Verhalenlezen.nl - Voor al uw verhalen en sprookjes. Ook hebben we liefdes verhalen en erotische verhalen.

ontvoering,,,,.

U leest om dit moment het verhaal ontvoering,,,, gepost door by; naomiemiefleur. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: by; naomiemiefleur
Gepost op: 2011-2-5

Verhaal:

ontvoering,,,,
“Fae, Fae, Fae!’’ Schreeuwt Fae`s beste vriendin Noortje door de telefoon, waardoor Fae de hoorn op twee meter afstand van haar oor af moet houden, om geen gehoorproblemen te krijgen.
“Ja Noor?’’ vraag ze, terwijl ze haar irritatie voor Noortje probeert te verbergen, maar Noortje heeft altijd alles door.
“Ja ja, sorry hoor Feetje. Maar ik wilde vragen; Isa geeft vanavond een feest, omdat haar ouders voor een weekend weg zijn.’’
“Dus?’’ vraag Fae.
“ Of je mee gaat natuurlijk! Of mag je weer eens niet van je pappie en mammie?’’
Er klinkt een pesterig ondertoontje in haar stem. Wat kon Noortje af en toe toch bot zijn!
Fae`s ouders vinden haar een exotische schoonheid, en willen dat ze model word.
Daarom moet Fae met alles voorzichtig zijn, omdat littekens echt een ramp zijn voor modellen.
“Kijk maar naar Miranda Kerr, de vrouw van Orlando Bloom, die heeft toch ook niks?’’ zegt haar moeder altijd.
Nee inderdaad. Geen krasjes, geen puistjes, echt helemaal niets. Maar zo wil ze nu eenmaal niet zijn.
Ze wilt dronken worden met vrienden en in bomen klimmen, ze wilt niet eens model worden, maar de wereld ontdekken, ze wilt niet eeuwig achter een gordijn leven!Zodra je 0.2 gram aankomt, staat het al in de bladen!
“Hallo?’’ vraagt Noortje. “Ben je er nog?”
“Hè? Oh, sorry Noor! Ja, ik ben er nog,” zegt Fae wakker schrikkend uit haar dagdroom
“Om 7 uur achter de patatzaak bij mij om de hoek.’’
“Oké, zie je daar,” zegt Fae en ze beëindigt het telefoongesprek.

