Lees het verhaaltje: Red me op verhalenlezen.

Red me.

U leest om dit moment het verhaal Red me gepost door Love. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Love
Gepost op: 2009-7-23

Verhaal:

Red me
“Hoi Vincent… Ja gaat prima met jou?... Oké mooi zo… Wat zeg je?... Ja ik kom z..AAAAAAAAAAAH”.
Van achter voelt Joyce een arm om haar middel die haar stevig vastpakt. Ze gilt maar krijgt al snel een klap in haar gezicht. “Bek houden jij!” Joyce hoort Vincent aan de andere kant van de lijn vragen wat er aan de hand is. Ze probeert de telefoon te verbergen, bang dat haar belager hem afpakt, maar het is al te laat. De persoon die Joyce vast heeft sleurt haar een busje in, grijpt de telefoon en zegt tegen Vincent: “Ze zal je missen”. Hij hangt op, gooit de telefoon achter Joyce aan het busje in en rijdt weg.

Vincent is lijkbleek terwijl hij zijn telefoon als verstijfd in zijn hand houdt. Verbaasd kijkt Roy hem aan. “Gast wat is er, je ziet er uit alsof iemand je net met de dood heeft bedreigd.” Vincent kijkt Roy angstig aan. “Ze… ze hebben Joyce!”
Roy kijkt verbaasd. “Wie hebben Joyce? Waar heb je het over?”
Vincent reageert niet en rent weg, het plein af, de weg over. Hij heeft geen idee waarheen maar hij moet wat doen. Roy schreeuwt hem nog iets na maar hij hoort het al niet meer. “Joyce, Joyce” is alles wat nog door zijn hoofd gaat. Hij rent maar door, blind voor de dingen om hem heen. “Hé, kijk een beetje uit, idioot!” Bijna had Vincent een man omver gelopen, maar het kan hem niets schelen. Waar is Joyce?

Zodra haar ogen aan het donker van het busje zijn gewend kijkt Joyce angstig om zich heen. Haar handen zijn vast gebonden door 2 jongens die samen met haar achter in het busje zitten. Dit betekent dat er dus 3 jongens zijn, want de bestuurder heeft haar van straat geplukt. Het busje stopt. “Ben je bang wijffiej?” Vraagt een van de jongens tegenover haar. Ze weigert antwoord te geven en draait haar hoofd weg. De deur wordt open gedaan. “Ik vroeg je wat, en als ik je wat vraag geef je antwoord!” zegt de jongen en Joyce krijgt weer een klap in haar gezicht. Een jongen met een petje en een zonnebril op kijkt boos naar de jongen die haar net had geslagen. “Jij mag pas slaan als ik je daar toestemming voor geef begrepen?” Joyce kijkt de jongen met het petje vreemd aan. Ze herkent zijn stem. Lang om daarover na te denken heeft ze echter niet want ze wordt het busje uit getrokken en een grote molen in getild. Ze herkent de molen wel. Ze fietste hier vroeger wel eens langs als ze naar een vriendin toe fietste.
Eenmaal binnen word ze op een stapel meelzakken gegooid. Angstig kruipt ze ineen.
“Herken je me nog?” vraagt de jongen met het petje. Joyce durft niet te kijken en blijft ineengedoken liggen. “Dit is niet heel beleefd hè schatje. Je hebt me al eens beledigd dus dat ga ik niet nog een keertje van je pikken” De jongen met het petje gaat op zijn hurken zitten en tilt haar kin op. Joyce kijkt hem aan. Hij doet zijn zonnebril en petje af. Ze schrikt als ze zijn gezicht herkent. “Tttimo… wat is dit? Waarom doe je dit?” “Ik dacht wel dat je me zou herkennen schatje. Ik wil graag hebben waar ik destijds om gevraagd heb lieverd.”
De jongens uit het busje lachen. “Ik snap je niet Timo wat heb ik gedaan, wat wil je hebben? Laat me alsjeblieft gaan.” Smeekt Joyce. Timo glimlacht alleen maar. “Ga jij daar nog maar even fijn over nadenken zodat ik even wat dingen kan regelen.”
Timo loopt de kamer uit en de jongens volgen hem terwijl ze de deur achter zich sluiten.
Net nadat de jongens de kamer hebben verlaten voelt Joyce haar mobiel trillen in haar zak. Deze had ze nog net uit het busje mee kunnen pakken toen ze eruit werd getild. Na wat wurmen heeft ze het ding uit haar zak. Ze klapt hem open en legt haar oor zo dicht mogelijk bij haar mobiel.

