de parelschaal.
U leest om dit moment het verhaal de parelschaal gepost door ilona palasthy. Dit verhaal is gepost in de categorie sprookjes. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.Wilt u terug naar sprookjes?
Categorie: sprookjes
Gepost door: ilona palasthy
Gepost op: 2006-8-1
Verhaal:
de parelschaal
Het verhaal van de betoverde parelschaal
Er was eens een prinses, die woonde in een enorm grote villa, heel heel ver weg, nog verder dan de Zeven Bergen. De villa van de prinses had wel vijf zwembaden, en ook nog drie speeltuinen. De prinses kon kiezen uit wel acht slaapkamers. Het was eigenlijk een heel groot paleis.
Op haar 10de verjaardag kreeg de prinses – naast allerlei andere kadootjes – een betoverde schaal. Ze kreeg deze schaal van de oudste tovenaar van het land en hij zei haar: “iedere traan die in deze parelschaal valt, verandert in een zuiver witte parel�.
De prinses huilde bijna nooit, want ze was erg gelukkig.
Op een dag was de prinses tikkertje aan het spelen met twee lakeien en struikelde op de trap van het paleis. Er stroomde tranen over haar wangen omdat zij zich een flinke buil was gevallen. Ze huilde en huilde, want haar knie deed flink pijn. Ineens zei één van de lakeien: “Kom laten we de betoverde schaal erbij halen, dan kunnen we zien of inderdaad alle tranen veranderen in parels�.
De beide lakeien stormden naar de één van de slaapkamers van de prinses en haalden de parelschaal onder haar bedje vandaan.
En warempel, zodra er een traan de rand van de schaal raakte, rolde een pareltje door naar het midden van de schaal. Plink, plonk, plonk klonk het in de schaal en de prinses stopte verbaasd met huilen.
Ze reeg de pareltjes aan een gouden draad en maakte zo een prachtige ketting. De ketting schonk ze aan haar kamermeisje.
Iedere keer als de prinses verdrietig was, snelden de lakeien naar haar toe met de parelschaal in de hand. Zodra de pareltjes in de schaal rolden hield de prinses op met huilen. Ze maakte van de pareltjes een blinkende ketting en schonk die steeds aan een van haar bediendes.
Uiteindelijk moest de prinses op een lange, lange reis. Een reis door het hele koninkrijk, waar de prinses later koningin zou worden. Het hele paleis verkeerde in rep en roer, iedereen sjouwde met grote dozen en zware koffers van boven naar beneden en van binnen naar buiten. De koffers werden gepakt, vol met prinsessenjurken, prinsessenschoentjes en een prinsessennachtjapon. Ook de gouden prinsessentandenborstel ging mee op reis.
Hé hé, eindelijk, alles was gepakt, de hele hofhouding kon nu vertrekken.
“Oh�, riep toen de prinses, “ik ben iets vergeten�.
Ze was vergeten de betoverde parelschaal in te pakken. Maar er was geen plaats meer in het gouden rijtuig, alle koffers waren afgeladen vol. Toen dacht de prinses, ik kan deze betoverde parelschaal niet achterlaten in een leeg paleis. Ik breng de schaal naar de houthakker, die helemaal alleen diep in het bos woont. Die kan er goed op passen, en niemand zal weten dat de schaal zich daar bevindt.
Ze sprong op de rug van haar lievelingspony, en galoppeerde met de schaal in haar ene hand en de teugels in haar andere hand naar het huisje van de houthakker, diep in het grote donkere bos.
De houthakker was erg verbaasd toen de prinses arriveerde bij zijn kleine huisje. De houthakker kreeg bijna nooit bezoek. De prinses vertelde aan de houthakker het verhaal van de parelschaal; van de tovenaar en van de tranen die parels worden.
Ze vertelde hem ook van haar voorgenomen reis en vroeg of de houthakker zolang op de betoverde schaal wilde passen. “Natuurlijk, Hoogheid�, zei de houthakker onderdanig en nam de schaal met beide handen van haar aan. De prinses snelde terug naar het paleis. Ze sprong van haar pony, hoepla, zó in het gereedstaande rijtuig. Subiet vertrok de hele stoet voor een lange reis door het koninkrijk.
’s Avonds, in zijn houthakkershuisje bij de brandende haard, bekeek de houthakker de parelschaal van alle kanten. Hij kon er niets bijzonders aan zien. Hij voelde zich maar heel alleen in het grote donkere bos en vroeg zich af waarom er nooit iemand op bezoek kwam. Tranen biggelde over zijn wangen en rolden per ongeluk in de schaal. Niet te geloven, ook de zoute tranen van de houthakker veranderden direct in mooie witte parels.
