Lees het verhaaltje: Het eitje op verhalenlezen.

Het eitje.

U leest om dit moment het verhaal Het eitje gepost door Rinus Haemerlingh. Dit verhaal is gepost in de categorie humor verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar humor verhalen?
Categorie: humor verhalen
Gepost door: Rinus Haemerlingh
Gepost op: 2009-12-26

Verhaal:

Het eitje
Het begon te sneeuwen. Vanuit haar werkkamertje zag Leen de donzige vlokjes naar beneden dwarrelen. Haar minder humeur sloeg in een oogwenk om. Eerst kregelig vanwege de massa hemden, rokken en broeken die gestreken moest worden, nu vrolijk en bezield door het witte festijn. Haar tempo kreeg er een duw van en toen het vier uur was streek ze tot haar verbazing het laatste kledingstuk. Meestal duurde het veel langer. Met enige trots en tevredenheid schakelde ze het ijzer uit en borg ze de plank op. De mand met de gladgestreken was nam ze mee naar de slaapkamer en gaf elk stuk zijn vaste plaats.
Het karwei voor deze dag zat er op en ze had nog twee uur voor haar man thuiskwam van zijn werk. Tijd genoeg om zijn naamdag met een zelfgebakken taart te vieren. Ze besloot bijna meteen dat het zijn lievelingstaart zou worden en met een verwarmd hart beeldde ze zich reeds zijn aangename verbazing in. Een chocoladetaart met een laagje aardbeien en slagroom. Schitterend op een kristallen schaal zou hij de taart aanschouwen wanneer hij de keuken binnenliep om zoals gewoonlijk zijn lege boterhammendoos bij de afwas te plaatsen. Een pot versgezette en dampende koffie zou de verrassing vervolledigen.
Leen repte zich naar de keuken en zocht de ingredienten bijeen en stalde ze uit op het aanrecht. Ze voelde spoedig dat er iets niet klopte maar ze kon er haar vinger niet op leggen. Bloem, suiker, chocolade, eieren, een brikje verse room, aardbeienjam, alles scheen er te zijn maar toch bleef ze zich achter de oren krabben. Het kookboek dan maar. Pagina vierenvijftig vertelde haar zonder omhaal dat dit recept vier eieren vereiste. Met de drie die ze had zou ze nooit de perfectie bereiken die ze voor haar liefste schat wou. Leen woonde afgelegen en de dichtstbijzijnde winkel was een eindje fietsen. De duur van heen en weer en het wachten aan de kassa maakte al gauw een uur en een beetje. Naar de winkel trappen was bijgevolg uitgesloten. De baktijd van deze taart bedroeg minstens drie kwartier en hij moest afkoelen daar nog bij. Ze zou het nooit halen.
Mokkend overwoog ze om alle ingredienten terug in de kast te plaatsen en het uit te stellen tot morgen. Het gekraai van een haan onderbrak haar in haar gedachten. Het was de haan van de buurvrouw.
Toen Leen en haar man hun woning betrokken was er geen vuiltje aan de lucht en kwamen ze goed overeen met hun buren. Een futiliteit maakte daar op een dag een abrupt einde aan en hun buren schuwden hen nu altijd en overal. Leen kon moeilijk bevatten dat sommige mensen zich zo kleingeestig konden gedragen.
De buurvrouw hield zestig à zeventig kippen die vrij losliepen in de tuin. Haar eieren waren de lekkerste en de voedzaamste pochte ze bij iedere gelegenheid en de hele buurt kocht bij haar in. Behalve Leen. Zij zwoer bij Albert Hein, de eieren waren vers, smaakten zoals het hoorde en waren een stuk goedkoper. Toen haar buurvrouw op een dag aan haar voordeur belde met een doosje van haar superieure eieren te koop wees Leen haar kordaat maar vriendelijk af. Leen was religieus opgevoed en zuinigheid stond hoog in haar vaandel. Waarom meer uitgeven en de zonde van overdaad en verspilling begaan.
Haar buurvrouw had het zo niet begrepen en voelde zich diep gekrenkt en sindsdien waren Leen en haar man haar zelfs geen knikje meer waard.
Een zondige gedachte nam bezit van Leen. Het gebeurde zo nu en dan dat één van de kippen van haar buurvrouw het hok links liet liggen om een ei te leggen. Haar tuin paalde tegen die van haar buurvrouw en toen ze enkele weken geleden een boompje snoeide zag ze tegen de tuinomheining een eenzaam eitje liggen. Achter een braambessenbosje en onmogelijk voor haar buurvrouw om er bij te kunnen. Het zou daar blijven liggen tot het rotte of tot het opgegeten werd door een ekster of een kraai. Een jammere verspilling in haar ogen en het oprapen zou in Gods ogen voorzeker niet als stelen worden aanzien. Ze voelde er zich wel ietsje ongemakkelijk bij maar ze trok niettemin haar winterjas aan en ging naar buiten. Het was gestopt met sneeuwen en de tuin lag er feeëriek bij. Langs de omheining lagen hier en daar, half verborgen onder het witte tapijt stapeltjes kreupelhout en het was lastig om wandelen. Steeds luisterend en kijkend om niet betrapt te worden lette Leen niet goed op waar ze haar voeten plaatste. Een hark die haar man had laten liggen deed haar struikelen en ze belandde op haar gezicht. Leen was gevoelig voor een bloedneus en rode druppels sijpelden langs haar kin op de maagdelijke sneeuw neer. Ze had gelukkig papieren doekjes bij zich en ze duwde in elk neusgat een flinke prop. Deze tegenslag weerhield haar niet en ze zocht behoedzaam verder. Haar vastberadenheid loonde. Onder een struikje binnen handbereik lag een uitnodigend bruin eitje. Ze keek om zich heen, wrong haar arm door de plastic omheining en greep het vast. Haar hart bonsde tot in haar keel en pas terug in de keuken vertraagde de slag. Het was alsof ze de misdaad van de eeuw had gepleegd. Geen levende ziel mocht het ooit te weten komen. Het was een geheim tot in haar graf.