Vincent stopt met rennen. Dit heeft geen zin, hij moet erachter zien te komen waar Joyce is. Vincent pakt zijn telefoon. Dit mag dan misschien een naïeve actie zijn maar hij weet op dit moment ook niet wat hij moet doen. Hij belt Joyce op. De telefoon gaat lang over maar net op het moment dat Vincent wil ophangen wordt er opgenomen. “Joyce?” vraagt hij hoopvol. Hij hoort zacht snikken aan de andere kant van de lijn. “Joyce gaat het? Wat is er allemaal aan de hand, waar ben je?”. Even is het stil maar dan hoort hij Joyce zwakjes iets zeggen. “Het is Timo. Hij wil iets van me. Ik denk dat hij boos is over die keer dat hij me mee uitvroeg en ik heb gezegd dat ik hem niet zag zitten. Alsjeblieft kom me halen… Ik ben zo bang. Vincent wordt kwaad. Hoe durft die vuile klootzak aan Joyce te zitten. “Waar zit je, ik kom naar je toe!” Joyce mompelt iets over een molen. “Wees voorzichtig, er zijn hier nog 2 andere jongens die behoorlijk breed zijn… Schiet alsjeblieft op… alsjeblieft.” Dan wordt de verbinding verbroken.
Vincent denkt na. Een molen? Er is hier maar één molen in de buurt. De Oude Maler. Maar hij kon daar niet in zijn eentje heen. Vincent was sterk, maar 3 tegen 1 win je natuurlijk nooit. Hij belt Roy, legt hem in het kort uit wat er aan de hand is en zegt dat hij snel moet komen en dat hij voor versterking moet zorgen.
“Gast, ik heb zo college. Denk je zelf trouwens ook niet dat de politie je hier beter bij kan helpen?” Vincent zucht. “Kom op Roy ik heb je nodig. Joyce is in gevaar en als de politie daar voor de deur staat maken ze haar af. Bovendien geloven ze me waarschijnlijk toch niet. Alsjeblieft Roy, we moeten opschieten.”
Roy stemt toe. “Bedankt man, kom zo snel mogelijk naar De Oude Maler, en vergeet die versterking niet.”
Vincent hangt op. Zo snel als hij kan rent hij naar huis om zijn auto te halen. Dan is hij er sneller dan dat hele eind lopen.

