Goud BeentJe.
U leest om dit moment het verhaal Goud BeentJe gepost door Dreamy. Dit verhaal is gepost in de categorie griezel verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.Wilt u terug naar griezel verhalen?
Categorie: griezel verhalen
Gepost door: Dreamy
Gepost op: 2007-6-30
Verhaal:
Goud BeentJe
Goudbeentje
Er waren eens een man en een vrouw, ze waren heel rijk.
Ze hadden een grote oude villa met wel ongeveer 150 kamers
Maar er was iets met die vrouw, ze had geen been, maar omdat ze zo rijk waren had ze een gouden kunst been.
Op een trieste dag ging de vrouw dood.
Ze werd met haar gouden been begraven.
De man was heel erg eenzaam, om niet meer zo eenzaam te zijn gaf hij allerlei feesten.
Maar op een gegeven moment was het geld op hij zat in de schulden.
Na lang nadenken had hij een idee
Midden in de nacht ging hij naar het kerkhof.
Hij was bang maar pakte een schep en begon te graven.
Even dacht hij iets te horen.
Hij groef verder daar de kist met het lijk van zijn vrouw.
Hij pakte de deksel en tilde het op .
Het gouden been! snel pakte hij het.
Maar opeens, voetstappen gehinkt? Of het zijn verbeelding.
Nee, vast zijn hart die hij hoorde kloppen
Hij gooide het gat dicht en vluchtte naar huis met het horen van gehinkt in zijn hoofd.
De volgende ochtend gaf de man weer een feest
Maar die avond hoorde allerlei geluiden, gekraak van deuren die open gingen en gegil van een vrouw en hij dacht dat er gezegd werd: WAAR IS MIJN BEEN op een kille toon
Hij werd heel bang.
De volgende ochtend liet hij bewakers komen.
Die avond sliep hij maar er waren wel geluiden.
De volgende ochtendvroeg hij aan de bewakers of ze iets hadden gezien , maar die hadden alleen maar deuren open en dicht zien gaan en sommigen hadden een koude windvlaag gevoeld.
De volgende nacht gebeurde er weer niks,maar toch was er te horen: waar is mijn been
De hele nacht voelde de man zich raar en hij zag er ook heel bleek uit.
Hij was van plan wakker te blijven zodat hij kon zien wie er achter de vreemd gebeurtenissen zat.
Maar hij viel in slaap.
Toen hij op de gang een geluid hoorde schrok hij wakker.
De deur ging langzaam open iiiiiiiiii
Heel zacht en dreigend hoorde hij: DAAR IS MIJN BEEN.!
De volgende ochtend werd hij dood aangetroffen in zijn bed zonder been.
________________________________________________________________________________________________
een maand nadat de man dood in zijn huis was aangetroffen kwam er een nieuw gezin wonen.
Het was de familie van de burgermeester, de burgermeester zelf, zijn vrouw, en zijn dochters Carmen en Sharon.
Sharon en Carmen sliepen zonder dat ze het wisten op de kamer waar een maand geleden de man dood aangetroffen werd.
De meisjes gingen naar bed, de maan scheen helder.
Ze sliepen al gauw.
Carmen had een raar gevoel bij deze kamer.
In haar dromen zag ze steeds een vrouw, een vrouw, maar zonder been.
De vrouw tilde een plank op
Carmen schok wakker.
Wat [gaap] is er aan de hand? vroeg Sharon half slapend.
IK, ik droomde.
Een vrouw ze tilde een plank op daar ongeveer in deze kamer, er lag iets onder.
Ze zei geef het maar mij, met een zachte dreigende stem.
Ga nou maar slapen, joh. het is al laat we kijken morgen wel.
Oke Sharon welterusten.
Die ochtend zaten de meiden aan het ontbijt.
Zeg Carmen ik heb eens op Internet gezocht en ik heb iets interessants gevonden.
Het huis is al zo ongeveer een eeuw oud.
Vroeger leefde hier een man en een vrouw ze waren erg rijk.
Maar die vrouw had maar een been, zo als in jou droom.
Een ding weet ik zeker sharon het is goed fout.
Ja, dat is waar Carmen maar kom eens mee naar boven.
Oke.
Nou Carmen waar tilde ze die plank op?
Ummm hier waar ik nu staan.
Laat eens kijken. he? een luik, haal eens een schroevendraaiertje Carmen.
Sharon draait de schroeven los.
