me niks meer aan te trekken van de telefoon.
Hij ging weer, de telefoon, en ik negeerde het.
Maar hij ging en ging en bleef doorgaan. Misschien is dit toch geen goed idee, wat als het de ouders zijn die willen weten hoe het met hun kinderen gaat.
Ik sprong op en liep naar de telefoon.
Ik nam op: 'Did you check the children?'
Het was dezelfde kille stem als daarjuist.
Dit keer was ik niet bang, maar boos.
'Zeg, hoor eens. Ik heb echt geen zin in die spelletjes die je speelt. Dus zeg wie je bent of ik bel de politie.'
Hij haakte af.
Ik besloot om de politie te bellen. Ik legde hun uit wat er aan de hand was en de vrouw aan de lijn stelde me gerust en zei dat als hij nog eens belt de nummer zullen traceren. Ik moest hem gewoon lang genoeg aan de lijn houden. Dan konden ze hem gaan oppakken.
Ik stemde in en bleef aan de telefoon staan.
Ring, Ring, Ring...
Ik nam op met bevende handen: 'H.. Ha.. Hallo?"
'Did you check the children?'
'Zeg me wie je bent? Dan zal ik de politie niet bellen, alsjeblieft.'
'Did you check the children?'
'Ja.' ze ik.
'Are you sure?'
'Euhm, euhm, ja...'
'Go check the children.'
Tuut, tuut, tuut...

Juist nadat hij had opgehangen, belde de politie.
'Meisje, raak niet in paniek! Maar we hebben hem getraceerd en ... hij zit in het huis. Neem de kinderen en maak dat je er weg bent.'
Mijn hart sloeg een slag over. Ik liet de hoorn hangen en rende naar boven.
Toen ik de slaapkamerdeur van de baby openmaakte, gilde ik mijn longen uit.
Het kind.. Hhhet kind lag op grond. Een bloedplas omringde zijn lichaampje.
Ik rende snel naar de volgende kamer en schreeuwde het uit.
Op de muur stond met bloed geschreven: 'I TOLD YOU TO CHECK THE CHILDREN.'

Ik keek in het rond.. Waar is het kind? Opeens zag ik in de spiegel iets bewegen. Ik kon me niet bewegen, verstijfd van de angst. Vanuit de spiegel zag ik de schim op mij afkomen.

Ik draaide me om en zag een man met een masker, waar ik zijn bloeddoorlopende ogen door zag.
Ik keek naar zijn hand en zag er iets in glinsteren.
Was dat een... oog?
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHH!!!!!!!!!!
Het laatste dat ik me kan herinneren zijn de politiesirenes in de verte.

*******EINDE*******

Aantal keer bekeken: 4262
Waardering: 8.44 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 15 bezoekers online