Lees het verhaaltje: Een harde leerschool (deel 6) op verhalenlezen.

Een harde leerschool (deel 6).

U leest om dit moment het verhaal Een harde leerschool (deel 6) gepost door bdsm lover. Dit verhaal is gepost in de categorie erotische verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar erotische verhalen?
Categorie: erotische verhalen
Gepost door: bdsm lover
Gepost op: 2007-10-1

Verhaal:

Een harde leerschool (deel 6)
Open_Mind - "Een harde leerschool" - Einde

De Afrekening
=============
Na ongeveer 15 minuten slap in de schandpaal gehangen te hebben ging de deur weer open en kwam de kappe assistente binnen met de wasmand met daarin mijn kleren en een stapeltje haddoeken. Het slot van de schadpaal werd door haar los gemaakt, de takel naar beneden gelaten en mijn polsboeien verwijderd. "Je kunt je nu in de douche gaan wassen en daarna aankleden" zei ze, "daarna wil de meesteres je speken in haar werkkamer waar je al eerder bent geweest, zorg dat je er over uiterlijk een kwartiertje bent." En met die woorden draaide ze zich om en verliet de ruimte. Ik begaf me naar de douche en toen ik mezelf in de spiegel bekeek was ik blij dat ik me kon gaan wassen, zo erg schrok ik van het beeld dat ik achterliet met mijn doorlopen make-up. Een hete douche en veel zeep zorgde ervoor dat ik me weer een stuk opgekapt voelde toen ik mijn kleren aantrok en me naar de werkkamer van de meesters begaf.
De meesteres zat weer achter haar bureau en haar assistente zat op een stoel naast haar. "Ha, daar ben je eindelijk" merkte de meesteres op "ga even zitten, wil je." Ja, dat wilde ik best wel, maar de enigste stoel, buiten die van de meesteres, was reeds bezet door de assistente en die maakte niet echt de indruk dat ze ging opstaan om haar stoel aan mij afte staan. Vrijwel automatisch begreep ik de bedoeling en ging op mijn knieen voor het bureau op de grond zitten. Met een schok realiseeerde ik me dat dat ik dit als normaal gedrag beschouwde, terwijl ik minder dan 4 uur geleden zelfs niet bereid zou zijn geweest om te blijven staan in een ruimte waar anderen wel een zitplaats hadden, laat stand dat ik om mijn knieen zou gaan zitten.
Op het bureau lag een A4-tje waarop een flink stuk tekst was geprint, dat ik helaas niet vanuit mijn positie kon lezen. De meesteres pakte een pen en schreef met de hand nog het een en ander op het lege gedeelte en daarna zette ze met een sierlijk gebaar haar handtekening onderaan het papier. Vervolgens schoof ze het papier en de pen naar haar assisitente die ook haar handtekening zette. De meesteres opende een bureau lade en haalde daar een vreemd gevormde enveloppe uit waarin zij het vel papier liet glijden en daarna zorgvuldig de enveloppe sloot. "Zo in deze enveloppe zit de verklaring die jij nodig hebt. Het is echter de bedoeling dat je deze verklaring overhandigd zonder deze te lezen. Vandaar deze speciale enveloppe die ook wel door de diplomatieke diensten wordt gebruikt. Het is onmogelijk om de enveloppe te openen en deze daarna weer te sluiten zonder dat te zien is dat deze open is geweest. Of je hem wel of niet opent kan mij niet schelen, de gevolgen zijn voor jezelf. Ik hoop dat je de afgelopen uren wat geleerd hebt en dat je er je voordeel mee zult doen. Doe de groeten aan Linda, wil je?" Met deze laatste opmerking schoof ze mij de enveloppe toe en gaf te kennen dat ik mocht vertrekken.

