Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

Litteken voor het leven.

U leest om dit moment het verhaal Litteken voor het leven gepost door Anna. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Anna
Gepost op: 2011-5-9

Verhaal:

Litteken voor het leven
Starend door het raam.. Buiten schijnt de zon, fluiten de vogels en geluiden van spelende kinderen. Maar ik zie dat niet.. Ik staar wazig naar buiten, ga nu en dan eens met mijn handen door mijn haren. Je hoort wel eens mensen zeggen:'ik zie het niet meer zitten..'. Ik moet nu echt toegeven dat het bij mij ook zo is.. Maar liever zeg ik het niet hardop. Zachtjes kruipt er een traan naar beneden.. Het is stil in huis, dat overigens een wonder is met een groot gezin!

Weer zet ik mijn leven op een rij.. Het flitst door mijn hoofd! de slagen.. het misbruik.. het geschreeuw, het was allemaal een geheim! ik moest mijn mond houden.. Het begon al toen ik een klein meisje was.. ik werd misbruikt door drie verschillende familie leden. Ik was zo doorzichtig! zo onzeker.. Ik weet dat ze het daarom deden.. Later kwam ik er pas achter dat het niet normaal is! het klopte niet!

Ik liep naar de verkeerde jongen, hij gebruikte me tot ik op was.

Ik ontmoette een andere jongen.. Ik kon het hem vertellen. Mijn vriend? echt niet! Er stond een ongelofelijke grote muur om me heen! Geen denken aan dat hij er doorheen kwam! Ik was zo hard voor mezelf.. Niemand kon me ooit nog kapot maken. Omdat ik al kapot was..

Tranen vallen op de vensterbank.. Ik streek mijn vingers over mijn wang.. Boos wreef ik snel de tranen weg.

Het verhaal kwam bij mijn broer, hij vertelde het mijn vader. Mijn vader die ik altijd vertrouwde, waar ik van houdt! Ik vergeet het nooit meer..
Zondagochtend:'Niemand maakt mijn gezin kapot!! niemand!!' hij was woest! hij dacht niet aan mij.. dat ik misbruikt ben? nee, dat ik geslagen ben? nee.. Dat drong niet tot hem door.. Hij wilde dat ik naar hem kwam met mijn verhaal.. Maar ik durfde niet! maar dat deedt hem ook niks.. Mijn vader vond dat hij geen ongelijk had! en ik weet dat ik hem dat ook niet kon vertellen, dan zou het nog slechter gaan! Ik ben nog nooit zo hard vernederd door mijn vader..

Ik liep weg van mijn vader. Naar mijn kamer, ik liet me op mijn bed vallen.. Het enige wat ik wilde, was slapen.. dan denk ik niets.. Voelen? dat deedt ik jaren al niet meer! Ik vroeg me af hoe het zou zijn om gelukkig te zijn..

Het is zondagavond, ik tast met mijn handen onder mijn kussen. Mijn mobiel? Ik kon hem nergens vinden! later kwam ik erachter dat mijn vader hem had afgepakt. Bang dat ik gelijk naar andere mensen zou sms'en wat er gebeurd was. Ik wist nu dat het vertrouwen in mij weg was.


En nu het heel goed met me gaat, ik alles positief in het leven zie,ik weer van mijn familie ben gaan houden en het gezelliger mee heb dan ooit had. Met mijn moeder heb ik de beste band! ik zou niet meer zonder haar kunnen.. Toen mijn verhaal uitkwam, deedt ze eerst niets.. logisch toch? dat zou elke moeder doen. Nu staat ze elke keer voor me klaar als ik mijn verhaal kwijt wil. En durf ik mijn verhaal ook te doen. Ik heb ook de grootste lol met haar! we zijn weer gelukkig.. Mijn vader? Wat hij zei heeft me beschadigd, en zal altijd bij me blijven. Maar ondanks dat, heb ik het heel gezellig en goed met hem, vergeven heb ik het allang, ik houdt van hem en dat zal altijd blijven.

Ik stopte de relatie die ik bijna had, dat moest.. het kon niet anders! ik had geen gevoel meer! die muur.. daar kwam niemand meer doorheen. En nu ik heel erg gelukkig ben? elke dag met een lach rondloop!? Mis ik hem zo! Ik kan hem niet vergeten. Ik weet.. dat hij verder gegaan is met zijn leven. Ik weet dat mijn leven een overleven was, maar ik leef nu! en ik zou mijn leven er voor geven hem terug te krijgen..

Weer viel er een traan.. Dit keer viel hij op mijn hand. Er tekende een lach op mijn gezicht.. Ik heb nog mooie herinderingen van toen met hem.
Eén ding weet ik zeker.. Het was een tijd die me de stap gezet heeft het te vertellen aan iemand. Het heeft mijn leven gered. Dank je.. Het zal altijd bij me zijn.


Aantal keer bekeken: 4732
Waardering: 8.40 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 15 bezoekers online