De taart was gebakken en afgewerkt met de jam en de slagroom en verdween in de koelkast. Leen zette koffie en dekte de tafel met het mooiste servies. Vol spanning keek ze naar de klok boven de deur. Nog tien minuutjes. Ze schikte haar haar, streek met een beetje speeksel haar wenkbrauwen mooi en merkte dat de propjes de gehele tijd in haar neus hadden gezeten. Het bloeden was beslist gestopt en ze haalde ze er voorzichtig uit en met een vochtig doekje waste ze het gedroogde bloed af.
Pas nu rook ze de heerlijke koffie en ze glimlachte tevreden. Zo'n verwelkoming viel haar man niet vaak te beurt en hij zou in de wolken zijn.
Het geluid van een auto, piepende remmen en een dichtslaand portier. Haar man was er. Ze nam de taart uit de koelkast en plaatste ze centraal op de tafel.
"Dag schat," zei ze toen hij de keuken binnenkwam met zijn boterhammendoos reeds in de hand.
Hij keek prettig verbaasd want hij merkte meteen de keurig gedekte tafel op.
"Waaraan heb ik zo'n leuke verwelkoming te danken?" en hij kuste haar tweemaal op de wang.
"Je naamdag Stefaan, zesentwintig december, de heilige Stefanus." Het klonk alsof ze een lesje opzei.
"Echt?"
Ze knikte van ja en ze zei hem zijn jas uit te trekken en zijn pantoffels aan te doen.
Hij waste nog zijn handen en nam plaats aan tafel. Leen schonk koffie uit en sneed twee punten van de taart. Met veel smaak bekeek haar man het puntje op zijn bord. Leen werd ongeduldig en zei hem toe te tasten. Haar man mocht als eerste van haar kookkunst proeven. Ze wou dolgraag zijn gezicht zien en ze volgde elke beweging van hem.
Hij prikte een stuk op zijn vork, glimlachte naar haar en stopte het in zijn mond. Na tweemaal kauwen vertrok zijn gezicht en vol weerzin spuwde hij alles uit. Hij bleef spuwen terwijl er zelfs niets meer in zijn mond stak en toen liep hij naar de waterkraan, liet hem lopen en met zijn hoofd eronder spoelde hij een goede minuut lang zijn mond uit.
Leen begreep er niets van. Had hij zich soms verslikt?
"Wat scheelt er Stefaan?"
Kwaad en nog kokhalzend bij de gedachte antwoordde hij haar heel geërgerd, "Een rot ei, je hebt een rot ei in je taart gedraaid. Zoiets walgelijks heb ik nog nooit meegemaakt."
Leen rook vlug aan de taart en schrok achterover. Haar man gromde boos en wees haar met de vinger, "Gedaan met eieren van Albert Hein. Ik wil voortaan kakelverse...al kosten ze meer, morgen leggen we het met de buurvrouw bij."

Aantal keer bekeken: 5029
Waardering: 7.31 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 42 bezoekers online