“Mams?’’ Vraag Fae zoetsappig.
Haar moeder draait haar hoofd naar Fae toe, en vraagt: “Wat is er schat?’’
Fae haalt diep adem, en doet in zichzelf nog even snel een schietgebedje.
“Mam, ik ben ondertussen al 15 en de meeste meiden van mijn leeftijd gaan naar feestjes en al die dingen, en nu vroeg Noortje mij…’’ Maar ze kan haar zin niet eens afmaken.
“Nee Fae, geen sprake van. Je weet toch dat je op moet passen voor je carrière?’’
Fae haalt diep adem, want ze moest het niet wagen om haar tegen te spreken, want dan roept ze uit pure onmacht haar vader, die altijd in de schuur bezig is.
En als hij boos is, verzint hij de meest erge straffen, toen haar moeder Fae`s vader de vorige keer riep, kreeg ze een hele dag geen eten, en de keer daarvoor zat ze een week in een kast, met een maal per dag water en droog brood. Nee, dat moest ze niet hebben! Dat was namelijk niet te doen, al die straffen!
De tranen springen in Fae`s ogen, maar ze laat zich niet kennen.
“Best,’’ weet ze nog net uit zichzelf te persen. “Als je maar weet dat ik nu ook niets voor jou ga doen!”
Haar moeder haalt haar schouders op, gaat verder met de aardappels schillen, en zegt: “Fae, je ligt vanavond vroeg op bed, anders krijg je wallen en dat kan natuurlijk niet.’’
Fae knikt, terwijl ze snel een sluw plannetje in haar hoofd in elkaar flanst.
“Ik ga gelijk wel, ik heb toch geen honger. En ik moet niet hebben dat ik aankom, voor mijn carrière… Tot morgen!’’ Fae drukt een zoen op haar moeders wang, en rent naar boven.
Op haar kamer trekt ze gelijk haar grijze tuniek met zilveren pailletten uit de kast, met de zwarte leren legging, die ze stiekem heeft gekocht.
Haar vader komt altijd rond 11 uur in haar kamer kijken, dus als ze voor die tijd terug is, is alles oké, denkt ze bij zichzelf, terwijl ze vluchtig op de klok kijkt.
Snel smeert Fae zilveren oogschaduw op haar oogleden, en doet de ook een dikke laag mascara op.
Noortje dost zichzelf ook altijd zo uit, dus zonder make-up zou ze voor schut lopen.
“Heey! Fae!” roept Noortje, als Fae aan komt lopen: “Mocht je weg van je ouders?” vraagt ze ongeloofwaardig.
“Ja, even slijmen hè? Ik heb gezegd dat ik ervaring met feestjes moet op doen voor mijn carrière,” zegt Fae. Ze kan toch moeilijk zeggen dat ze tijdens het nieuws is weg geslopen? Dan vind Noortje mijn ouders vast suf. Ja, oké, ze zijn wat saai maar toch, denkt Fae.
“Mooi!"zegt Noortje “Kom je mee? Isa heeft echt een zodanig goede smaak als het over jongens gaat ze heeft super leuke uit genodigd!” Fae rolt in gedachten met haar ogen, Noortje doet altijd net of jongens voorwerpen zijn. Ze heeft elke twee weken wel weer een ander vriendje. Terwijl ze zelf nog nooit een echt vriendje heeft gehad. Ja, Roy, de buurjongen toen ze nog in Utrecht woonde. Maar dat telt niet, zij vond hem wel leuk maar dan als ‘boomklim-maatje’. En hij vond haar wel leuk maar alleen omdat zij niet zo een meisje was dat met poppen en zo speelde.
“Kom nou!” roept Noortje, en samen lopen ze naar Isa`s huis. Ze hebben geluk dat Isa zo dichtbij woont, het is nu namelijk maar vijf minuten lopen. Noortje belt aan en de broer van Isa doet de deur open.
“Ha meiden! Welkom! Als jullie iets te klagen hebben, dan ben ik er voor jullie om het op te lossen vanavond!” zegt Jurgen. Ze lachen en lopen meteen door naar de hapjes tafel, waar Isa staat.
“Cola?” vraagt Isa als ze Noortje en Fae ziet. Ze knikken.
“Waarom hebben jullie eigenlijk nooit cola thuis?” vraagt Noortje aan Fae.
“Dat wil mijn moeder niet.” zegt Fae kortaf.
“Wat is dat nou weer voor flut reden?!” zegt Isa.
“Het is kankerverwekkend soms, en mijn moeder wil me niet graag het ziekenhuis in helpen!” zegt Fae chagrijnig, en ze loopt naar de eerste beste stoel die ze ziet.
“Nee...” fluistert Noortje “We gaan daar in de hoek zitten dan kunnen we alles, of beter gezegd iedereen, goed zien.”
“ Had jij niet met Mark?” vraagt Fae terwijl ze naar de bank in de hoek lopen.
“Nee joh, dat is al uit sinds gisteren.” antwoord Noortje. “Fae, luister eens naar deze vier magische woorden,” zegt Noortje “ ZOEK OOK EEN VRIENDJE!” Fae haalt haar schouders op. Maar vanbinnen denkt ze: misschien heeft Noortje wel gelijk… Ze zitten een tijdje alle jongens te bekijken, maar aan Noortjes gezicht te zien vind ze er niet veel aan deze keer.