De volgende ochtend ging ik met lood in mijn schoenen naar mijn werk. De eerste stop zou uiteraard op het kantoor van de Human Resource manager zijn (alle andere benamingen die ik normaal gesproken al dan niet hardop voor haar gebruikte kwamen niet eens in me op). "Ha, kom binnen Gerard, fijn dat je er zo vroeg bent. Wil je misschien koffie?" Ik kon mijn oren haast niet geloven, zo vriendelijk werd ik door Linda onthaald. Nog voordat ik kon antwoorden zei ze echter "Oh, ik moet nog even een snel telefoontje plegen, zou jij zelf even naar de automaat willen lopen en voor mij ook een kopje willen meenemen. Doe eigenlijk maar gelijk nog 3 kopjes extra, want ik verwacht zo nog wat mensen, daar op de kast ligt een dienblad dat je kunt gebruiken." Terwijl ik met m'n dienblad in de rij voor de koffie automaat stond kreeg ik een vervelend gevoel over die laatste opmerking betreffende andre mensen die ze nog verwachte. Eindelijk was ik aan de beurt en tapte ik 5 kopjes koffie. Met enigzins bevende handen begaf ik me terug naar het kantoor van Linda. Toen ik binnen kwam sloeg mijn hart een slag over bij het zijn van drie andere vrouwen die samen met Linda om de kleine conferentietafel in haar kantoor zaten. Niet dat er iets bijzonders aan hen te zien was, maar het waren wel juist de vrouwen waar ik bij voorkeur mijn dubbelzinnige opmerkingen aan gericht had. Ik zette de koffie bij iedereen neer en kreeg van Linda te horen "ga zitten Gerard, en hier mag je gewoon op een stoel zitten hoor" hetgeen gevolgd werd door wat gegniffel van de overige dames.
"Goed, we weten allemaal waarom we hier zijn." vervolgde Linda nadat ik was gan zitten, "Gerard heeft zich jegens jullie schuldig gemaakt aan gedrag dat jullie terecht niet wenste te tolereren. Jullie hebben gezamelijk hierover een klacht ingediend en gevraagd hier krachtig tegen op te treden. Aan de andere kant wil het bedrijf liever niet zover gaan om een ontslag procedure in te stellen, hoewel jullie aangegeven hebben dat dit in jullie ogen wel terecht zou zijn. Als compromis hebben we afgesproken dat ik voor een passende oplossing zou zorgen die voor jullie aanvaardbaar zou zijn. Klopt het zover nog allemaal?" De drie dames knikte instemmend. "Goed dan, Gerard is gisteren op een cursus geweest die als doel had zijn houdig jegens vrouwen te leren aanpassen. Ik geloof dat je iets voor me hebt meegekregen, Gerard?" "Jawel Linda" antwoorde ik en haalde de vreemde enveloppe uit mijn koffertje en gaf die over de tafel heen aan haar. Glimlachend nam ze deze van me aan en me strak aankijkend zonder een spier te vertrekken scheurde ze de enveloppe met inhoud en al doormidden. "Dank je Gerard, maar ik heb helemaal geen zin om dat stuk papier te gaan zitten lezen. Waarom vertel je ons niet gewoon even wat je zoal hebt opgestoken?" Dat kon ze toch niet menen, ik kon toch niet hier aan tafel ten overstaan van vier vrouwen gaan vertellen wat er gisteren allemaal met me gebreurt is? Uit de afwachtende stilte die volgde begreep ik dat dat nu juist wel de bedoeling was. Stotterend begon ik aan een verhaal waarin ik in heel algemene woorden wilde aangeven dat ik geleerd had respekt te hebben voor vrouwen, totdat Linda me het woord ontnam en zei "Nee Gerard, of je inderdaad iets geleerd hebt zal nog moeten blijken, ik vroeg je om een gedetaileerd verslag en denk erom ik vraag het niet nog een keer." Deze laatste opmerking kwam me wat betreft toonzetting wel erg bekend voor en alsof hierdoor een onder hypnose ingeprente reaktie werd gestart, begon ik gedetaileerd mijn verslag vanaf het punt dat ik bij het pand aanbelde. Bijna een half uur was ik bezig te vertellen, waarbij ik geen detail oversloeg en bijna niet het besef had dat ik de meest intieme zaken zat te vertellen in een kamer vol met vrouwen. Uiteindelijk kwam ik aan het eind van mijn relaas en nam Linda weer het woord. "Dank je voor je openhartigheid Gerard, ik geloof dat ik namens alle aanwezigen spreek als ik zeg dat dat een nauwkeurige beschrijving is van wat we gisteravond met z'n vieren op de videoband hebben gezien die mijn zuster bij mij thuis kwam brengen." Het was alsof ik door de grond zakte, niet alleen wisten ze wat er precies gebeurt was, ze hadden het blijkbaar ook nog eens kunnen bekijken op een video die overduidelijk met een verborgen camera was gemaakt. "Dames, ik stel voor dat we Gerard een kans geven om hier onder voorwaarden te blijven werken, jullie krijgen alle drie deze week nog een copie van de videoband en als Gerard kans ziet jullie, mij en alle andere vrouwelijke collega's de komende 12 maanden voorbeeldig te behandelen, dan kan hij alle copieen van de banden terug krijgen. Mocht hij toch weer de fout in gaan dan zal er een ontslag procedure volgen en zijn jullie vrij om te doen met de videobanden wat jullie willen. Afgesproken zo?" De dames knikte gezamelijk ter instemming en hoewel ik niet het gevoel had dat mij iets werd gevraagd knikte ik ook maar mee. "Gerard, je kunt nu naar je werkplek gaan want ik weet dat je nog veel werk hebt in te halen. Succes!" En met die woorden nog in het hoofd en een gevoel van een ter dood veroordeelde die niet weet wanneer het vonnis voltrokken zal worden, verliet ik de kamer en liep door de gangen naar mijn eigen kantoor.

Aantal keer bekeken: 9017
Waardering: 7.92 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Sex chatten met:

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 14 bezoekers online