Lees het verhaaltje: Gevaarlijk liefde op verhalenlezen.

Gevaarlijk liefde.

U leest om dit moment het verhaal Gevaarlijk liefde gepost door NightMare Darkness. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: NightMare Darkness
Gepost op: 2010-4-11

Verhaal:

Gevaarlijk liefde
Het is een koude avond. En rat rent door een zijsteegje. Op zoek naar een hapje om de nacht mee door te komen. Voorzichtig sluipt hij door het licht van de volle maan. Een zwarte kat besluipt de rat, springt en eet hem met veel smaak op. Dan maakt de kat zich uit de voeten en springt behendig over het muurtje dat het einde van de steeg aanduid. Een meisje van 15 jaar rent door het zijsteegje. Hijgend houd ze halt in het maanlicht. Zodra ze iets achter zich hoort, rent ze naar het einde van de steeg. In de val. Ze kan maar een kant op. Ze kijkt achter zich en ziet 3 mensen naderen. Een man van 50 jaar en 2 kinderen van 5 en 6 jaar. Het meisje bekijkt de muur, maar ze kan er niet over. “Nee! Laat me met rust!” Het meisje smeekte hevig. De man komt dichterbij, de kinderen blijven op een afstand staan. Het meisje kan nu geen kant meer op. De man neemt haar hoofd vast, draait het naar links en beet in de hals. Een ijselijke en pijnlijke kreet klinkt door de steeg. Een voorbijganger hoort het en gaat op het geluid af. Daar vind hij het dode en leeggezogen lichaam van het meisje. Hij belt meteen de politie en de ambulance, maar het meisje was niet meer te redden. Binnen de 10min komen de politie en de ambulance aan. De volgende dag staat er een foto van het meisje in de krant. ‘Weer een slachtoffer van de serie-vampier. Op dezelfde manier als de avonden en nachten er voor. Leeggezogen en een snee in de hals ’ staat er naast de foto. ‘Niemand is nog veilig ’ De ouders van het meisje zijn, uit voorzorg voor hun andere kinderen, verhuisd naar de andere kant van de stad. Iedereen bekommert zich om het dode meisje. Maar na een week vergaten ze haar en gingen gewoon door met hun leven. De volgende avond is er weer een meisje van 15 leeggezogen. En alweer staat er een foto in de krant. ‘Dit moet stoppen’ staat er naast de foto van het meisje. 10 jaar later sterft de eerste vampier in de geschiedenis. Zijn 2 kinderen zijn nu 15 en 16 jaar oud. Voor hij sterft, zei tegen zijn kinderen: “Jongens, zet mijn werk voort.
Dood iedereen die ons wil vermoorden” Hij sloot zijn ogen en sliep voor altijd in. Zijn kinderen begraven hem in het geheim. Diezelfde avond nog, in het licht van de volle maan, gaan ze op stap, naar een jongen of een meisje om hun honger te stillen. Ze vonden en jong koppel van 20 en 19 jaar. Ze deden alsof ze een enge meneer in het zijsteegje hebben gezien. Het koppel gaat met hen mee. “Ik zie niks” zei de man en draaide zich om naar de jongens. Hij zag 4 zilveren tanden blinken in het licht van de maan. “Schatje, volgens mij was dit een opgezet plan” zei de man, terwijl hij tikkend de aandacht van zijn verloofde probeert te trekken. Zij draait zich om en kijkt naar de jongens die dichterbij komen. De vampiers nemen beiden de hoofden vast en beten in de hals van het koppel. De kreten hoor je tot de volgende straat. De volgende dag staat het koppel in de krant. ‘Volgend jaar zouden ze gaan trouwen. Die serie-vampier moet meteen aangepakt worden. Er zijn mensen van het leger op zoek naar hem/haar’ staat er naast de foto’s. Iedereen leest de krant. Zelfs de jonge vampiers. “Dit kun je niet menen” zei de oudste ( Kenny ). “Wat niet?” zei zijn broer ( Jonas ). “Dit. Ze jagen achter ons” zei Kenny. “En? Ze kunnen ons onmogelijk vangen. Wij zijn nachtwezens” zei Jonas. “Lokaas mss. We kunnen niet zonder bloed. We moeten minstens 1 keer per nacht iemand doden om te kunnen overleven” zei Kenny. Jonas zweeg. “Da’s waar, maar hoe kunnen we naar buiten komen, zonder dat ze ons pakken?” vroeg hij. “Wel...eigelijk weet ik het zelf niet” zei Kenny. Ze denken na. Zelfs nadat de dag verdwenen was en de maan hoog aan de hemel staat. Kenny ging kijken aan het raam. “Wel, het is tijd. Kom je?” zei Kenny. Jonas volgt hem. Die nacht zou alles veranderen. Samen gingen ze op zoek naar hun prooi. Die hebben ze snel gevonden. 