Joyce heeft net haar telefoon met veel moeite weer terug in haar zak gestopt als de deur wordt open gedaan. Timo sjouwt een kandelaar mee naar binnen met wat kaarsen terwijl de jongens buiten voor de deur van de kamer gaan staan. “Zo liefje… kun je het je al herinneren? Of moet ik je geheugen even opfrissen?” Joyce kijkt hem woedend aan. Hoewel Timo best knap is heeft ze hem afgewezen toen Timo haar vroeg eens met hem af te spreken. Hij was boos op haar geweest en heeft haar daarna nooit meer gesproken.
“Je wilt toch niet zeggen dat je nog steeds boos bent op het feit dat ik je destijds heb afgewezen hè?” Zegt Joyce. Timo kijkt haar boos aan. “Je zette me voorschut voor al die mensen die er toen bij waren. Eerst de hele tijd met me flirten, me lekker maken, maar als het zover is laat je me zitten. Ik kan genoeg meisjes krijgen Joyce, genoeg. Maar ik ben gewend precies te krijgen wat ik wil. En dat ben jij. Dus bij deze gaan wij een “gezellige” date hebben. Precies zoals ik het wil.”
Timo tilt Joyce op, zet haar op een stoel en bindt haar daar aan vast.
Uit zijn zak pakt hij een aansteker en gaat hiermee even dreigend voor haar gezicht langs waarna hij de kaarsen aansteekt. Hij neemt plaats in de stoel tegenover haar en glimlacht.
“Zo en hoe voel je je nu lieverd? Vereerd omdat jij hier met míj zit? Of misschien zelfs lichtelijk opgewonden door de hele situatie?” Timo knipoogt en Joyce draait haar hoofd weg. Ze verafschuwde hem.
Timo staat op, loopt om de tafel heen, gaat achter haar staan en legt zijn handen op haar schouders. Zachtjes streelt hij met zijn duim haar hals. Langzaam voelt Joyce zijn hand naar beneden glijden richting haar borst. Ze verstijft. “Blijf met je gore poten van me af lul. Ik moet je niet… nog steeds niet.” Wild trapt Joyce met haar benen om zich heen. De 2 jongens die voor de deur stonden komen naar binnen. “Zet haar maar tegen die houten steunpilaar aan en maak haar handen vast aan die haak.” Joyce kijkt omhoog. Een grote haak steekt uit het plafond. Vroeger werden daar de zakken meel aan gehangen. De 2 brede jongens binden een touw aan de haak en maken haar handen hier aan vast. Haar voeten worden deze keer ook vast gemaakt zodat ze niet kan trappen. Joyce is kansloos.

