Lees het verhaaltje: ken ik jou niet ergens van ? op verhalenlezen.

ken ik jou niet ergens van ?.

U leest om dit moment het verhaal ken ik jou niet ergens van ? gepost door starr*. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: starr*
Gepost op: 2009-8-5

Verhaal:

ken ik jou niet ergens van ?
Daar ging ze weg, weg van alles en iedereen om haar heen, zo snel mogelijk.
met de wind in haar haren, en een koude wind langs haar gezicht, fietste ze zo snel mogelijk weg.

Sherelle, was een meisje van 14 jaar.
Haalde goede cijfers op school, en had genoeg vriendinnen.
thuis had ze het ook goed, een fijn gezin.

het 2de schooljaar was begonnen
en eigenlijk ging alles wel goed
toch was er iets aan de hand met haar,
zoals iedereen wel weet, heeft iedereen wel eens ruzie en ook Sherelle had dat zo nu en dan.
maar deze keer was het anders..
Ze had ruzie met een meisje van een andere school, maar op één of andere manier deden ook haar vriendinnen erg raar.
Op een gegeven moment liep de ruzie uit de hand, en zouden ze gaan vechten
Sherelle en haar vriendinnen waren er klaar voor.
Maar steeds meer mensen zeide 'Er komt een hele grote groep hierheen'.
Dus Sherelle bedacht zich, een hele grote groep tegen 5 ?
Dat gingen ze niet redden dat was 1 ding dat ze zeker wist.
Sherelle zei dus tegen haar vriendinnen, 'nee dit gaan we niet doen, we gaan gewoon naar huis en zien wel hoe het verder gaat'.
Ze gingen alle 5 naar huis toe.
De volgende dag, bleek het de ronte te gaan dat hun 5 mietjes waren, nou daar waren de vriendinnen van Sherelle pist over, en wat ze ook zei haar vriendinnen, die geen vriendinnen meer te noemen waren, hadden het gezien en hoefde niks meer met Sherelle te maken te hebben.
Sherelle had dan nog 1 vriendin, waar ze bij in de klas zat, maar ze kon er niet meer tegen, ruzie met iedereen, en zo gehaat worden.
ze besloot om weg te gaan, ver weg..
s'ochtends ging ze gewoon naar school, wel een grote tas mee met kleren en spullen om 'te overleven'.
in de pauze ging ze ervandoor, haar ouders zouden er wel achter komen, als school merkte dat ze er niet was en naar huis gingen bellen.

ze zetten haar telefoon uit en
daar ging ze weg, weg van alles en iedereen om haar heen, zo snel mogelijk.
met de wind in haar haren, en een koude wind langs haar gezicht, fietste ze zo snel mogelijk weg.
ze fietste en fietste.. Waar was ze eigelijk.. ?
vanaf de weg waar ze fietsen liep er een een raar padje in een park, naar een open huisje, op een grasveldje waar ze de nacht wel kon doorbrengen.
Ze pakte haar telefoon uit haar tas, zal ze hem aan doen ?
Ze had vast al 50 gemiste oproepen..
Nee ze liet hem uit.
raar, de hele dag had ze niemand gezien in het parkje, terwijl er wel bankjes stonden, ookal moest ze eerlijk zeggen dat het er daar nou niet echt gezellig uit zag.
Het gaf haar een beetje een raar gevoel, en alsof ze de hele tijd moest opleten, maar waarop ?
Ze zat pas een uur in het parkje, het leek wel een eeuwigheid.
Ze probeerde te slapen maar dat lukte natuurlijk niet, hoe kon ze daar buiten, niet wetend waar ze is, in een parkje slapen ?
Ze bedacht om een beetje rond te gaan kijken in het parkje, misschien vond ze een bord waarop stond waar ze was.
Nee, nergens niet een bord.
Toen ze terug kwam bij het plekje waar ze zat, dacht ze; waar is mijn fiets gebleven ?
En tegelijk hoorde ze iets, maar wat..
ze keek angstig om der heen, wat was dat geluid.. ze kon het niet plaatsen, het was een schurend, krakend hoog geluid.
Het leek alsof iemand haar fiets, stond te verrampeneren..
Maar waar kwam het geluid vandaan
tot ze opeens een soort kermis muziekje hoorden, en een man zag langs fietsen, op haar fiets!
hij draaid zijn hoofd op en keer Sherelle aan met de engste glimlach die ze ooit had gezien.
'he!' riep ze. 'dat is mijn fiets kom terug!'. De man stopte even, de glimlach verdween van zijn gezicht en hij keek met een kille blik naar Sherelle en ze stond stijf met de rillingen over haar rug.
En toen verdween de man het bos in.
Sherelle ging weer op haar plek zitten met haar hart in der keel en grote ogen bleef ze daar op het bankje zitten, denkend aan het enge bleken gezicht van de man.
S'ochtends word ze wakker op het bankje, ze denkt dan ben ik gister snel in slaap gevallen.
Ze kijkt om zich heen en ziet haar fiets staan naast het huisje.
Maar gister was die man er toch mee weggefiets of was die man er helemaal niet..
Sherelle weet het even niet meer, dus ze pakt haar fiets en haar tas en fiets weg steeds verder weg van waar ze nooit meer in haar leven wou zijn in haar eigen buurt..
Ze kwam bij een strandje aan, heerlijk vond ze het de wind, de zee, haar handen gleden door het zand, ze had even een moment van genieten..
Toen ze haar ogen open deed, zag ze in de verte een man zwemmen, het water was ijskoud, was die man wel helemaal goed. De man kwam steeds meer in de buurt, toen zag ze het, het was de man van gister die op haar fiets weg fietste.
De rillingen schoten weer door haar lijf haar hart bonsde in haar keel
de man kwam uit het water naar haar toe gelopen, en glimlachte weer zo eng als de avond ervoor..
Sherelle bleef stijf zitten
en de man zei: 'ken ik jou niet ergens van' ?
Sherelle kon geen word uitbrengen, de man keek haar aan en liep verder.

