Lees het verhaaltje: Zomaar een gedicht op verhalenlezen.

Zomaar een gedicht.

U leest om dit moment het verhaal Zomaar een gedicht gepost door Ruud van Loon. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: Ruud van Loon
Gepost op: 2008-7-11

Verhaal:

Zomaar een gedicht
Lieve Pamela,
kon ik maar bij je zijn.
Bij je zijn en je vasthouden.
Je vasthouden, en je zo knuffelen
dat je voelde hoeveel ik om je geef.
hoeveel ik om je geef, en hoe gek ik op je ben.
dat jij de reden lijkt waarvoor ik leef,
de reden waarom ik het gevoel van verliefdheid ken.
Ellenlange gesprekken gingen voorbij,
in een waas van gezelligheid en geluk.
Even leek het dan alleen ‘Ik en jij’,
verbonden met een band, ontstaan tijdens de eerste indruk.
Steeds gekker op je geworden,
steeds verslaafder aan je mooie persoon.
Niks op onze weg, zonder moeite namen we de moeilijkste horde,
De enige woorden die jou goed omschrijven zijn geweldig en buitengewoon.
Buitengewoon mooi en buitengewoon lief,
De woorden die ik alleen nog maar met jou in verband bracht,
Woorden was ik kwijt, woorden als depressief..
Deze raakten nog verder weg na een mooie droom over je, iedere nacht.
Dromen waarin ik bij je was en jij me gelukkig maakte,
dromen waarvan ik hoopte ze ooit waar te maken.
Dromen die naar meer smaakten,
dromen die uiteindelijk werden gedwarsboomd,
en niet alleen door buschauffeurs die staken.
Niets ging ons voor de wind,
niemand leek ons iets te gunnen.
Ik geloof in de hoop die ik nog steeds vind,
geloof dat het nog steeds moet kunnen.
Een meisje als jij mag niet ongelukkig verder leven,
verder leven zonder geluk, groot of klein.
Een jongen moet je wat jij verdient kunnen geven,
laat mij asjeblieft die ene jongen zijn.
Ik zou niet weten wat ik zonder je zou moeten,
zonder jou aanwezigheid, zonder jouw bijzijn.
Alles wat ik waardeer vanaf je hoofd tot aan je voeten,
hoe groot dan ook, of juist klein..
Nog steeds mis ik je alsof ik ben bezeten,
bezeten door een of ander onverklaarbaar gevoel.
Een gevoel dat met geen apparaat valt te meten,
een gevoel waarvan jij alleen weet wat ik precies bedoel.
Een gevoel dat in het niets zou vallen als ik een erger gevoel zou krijgen,
het gevoel van het kwijtraken van jou.
Het gevoel dat elk gevoel zou overstijgen,
Het gevoel dat zegt, dat ik van je hou <3.

Aantal keer bekeken: 2973
Waardering: 6.27 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 34 bezoekers online