“Hé�, dacht de houthakker, “nu kan ik schatrijk worden. Elke dag een flinke huilbui en hopla, ik ben zo rijk als een edelman. Dan kan ik eindelijk dit trieste bos verlaten�. Hij griende elke dag zijn tranen in de betoverde schaal en stak de parels in zijn zak. Toen hij voldoende parels had verzameld, vertrok hij naar de markt in de stad. Hij spendeerde al zijn betoverde parels op de markt. Hij kocht zichzelf een paard, een hond en heel veel lekkers. Bepakt en bezakt keerde hij terug naar zijn huisje.
Hij zette het paard in de stal, en liet de hond op een kleedje voor de kachel liggen.
De houthakker stopte zichzelf vol met taartjes, ijsjes, sjokolade en lollies. Hij bedacht dat hij morgen nog meer ging huilen, want dan kon hij eindelijk een huisje kopen in de stad, dan hoefde hij niet meer in dat donkere bos te wonen. Hij viel tevreden in slaap met een buik vol snoep.
De volgende dag wilde hij weer een potje gaan huilen, maar wat was dat…. al zijn tranen waren opgedroogd. Hoe hij ook probeerde en probeerde, er verschenen geen waterlanders.
Hij sneed wel vijf uien in kleine stukjes, maar nog huilde hij geen tranen, hij kneep zichzelf in zijn neus, er rolde een klein traantje in de schaal. Hij trok heel hard aan zijn oor, een mager traantje rolde in de schaal. Nu sloeg hij zichzelf op z’n wang, nog één laatste traantje sprong van zijn rode wang in de schaal.
Maar drie parels waren veel te weinig om een huis in de stad te kopen. Wat moest hij nu toch beginnen??
“Ah�, dacht de sluwe houthakker, “als ik het paard hard op zijn billen sla, misschien gaat ie dan wel huilen�. Hij sloeg het paard, het beest hinnikte verschrikt en galoppeerde het bos uit. “Nou, dat is mislukt�, dacht de houthakker, “nu trek ik de hond aan zijn staart, misschien huilt hij wat traantjes voor mij�. Hij trok de hond, die lag te slapen bij de kachel, heel hard aan zijn staart. “wooooowhh�, jankte de hond en vluchtte geschrokken het huisje uit, hij rende het bos in en verdween richting de stad.
Zo bleef de arme houthakker helemaal alleen achter in het grote, donkere bos. Hij zat op een boomstronk in z’n uppie te mokken en keek boos naar de parelschaal. “Wat heb ik aan zo’n stomme parelschaal, ik zit hier maar alleen, geen paard, geen hond om mij gezelschap te houden, iedereen is van mij weggelopen�, mopperde de eenzame houthakker.
En zo verstreek een lange tijd. Pas aan het einde van dat jaar, arriveerde de prinses met haar hofhouding terug van de lange reis door haar koninkrijk. Direct na thuiskomst, sprong de lenige prinses, nog moe van de reis, op haar lievelingspony en reed naar het bos.
Daar vond ze de eenzame houthakker, die treurig op een boomstronk voor zijn huisje zat. Treurig maar zonder tranen.
“Beste houthakker�, vroeg de prinses, “heb je goed op mijn betoverde parelschaal gepast?�
“Hier is uw schaal, Hoogheid�, zei de houthakker met droefheid in zijn ogen, “ik heb er goed op gepast, maar dat heeft mij geen geluk gegeven�.
“Ik kan zien dat je verdrietig bent, houthakker, waarom is dat?�, vroeg de prinses. “Dat komt door die betoverde schaal, lieve prinses�, zei de houthakker, “die schaal geeft je parels, maar met al die parels kan ik geen vrienden of geluk kopen�.
En toen zei de prinses, “maar lieve houthakker, jij hebt toch wel goed op de schaal gepast, ik wil je vragen of je bij ons in het paleis wilt komen wonen. Dan kun jij er altijd voor zorgen dat er ruim voldoende hout is om de kachels in het paleis te stoken en dat het lekker warm is in ons paleis�.
Dat vond de houthakker een heel goed idee, in het paleis woonden veel gezellige mensen en lieve dieren. Dan zou hij gelukkig zijn en nooit meer alleen. En zo leefden ze nog lang en gelukkig.
EINDE
Aantal keer bekeken: 6679
Waardering: 7.56 op 10
Geef een cijfer:
Totaal categorieën: 10
Totaal 21 bezoekers online
Verhalen
Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.- blunders
- dieren verhalen
- erotische verhalen
- griezel verhalen
- humor verhalen
- kinderverhalen
- liefdes verhalen
- sex verhalen
- spannende verhalen
- sprookjes
Verhalen posten
Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!Statistieken
Totaal verhalen: 5184Totaal categorieën: 10
Totaal 21 bezoekers online