Vincent rijd met zijn auto het terrein van de molen op. Hij wacht even. Waar blijft Roy nou? Joyce is daar binnen, en god mag weten wat die Timo op dit moment allemaal met haar doet.
Hij kan niet langer wachten. Dan maar alleen naar binnen. Vincent gooit de deur open. Beneden was er niemand. Hij stormt de trap op naar boven. Joyce staat vast gebonden aan een pilaar middenin de kamer. Haar ogen staan angstig.
“Zo wie hebben we daar. Onze Vincent. Lieve Joyce, schatje van me, je wil toch niet zeggen dat je wat met hem hebt. Ik wist niet dat je zo oppervlakkig was, net als de rest van de meisjes die achter hem aanloopt.” Timo lacht naar Vincent. “Laat haar los! Ik maak je af Timo, ik verbouw je hoofd als je Joyce nu niet met rust laat!” Timo lijkt niet erg onder de indruk.
“Jij blijft rustig daar staan jongetje, of ik bewerk het mooie gezichtje van Joyce met een mes, begrepen?” Timo haalt een mes uit zijn zak. Joyce kijkt Vincent hulpeloos aan. Nog nooit is Vincent zó boos geweest. Maar hij kan niets. Ze zullen Joyce afmaken als hij ook maar iets probeert.
Timo lacht. “Nou Joyce ik had me dit moment iets anders voorgesteld, maar goed, nu kan je vriendje mooi kijken hoe je je helemaal aan mij overgeeft.”
De 2 jongens houden Vincents hoofd vast zodat hij wel moet kijken.
Timo strijkt met zijn hand over Joyce haar wang. “Donder op, ik moet je niet.” Joyce spuugt Timo in zijn gezicht. Hij stompt Joyce in haar maag en pakt zijn mes. Het puntje duwt hij onder haar kin waarmee hij haar hoofd optilt. “Oppassen meissie, je bent nu even niet in de positie om me te beledigen.”
Timo’s hand glijdt naar beneden en streelt haar borst. Joyce huilt geluidloos. Timo probeert Joyce te zoenen. Vincent zet een stap naar voren, maar wordt meteen terug getrokken door de jongens en Timo pakt zijn mes weer. Hij zet het mes tegen de keel van Joyce, glimlacht even en duwt zijn lippen op de hare. Joyce heeft geen keus. Ze zoent terug terwijl de tranen over haar wangen lopen.
Timo dwaalt al zoenend af naar haar nek. Met een ruk trekt hij haar shirtje kapot en laat deze op de grond vallen. Zachtjes fluistert hij in haar oor: “Ik wil je… ik wil je helemaal.”
“Vuile schoft! Wat denk je hiermee te bereiken? Ze wil je niet en na deze actie wordt dat echt niet beter.” Vincents ogen schieten vuur.
Timo draait zich om. “Misschien was je het vergeten vriend, maar ik denk dat het voor jou slimmer is als je even je mond houdt.” Zonder zijn ogen van Vincent af te wenden pakt hij Joyce bij haar keel en knijpt deze dicht. Het hoofd van Joyce wordt langzaam rood. Eindelijk laat Timo los en Joyce hapt naar adem. Timo’s hand glijdt over Joyce haar been omhoog. Vincent kijkt machteloos toe hoe Timo zijn vriendin verder aanrand. Joyce zegt niets meer, huilt alleen maar en durft Vincent niet aan te kijken.
Op dat moment komen Roy, Dennis en Mario naar binnen gestormd. Timo draait zich verschrikt om. De 2 Jongens die naast Vincent stonden worden allebei neer geslagen en vallen bewusteloos op de grond. Snel snijd Timo het touw van Joyce haar handen en benen los. Hij houdt haar vast met het mes op haar keel. “Één stap dichterbij en ik sloop haar.” Joyce trapt wild om zich heen. Om haar rustig te krijgen duwt Timo het mes was harder tegen haar keel. Een dun straaltje bloed druipt langs haar hals naar beneden. Joyce gilt en krijgt van Timo een klap tegen haar hoofd. Ze zakt ineen en Timo laat haar vallen. Vincent rent naar voren, slaat Timo keihard in zijn gezicht en knielt bij Joyce neer. Ze ligt buiten bewustzijn op de grond. Vincent laat Roy, Dennis en Mario hun gang gaan terwijl hij de half naakte Joyce naar buiten draagt en op de achterbank van zijn auto legt. Ze heeft een blauw oog en een dikke lip van het slaan van Timo. Een klein beetje bloed druipt langs haar hals. Dit had hij moeten voorkomen. Hij had haar moeten beschermen tegen Timo.
Ze kreeg al een tijdje dreigtelefoontjes, dus hij had haar nooit alleen mogen laten terug gaan toen hij haar vanochtend ophaalde voor college en ze haar laptop was vergeten. Dan was dit nooit gebeurd.
Roy, Dennis en Mario komen de molen uit lopen.
“Hoe is het met haar?” vraagt Dennis bezorgd. “Ze is nog bewusteloos.” Vincent bijt op zijn lip en aait Joyce zachtjes over haar wang.
“Wat is er in godsnaam allemaal gebeurd?”
Vincent vertelt dat hij het te lang vond duren totdat Roy op kwam dagen dus dat hij alleen naar binnen is gegaan. Daar moest hij toekijken hoe Joyce werd aangerand omdat ze haar anders wat aan zouden doen.
Mario kijkt naar Joyce. Ze zijn al vrienden sinds de 1e klas. Hij houdt van haar als van zijn zusje.
Langzaam opent Joyce haar ogen. Ze wil rechtop gaan zitten maar zakt door de pijn in haar hoofd meteen weer terug. Angstig schieten haar ogen heen en weer. “Waar is Timo?” Vincent stelt haar gerust. “Maak je geen zorgen, hij kan niet bij je komen. Deze knokploeg hier beschermt je wel.
Mario lacht naar haar. Joyce rilt en merkt dat ze geen shirt meer aan heeft. “Shit!” snel houdt ze haar armen voor haar lichaam. “Het is oké.” Zegt Vincent hij pakt een dekentje uit de achterbak en legt deze over haar heen. Joyce huilt. Vincent wil haar tranen weg vegen, maar Joyce duwt zijn hand weg en duikt ineen. “Blijf alsjeblieft van me af…” Vincent kijkt haar niet begrijpend aan. Wat is er? “Wees maar niet bang. Ik doe je heus geen pijn Joyce. Dat weet je toch?” Vincent wil haar over haar hoofd aaien maar ze duwt hem weer weg. “Blijf van me af” Ze kijkt hem niet aan. Mario trekt Vincent bij haar weg. “Je hebt haar gehoord Vin, laat haar met rust.”
“Wat hebben jullie eigenlijk met Timo gedaan?” Roy kijkt naar de grond. “Hij is ontsnapt. Hij zei nog iets over Joyce, dat hij terug zou komen en dat als hij merkt dat de politie hier achter komt hij Joyce kapot maakt.” Geschrokken kijkt Vincent naar Joyce. Hij schrikt nog erger als hij merkt dat Joyce haar ogen wegdraait en ze weer bewusteloos raakt. “Er moet een ambulance komen… snel!”