2 meisjes van 15 jaar. Jonas’ tanden blinken bij het zien van de sappige halzen van de 2 meisjes. Hij beet dan ook meteen het meisje met het blonde haar. Een ijselijke kreet was te horen tot op de volgende straat. Het andere meisje had zwart haar, zo zwart als de nacht. Haar huid was zo vol leven en had een zilveren schijn in het licht van de volle maan. Voor dat Kenny het goed en wel besefte, werd hij verliefd op het meisje. Hij durfde haar niet te bijten. Maar hij kon niet zonder bloed. Dus beet hij haar, maar hij zoog haar niet leeg. Het meisje slaakte een kreet van pijn. “Het spijt me” zei hij, zodra hij het meisje los liet. Het meisje zag de spijt in zijn ogen.
“Ik moet het doen. Ik ben een vampier en ik kan niet zonder bloed” zei Kenny. “Verraad ons alsjeblieft niet” Het meisje knikte betoverend. Kenny gaf het meisje een kus op haar wang en maakte dat hij weg kwam, samen met zijn broer. Het leger had de kreten gehoord en zijn meteen gekomen. Het meisje met het zwarte haar was totaal in schok. Ze durfde niks te zeggen. Hoe het leger het ook probeerde, het meisje zei niets. Ze verborg de beet van de vampier. Ze wilde niks zeggen. Zeker niet over de kus. Haar vriendin, Desteny, stond de volgende dag in de krant. “Desteny’s vriendin, Luna, was bij haar, maar haar hebben ze met rust gelaten. Zij is de eerste die niet is gebeten door de serie-vampier. Extra detail: de snee in de hals is niet meer te zien. Volgens ons is er een nieuwe vampier opgestaan. Dat of de oude serie-vampier is ons te slim af. Als het zo door gaat, blijft er niemand meer over in de stad ” “Luna en Desteny. Zo heten de meisjes die we gisterenavond aanvielen. Waarom heb dat ene meisje niet vermoord?” vroeg Jonas op een dag ( de gordijnen van hun kasteel zijn altijd gesloten ). “Hè wat?” vroeg Kenny. Hij was in gedachten verzonken. “Ik vroeg net: ‘Waarom heb dat ene meisje niet vermoord?’ Waar ben je met je gedachten bij?” vroeg Jonas. “Weet ik niet” zei Kenny. “Wat is er met je?” vroeg Jonas. “Heeft vader iets gezegd dat over verliefdheid?” vroeg Kenny. “Nee, hoezo? Je bent toch niet verliefd?” vroeg Jonas. Kenny schud het hoofd. “Oef” zei Jonas en ging naar zijn kamer. De krant liet hij liggen. Kenny keek naar de foto van het meisje en las de tekst naast de foto. “Luna. Zo heet dat meisje. Ze is zo mooi als de volle maan, zo donker als de duisternis en zo lenig als een zwarte kat in de nacht. Luna” denkt Kenny. Hij gaat slapen. Het was een lange nacht geweest. Hij valt in slaap, met zijn gedachten aan Luna. De volgende avond gaat hij stilletjes naar buiten, zonder zijn broer. Kenny gaat op zoek naar Luna. Luna staat inmiddels op de plaats waar ze Kenny heeft ontmoet. “Vampier! Vampier!” roept ze de hele tijd. “Hey” zei Kenny. “Wie ben jij?” vroeg Luna. “Dat is niet belangrijk” zei Kenny en ging op Luna af. Zij deed een paar stappen achteruit. “Heb geen angst. Ik bijt je niet. Niet meer” zei Kenny. “Waarom niet?” vroeg Luna. “Omdat.....omdat ik van je hou” zei Kenny. Luna keek verbaasd naar hem. “Wat...?” zei Luna. “Ik ben verliefd op je” zei Kenny. Kenny boog zich naar voor en probeerde Luna een zoen te geven. Luna deed haar hoofd naar achter.