_________________________________
De twee meiden staan verbaast.
WOW is dat echt goud, is dat een echt gouden been?
Ik denk het zegt sharon stamelend.
Zullen we het aan pap en mam laten zien sharon?
Nee, er is iets vreemdst aan dat been laten we het maar niet doen.
Oke
Kom Carmen het is al laat, laten we maar geen slapen.
Welterusten.
Welterusten.
Opeens een zwarte gestalte, het tilde de plank op en.
De volgende ‘s ochtends werden ze wakker van het gekras van een raaf.
Carmen ik heb een raar gevoel, zei Sharon.
Wat dan Sharon
Ik weet niet maar zullen we nog eens in het luik kijken.
Sharon opende het luik.
ow nee het b-b-been is w-w-weg, stotterde sharon.
wat?! zei carmen
Beneden aan de eettafel zeiden meneer en mevrouw rock, dat ze een maand weg gingen op vakantie.
Mam pap! riepen ze alle bij in koor
dat is niet eerlijk wij willen ook mee!
Nee sorry meisjes.
De volgende dag zwaaiden de meiden hun ouders uit, dag mam dag pap goede reis.
Nou ja Carmen nu kunnen we opblijven, en kijken of we die dief van het been zien.
Zo gezegd zo gedaan.
Ze bleven op.
Toen ineens, deuren die open gingen.
En ze dachten te horen:
Waar ben je kom, kom
Zacht en dreigend met een stem die niet menselijk was.
Sharon ik ben bang. zei Carmen.
Ik ook Carmen, ik ook.
Wolven huilden, donder en de regen buiten.
De slaapkamer deur ging open iiiiiii
Wie, wie is daar? zei Sharon.
Ze keek naar Carmen.
Carmen had een lijk bleek gezicht met ingevallen ogen net of ze dood was.
Carmen? zei Sharon heel zacht.
Vlug stapte Sharon uit bed.
Waarom kijk je zo raar Carmen? zei Sharon.
DE DOOD ZAL JE TREFFEN
zei Carmen met een kille stem die niet van haar was.
Carmen wat is er met je waarom doe je zo?
ZWIJG.
Jij hebt mijn huis gezonden mijn been, nu zal je boeten! zei Carmen.
Sharon stormde de kamer uit de trap af naar beneden naar de deur, maar die was dicht.
Ze hoorde de trap kraken.
opeens werd er op de deur geklopt
Sharon deed snel de deur open
er was niemand
ze dacht even een stem te horen
Er werd gezegd: bent u Sharon rock, ja niks, maar uw ouders zijn dood.
ineens ging de deur met een klap dicht.
Sharon probeerde het weer open te krijgen, maar het leek wel of er iemand aan de andere kant van de deur hem dicht hield
HELP zei Sharon.
Carmen kwam op haar af.
wie ben je en wat wil je? vroeg Sharon
jij bent Carmen niet.
Nee dat klopt.
Ik ben de geest van goud been.
He, waar is dat gouden been dan? zei Sharon.
Ja, dat wil jij wel weten he?
Nou dat heeft Carmen voor mij verstopt.
Blijf van Carmen af.
Carmen, hah! dat is al lang gedaan, ze is dood, haha.
Maar omdat ze mij geholpen heeft mag ze blijven bestaan.
Hier rond zwerven zonder ziel, prachtig toch?
Ma-ma-maar dat is toch niet leven? zei Sharon.
Ja en, de geest lachte net of er een hele goede mop was vertelt.
Sharon sloot haar ogen, en hoopte dat ze droomde
Op dat moment een kreet, maar niet van haar.
Of toch wel? ze zag wit licht.
Was dat het licht het licht na de dood, had zij toch gegild?
Nee, het was Carmen dacht ze opeens.
Die had geprobeerd los te komen, maar het was te laat
Ze waren alle bij DOOD
Sharon dacht nog net te horen: het spijt me met de stem van Carmen.
Aantal keer bekeken: 11215
Waardering: 6.30 op 10
Geef een cijfer:
Totaal categorieën: 10
Totaal 25 bezoekers online
Verhalen
Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.- blunders
- dieren verhalen
- erotische verhalen
- griezel verhalen
- humor verhalen
- kinderverhalen
- liefdes verhalen
- sex verhalen
- spannende verhalen
- sprookjes
Verhalen posten
Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!Statistieken
Totaal verhalen: 5184Totaal categorieën: 10
Totaal 25 bezoekers online