Sherelle kon er niet meer tegen wie was die man in hemelsnaam ?
Wat moest die van haar ?

Terug bij de fietsenstalling, was haar fiets weer weg, had die man hem meegenomen ? Ze keek rond en aan de overkant zag ze der fiets met dezelfde man er op.
Ze had besloten verder te lopen en bij een huis aan te bellen, omdaar misschien te mogen slapen.
ze had nog geen 4 km gelopen en er stond een groot alleenstaand huis, het zag er wel erg oud uit maar ze vond het voor zover goed, ze had geen zin om verder te lopen.

Bij het huis aangekomen, belde ze aan, ze was best zenuwachtig zouden het vriendelijke mensen zijn, of zouden ze der uilachen en de deur dicht doen ?
De deur ging open, er stond een oud vrouwtje met lange grijze haren, ze was erg vriendelijk;
'hallo lief, wat is er?'
Sherelle vroeg of ze er een nachtje mocht blijfen slapen,
'maar natuurlijk' zei de vrouw, ' kom binnen'.
Sherelle ging naar binnen, er hingen veel spinnenwebben, en het rook er een beetje zuur.
De vrouw wees sherelle haar kamer, en vroeg of ze wat kwam eten.
Sherelle had stervende honger dus had wel trek in wat eten.
Toen ze beneden kwam stond er in de eetkamer een grote tafel met 3 stoelen. Sherelle vroeg vriendelijk 'oh is er nog iemand hier ?'
'Nee' zei de vrouw, 'die stoel is nog van mijn man..' zei ze treurig, sherelle zei 'oh sorry, ben u verdrietig..?'
'Nee' zei de vrouw streng 'en nooit geweest'.
'nee was u niet verdrietig?' vroeg sherelle
'mijn man.. uhm.. hij mishandelde me.. stuk schorem dat hij was..' zei de vrouw.
'oh.. dat vind ik erg voor u mevrouw, hoe is uw man overleden?' vroeg sherelle.
'hij werd door een paar mannen van zijn fiets afgetrokken en in elkaar geslagen dat overleefde hij niet..
Hij hield van die fiets en het was zijn hobby en een paar dagen na zijn dood gebeurde er onverklaarbare ongelukken met fietsers, ik denk dat mijn man daar iets mee heeft te maken '

Sherelle zat verstijfd in haar stoel haar hart bonsde zwaar in haar keel en steeds sneller, had zij met diezelfde man te maken.. ?
Sherelle zei tegen de vrouw dat ze geen trek meer had, en ging naar boven naar haar kamer, ze was doodsbang die man zat dus achter haar aan..
Die avond kon ze niet slapen, alle lichten waren al uit, en de vrouw was ook naar bed. Ze zat over de man te piekeren.. Maar uit eindelijk overwon de vermoeidheid en viel ze in slaap.
Ze werd wakker midden in de nacht van een geluid het kwam uit de achtertuin van het grote huis, waar ze over uit keek vanuit haar kamer, ze keek uit het raam en zag haar fiets in de boom die in het midden van de tuin stond.
Ze schok en de rilling sprongen weer over haar rug, voor dat haar hart in haal keel zat voelde ze een hand op haar schouder ze stond verstijfd en toen ze zich omdraaide, zag ze de man staan die er met haar fiets van door ging en hij zei: 'ken ik jou niet ergens van?'
hij gaaf haar een duw en ze viel uit het raam, toen ze daar op de grond lag zag ze de man lachend uit het raam naar beneden kijken,
ze voelden pijn, hele erge pijn maar waar, ze probeerde op te staan en voelde dat 1 been was gebroken en haar 2polsen waarmee ze haar val brak.
opeens stond de man naast haar ze gilde maar niks hielp, hij tilde er op en ze voelde overal de pijn de tranen stroomde langs haar gezicht..
Hij zetten haar onder de boom deed een touw om haar hoofd, en voor dat hij haar omhoog tok zei hij:
'nee dat is waar, ik ken jou niet'.
Daarna verdween hij zomaar..

S'ochtends werd de vrouw wakker, er stond een ontbijt voor 2 op tafel klaar.
De vrouw ging naar de kamer van Sherelle om te vragen of ze kwam ontbijten, maar ze lag niet meer in haar bed, haar tas stond er nog wel dus ze was niet weg wist de vrouw,
ze ging eens rond kijken in het huis
maar Sherelle was nergens te bekennen.
De vrouw liep de tuin in, keek in de ronte en naar de boom,

Nee hier was ze ook niet..

Aantal keer bekeken: 3410
Waardering: 5.48 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 24 bezoekers online