Kenny boog zijn hoofd sneller naar voor en kuste Luna op de mond. Daarbij beet hij haar in haar onderlip. Met pijn trok Luna haar hoofd terug. “Het spijt me” zei Kenny. “Luister. Je bent niet veilig meer. Als mijn vader hoort dat ik met een vampier ga, is het gedaan met ons allebei” zei Luna angstig. “Wat is je vader?” vroeg Kenny. “Hij is burgemeester van deze stad. Hij heeft het leger op jullie afgestuurd” zei Luna. “Maar waarom heb je ons niet verraden?” vroeg Kenny. “Omdat ik dit niet kon. Jullie zijn ook gewone mensen” zei Luna. Kenny knikt. “En...” Luna liet haar hoofd zakken. “En...wat?” vroeg Kenny. Luna wilde net iets zeggen, toen ze een geluid hoorde. “Snel! Neem me vast en kus me!” zei Luna. “Wat?! Wow! Zo snel verder ga ik niet” zei Kenny lachend. “Doe het!” siste Luna. “Echt niet!” zei Kenny en draaide zich om. Luna ging voor hem staan, nam hem vast en kust hem op de mond. Kenny’s ogen werden groter. “Luna!” zei een man van in de 40. “Papa! Wat doe jij hier?!” zei Luna. “Dat vraag ik beter aan jou! Wat doe jij hier en wie is dat?” vroeg de man. “Dit is...” Luna wist eigelijk zijn naam niet. Kenny stelde zich zelf voor. Hij zei dat hij een jonge was die Luna onderweg was tegen gekomen. “Ik ben Luc. Aangenaam. Jij ziet me er uit als sympathieke. Kom morgen anders langs” zei de vader van Luna. Kenny bedankte hem, maar weigerde. “Ik ben iemand die alleen tijd heeft voor feestjes en meisjes. Maar ik ben geen player. Als ik de ware heb gevonden, dan blijf ik ook bij haar” zei Kenny. “En...is zij de ware?” vroeg Luc. Kenny keek naar Luna. “Ja” zei hij. Luna bloost. “Wel, dan zie ik geen reden om je weg te houden van hem, Luna kind” zei Luc. “Kom het word al laat. Je moet morgen naar school. Ik zie je nog wel eens. Hou je taai, Kenny” zei Luc en verdween met zijn dochter. Enige tijd was het stil. “Broer! Je zei dat je niet verliefd was!” Kenny draaide zich om. “Dit was wel laatste dat ik van jou verwachte” zei Jonas. “Jonas, dit is niet wat je denkt. Ik...” “Laat maar” onderbrak Jonas. “Ik weet genoeg. Hier ga je nog spijt van krijgen, broer” Jonas draaide zich om en verdween. Kenny keek hem na en ging ook maar naar huis. De volgende dag is iedereen verbaasd dat er niemand is gebeten. “Volgens ons is de vampier verhuist. Of hij neemt gewoon een pauze. Wie zal het zeggen” staat er op de voorpagina van de krant. Luna is die morgen naar school vertrokken. Ze is nog maar net aan de schoolpoort of er komen een aantal jongeren op haar af. Normaal.