Als Joyce haar ogen opent kijkt ze recht in het gezicht van een bezorgde Vincent. Verward kijkt ze om zich heen. Wat is er gebeurd? Waar is ze? Vincent ziet de verwarring in haar ogen en verteld dat ze in het ziekenhuis ligt en een zware hersenschudding heeft. Joyce herinnert zich langzaam weer wat er allemaal is gebeurd.
“Joyce, je kan tegen niemand zeggen wat er is gebeurd. Timo loopt nog vrij rond en hij doet je iets als iemand erachter komt wat hij allemaal heeft gedaan. We hebben de arts gezegd dat je bent aangevallen door een hond.”
Joyce zou op dit moment zo graag willen dat haar ouders er waren, maar die wonen in het buitenland. Zodra ze ging studeren hebben haar ouders besloten naar Spanje te verhuizen.
Ze heeft knallende hoofdpijn.
Een arts komt naar binnen. “Zo Joyce ik zie dat je wakker bent. Heb je erg veel last van hoofdpijn en misselijkheid?” Joyce kreeg een pijnstiller voor de hoofdpijn. Gelukkig viel het met de misselijkheid wel mee.
Vincent kijkt een beetje twijfelend naar Joyce. “Joyce?” Joyce kijkt hem aan. Als je goed keek zag je de angst in haar ogen flikkeren. “Waarom deed je gister na… nouja na het hele gebeuren ineens zo afstandelijk tegen me. Nu ook weer. Je lijkt… je lijkt wel bang voor me.” Joyce slaat haar ogen neer. Er loopt een traan over haar wang haar hals in. “Ik schaam me zo. Het is allemaal mijn schuld. Ik ben te uitdagend geweest tegen Timo en heb jou in gevaar gebracht. Ik was bang dat… dat je me niet meer moest. Ik dacht dat het makkelijker voor me zou zijn als ik je zelf zou afstoten. Ik wilde het niet horen. Ik wil niet horen dat je me niet meer hoeft, me vies vindt na alles wat er is gebeurd.” Ze draait haar hoofd weg en kijkt naar de muur.
Vincent gaat naast haar op bed zitten. “Ik zou je nooit zomaar laten vallen. Alles wat er is gebeurd gister… Daar kon je niets aan doen. Ik had het moeten voorkomen. Ik dacht dat je boos op me was omdat ik niets deed, gewoon had toegekeken hoe die… die klootzak aan je zat.”
Joyce draait zich om. Ze pakt Vincent bij zijn shirt en trekt hem naar zich toe. Ze kust hem. Vincent zoent vurig terug. “Ik hou van je. Zo ongelofelijk veel.”

Aantal keer bekeken: 3855
Waardering: 5.16 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 12 bezoekers online