Zij is de eerste die niet is gebeten door een vampier. Zij gaat langs de jongerenmassa door, naar haar klaslokaal. Kenny droomt over Luna.
Kenny loopt in de steeg waar hij Luna voor het eerst heeft ontmoet. Plots ziet hij een levenloos lichaam liggen. Hij gaat er op af en draait het lichaam op de rug. Kenny kan het niet geloven dat het waar is. Het lichaam is van...Luna. Dan hoort hij iemand achter hem lachen. Hij draait zich om en kijk recht in de ogen van zijn broer. “Dit is mijn wraak”
Kenny schoot wakker. Hij ziet dat de avond was gevallen. Hij maakt zich klaar en gaat naar buiten. Zijn broer volgt hem, zonder dat Kenny dit weet. Die wilt zeker weten dat hij verliefd is. Kenny gaat op zoek naar Luna. Hij gaat meteen naar de burgemeesters woning en belt aan. De vrouw van de burgemeester komt opendoen. “Sorry dat ik u zo laat nog stoor. Is Luna thuis?” vroeg Kenny. “Hindert niet” De vrouw laat hem binnen. “Luna! Er is bezoek voor je!” riep ze. Samen met Kenny, gaat ze naar de woonkamer. Daar zit ook Luc. Hij zit gezellig zijn krant te lezen. Er is niet veel licht. Alleen in het midden van de tafel staat een kandelaar met 5, brandende kaarsen. Donker genoeg voor een vampier. En daarbij. Kenny en Jonas kunnen tegen kaarslicht. “Sorry dat er zo weinig licht is. Het licht is uitgevallen. Ga maar zitten. Ik ben Delaila” zei de vrouw. “Ik ben Kenny. Een vriend van uw dochter” zei Kenny. “Ik veel over jou gehoord. Luna kan maar niet zwijgen over jou” zei Delaila. “Dank u. Ik voel me vereerd” zei Kenny. “Kenny!” zei Luna, zodra ze in de woonkamer staat en ze Kenny ziet. “Ik kwam even langs” zei Kenny. “Kom mee. Dan laat ik je mijn kamer zien” zei Luna en trok Kenny uit de sofa. “Veel plezier kinderen!” riep Delaila nog na. “Ja!” riep Luna. Kenny kon niks anders doen dan Luna te volgen. Luna doet haar slaapkamerdeur open en gaat naar binnen. Kenny trok ze naar binnen. “Wat doe jij hier?!” vroeg Luna bezorgd. “Als mijn ouders ontdekken dat jij een vampier bent, dan...” Ze durft er niet aan te denken. Ze vliegt in tranen de armen van Kenny in. “Ik ben bang. Ik wil je niet kwijt” zei Luna. “Ik jou ook niet” zei Kenny. “Ik bescherm je wel” “Hoe bedoel je?” vroeg Luna. Kenny legt zijn droom uit. “Kom ’s avonds niet meer buiten” zei Kenny. Luna beloofde hem dat. Kenny gaf Luna nog een zoen en ging de kamer uit.
Hij nam afscheid van Luc en Delaila en ging naar buiten. Voor dat hij naar huis ging, beet hij nog een jong meisje van 15 jaar. De volgende avonden ging Kenny iedere avond bij Luna langs. Daarna, zodra hij naar huis gaat, bijt hij een voorbijganger. Jonas probeert wraak te nemen op zijn broer. “Hoe ga ik dit aanpakken” dacht hij. Dan kijk hij op. De volgende avond houd hij Luna en Kenny continu in de gaten. Kenny ging terug naar huis en Luna ging bij een vriendin langs. Zodra Luna weg is en het meisje even de tuin bij haar thuis in gaat, brengt ook Jonas een bezoekje aan het meisje. “Wie ben jij?” vroeg het meisje angstig. Jonas lacht en beet het meisje. Het meisje schreeuwde zo hard dat haar ouders naar buiten kwamen gerent. “Tiffany!” riepen ze. Maar het enigen wat ze zagen is het leeggezogen lichaam van hun dochter. De volgende morgen staat er een foto in de krant van Tiffany Briers. “Alweer een slachtoffer van de serievampier. Het enige wat we van haar kennen is dat ze goed bevriend is met de burgemeestersdochter” stond er naast te foto. Jonas houd dit plan een week vol. Telkens dood hij de vrienden en vriendinnen van Luna. Bij de 7de foto staat er “Dit en de vorige slachtoffers hebben allemaal een ding gemeen met elkaar. Ze zijn allemaal bevriend met de burgemeestersdochter. Het huis van de burgemeester word continu in de gaten gehouden door het leger”. Jonas leest de krant. “Oh nee!” zegt hij. “Wat is er?” vroeg Kenny. “Hier! Lees dit eens!” zei Jonas. Kenny leest de krant en het krantenartikel. “Heb je die anderen kranten nog?!” vroeg Kenny bezorgd. Jonas knikt het hoofd en gaat de anderen kranten halen. Daar leest Kenny dezelfde krantenartikelen. “Zou er een anderen vampiers opgestaan zijn?” vroeg Jonas spelend. Kenny zweeg. Hij laat de kranten vallen en rent naar buiten. Jonas volgt hem. Kenny gaat regelrecht naar het huis van Luna. “Wie ben jij?” vroeg een man voor het huis van het Luna. Hij is van het leger. “Ik ben Kenny. En de vriend van Luna” zei Kenny. De man keek in zijn boekje. “Ok. Jij mag door” zei de man en liet Kenny binnen. “Luna! Ik ben het, Kenny!” zei Kenny zodra hij binnen is. Luna en haar ouders zaten in de woonkamer. Allemaal huilend. Luna keek Kenny huilend aan en vloog hem daarna, huilend, in de armen. Kenny omheslde haar. “Rustig blijven. Ik ben bij je” zei Kenny. “Wie kan het geweest zijn?” vroeg Delaila. “Ik denk...mijn broer” zei Kenny en lede zijn droom ook aan de ouders van Luna uit. “Oh nee!” zei Delaila. “Is jou broer een vampier?” vroeg Luc. “Jha” zei Kenny.
“Maar dan.....ben jij ook een vampier?” vroeg Delaila. Kenny knikte. “Maar ik ben anders. Sinds ik verliefd ben geworden op uw dochter ben ik verandert” zei Kenny. “Als ik niet verliefd ben geworden, had uw dochter niet meer geleefd” zei Kenny. “Blijf van mij dochter af!” zei Luc. “Nee, papa! Jij doet hem niks. Ik hou van hem!” zei Luna. “Maar hij is een vampier!” zei Delaila. “Heb je dan niet gehoord wat hij zei. Hij had me leeggedronken als hij niet verliefd op mij was geworden” zei Kenny. Luc ging zitten. “Hou je echt van mijn dochter?” vroeg hij aan Kenny. Kenny knikt. “Dan...laat ik je leven” zei Luc. Luna was blij en kuste Kenny. Kenny en Luna gingen nog even naar boven. Daar nam hij afscheid van zijn geliefde en ging naar huis toe. Jonas ging naar het huis van Luna toe, zodra Kenny weg was. “Wie ben jij?” vroeg de man. “Ik ben Jonas. Ik ben de broer van Kenny. En ik weet dat niet binnen mag. Maar ik ga er voor zorgen dat ik wel binnen kan” zei Jonas en beet de man. Een kreet was niet te horen. Jonas klopt aan. “Wie ben jij?” vroeg Delaila, die de deur open had gedaan. “Ik ben Kevin. Een vriend van Kenny. Is het waar dat hij hier is geweest?” vroeg Jonas. Hij deed zich anders voor. “Ja. Hij net terug weg. Kom anders even binnen” zei Delaila en stelde zich voor. Jonas ging lachend naar binnen. “Wees stil. Luna slaapt” fluisterde Luc, die terug naar beneden kwam. De ouders van Luna vertelde dat hun dochter samen was met de broer van Jonas. “Dus het is toch waar” denkt Jonas. “Hij zei dat hij een vampier was” zei Luc. “Cool. Dat wist ik niet” zei Jonas. “Niemand. Maar ondanks hij een vampier is, mag hij toch met onze dochter gaan” zei Luc. “Bedankt. Ik weet genoeg. Ik was alleen bezorgd om mijn vriend” zei Jonas en schudde zijn hand. Plots trok hij Luc naar zich toe en beet hem in de hals. Delaila schreeuwde de hele buurt samen. “Jij bent Jonas! De broer van Kenny!” schreeuwde ze. Ook Luna was wakker geworden. Ze ging meteen naar beneden. Ze zag nog net dat Jonas haar moeder beet. Luna zag haar ouders op de grond liggen. Levenloos en leeggezogen. Jonas keek haar aan. Hij had bloed doorlopende ogen. Het bloed droop langs zijn mond af. “Jij!” zei hij. Luna pakte haar jas en rent naar buiten. Toen ze aankwam in die ene speciale steeg, riep ze Kenny. Hij kwam meteen op haar af. “Kenny! Help me!” smeekte ze. “Hij heeft mij ouders vermoord! Hij wil mij!” Luna’s ogen waren vol tranen van verdriet. Kenny trok Luna stevig tegen zich aan. “Blijf hier!” zei hij en ging weg, op zoek naar zijn broer.
Na 10min zoeken had hij hem gevonden. Ergens dicht bij het spoor “Wat heb je gedaan!” zei Kenny kwaad. “Verliefdheid past niet in de orde van de ‘vampiers’! Verliefd zijn betekent dood voor de vampier!” zei Jonas. “Ik hou van Luna! Je laat haar met rust!” zei Kenny kwaad. “Oh. Maak je daar maar geen zorgen over” zei Jonas lachend. Kenny werd kwaad en ging op zijn broer af. Hij pakt zijn broer vast bij zijn kraag. “Wat heb je gedaan?!” vroeg Kenny kwaad. “Je zult het nog wel zien” zei Jonas. Kenny wist wat er aan de hand was. “Je gaat boeten voor wat je gedaan hebt!” zei hij. Er kwam een trein af. Jonas bleef kalm. “Doe maar. Ik heb mijn doel al bereikt” zei Jonas. Kenny werd kwader en uiteindelijk gooide hij zijn broer voor de trein. De trein toeterde nog, maar hij greep Jonas mee. Kenny keek de trein na. En stak een wind op. “Luna!” Hij rent naar de steeg waar hij Luna achter liet. Daar vind hij het lichaam van zijn geliefde. Het leger kwam er aan gelopen. Kenny maakte dat hij weg kwam. De volgende dag werden er 3 lichamen begraven. Luna en haar ouders. “Mensen. We zijn hier bijeen gekomen, om onze burgemeester, zijn vrouw en zijn dochter te herdenken. Het waren hartelijke mensen. Mensen die zich ook onder het gewonen volk thuis voelden” zei de pastoor. Iedereen was aanwezig. Behalve Kenny. Daar hij een nachtwezen is, komt hij diezelfde nacht bij het graf van Luna staan. Hij legde de bloemen neer die hij had geplukt. Huilend zakt hij in elkaar. Hij blijft zelfs nadat de zon opkwam. Hij stond op en kijkt naar de zon. “Ik hoop dat ik zo bij je kan komen” zei Kenny. Plots schijnen de zonnestralen op zijn gezicht. Hij vergaat helemaal tot stof. Ook al kwam een wind opzetten, de resten van Kenny bleven op het graf van Luna liggen. Niemand kan uitleggen hoe het komt dat het stof niet weg gaat. Niemand.

Aantal keer bekeken: 3798
Waardering: 7.93 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 11 bezoekers online