Dan komen er drie jongens binnen. Noortje port in Fae`s zij.
“Kijk! Die heb ik nog nooit gezien hier, maar gelukkig nu wel! Zit daar niet wat voor je tussen?” zegt Noortje enthousiast.
“Vast niet…” zegt Fae zonder op te kijken.
“Je kijkt niet eens!” zegt Noortje
“Oké…”zucht Fae. Ze kijkt op naar de jongens. En dan ziet ze hem... ROY!
“Ik moet, ehh, naar de wc,” zegt ze snel.
“Wie vind je leuk?” vraagt Noortje, die haar wel door heeft.
“Ik, ken iemand…” zegt ze.
“Als ik ze nog nooit gezien heb dan heb jij ze ook nooit gezien, hoor!” zegt Noortje plagerig.
“Uit …Ut…recht” stamelt Fae.
“Je wordt helemaal rood!” gilt Noortje bijna “Wie is het? Wie is het?”
“Sssst!” sist Fae. “Hou op, Noor!”
“Wie is het?” fluistert Noortje.
“De linker.” zegt Fae met een zucht.
“Die met die bruine ogen en blonde haren? Oei… en met de stoppeltjes? Sexy!” zegt Noortje bekritiserend. “Hoe heet hij?”
“Roy,” antwoord Fae weer een beetje bijgekomen.
“Hmmm…”zegt Noortje “Kan beter, maar oké, hij ziet er goed uit!”
Vroeger was het zo’n standaard muurbloempje, denkt Fae.
“Joehoe!” roept Noortje en ze zwaait naar de jongens.
“Wat doe je nou?” sist Fae boos.
“Voor je toekomstige vriendje zorgen!” antwoord Noortje. De jongens komen er aan.
“Heey!” zegt de middelste.
“Hé, ben jij niet Fae?” vraagt Roy.
“Ja… Leuk je weer te zz…zz…zien…” krijgt ze er met moeite uit.
“Ik ga even naar de hapjestafel, mijn cola is op. Gaan jullie mee guys?” zegt Noortje met haar sexy stem, en ze pakt de twee andere jongens bij de schouders beet, om ze mee te trekken. Roy snapt de hint en gaat naast Fae zitten met ook een beetje rode wangen.
“Dat is lang geleden,” zegt hij.
“Ja,” is het enige wat Fae kan zeggen. Roy legt zijn arm nonchalant op de rugleuning zodat hij een stukje om Fae valt.
“Wat een durfal was die meid…” gaat Roy verder “Net als jij vroeger? Of nog steeds?”
“Ja, inderdaad ze is soms wel irritant hoor maar ook wel heel lief,” zegt Fae.
“Mm oké,” zegt Roy “Maar ik heb nog geen antwoord op mijn vraag.” En hij buigt naar haar toe. “Zullen we kijken of je nog steeds een durfal bent?” zegt hij en hij drukt zijn lippen zachtjes op die van haar.
WOW! denkt Fae, wat is dit? Is dit wel Roy? Het maakt haar eigenlijk al niks meer uit.
“Wil je wat drinken?” vraagt Roy lief.
“Nee dank je…” zegt Fae, op zoek naar Noortje. Ze ziet haar nergens meer. Maar ach, ze is nu met Roy dus het maakt al niet meer uit.
“Maar je ziet er uit alsof je dorst hebt, weet je wat? Ik haal wel even wat voor je, ik ben zo terug,” zegt Roy en loopt richting Isabella, die nog steeds allerlei hapjes aan het klaarmaken is en drinken aan het inschenken is.
Fae staat op en loopt naar de andere kant van het huis. Daar ziet ze Noortje. Ze staat helemaal alleen, dat is niets voor haar. Fae loopt naar haar toe.
“Heey Noor! Wat is er?” vraagt Fae. Ze ziet dat Noortje trilt.
“Niks!” zegt Noortje boos en verdrietig tegelijk en ze rent weg. Wat is dit nou weer? denkt Fae en ze rent achter Noortje aan.
“Noor! Wacht eens!” roept Fae.
Noortje stopt met rennen en laat zich op de grond zakken. Ze zijn nu twee straten bij Isabella`s huis vandaan.
“Wat is er Noor? Waarom ben je zo verdrietig?” vraagt Fae.
“I…ik wilde dat…” zegt Noortje met een bibberige stem.
“Wat is er? Kom op Noor, je kunt me alles vertellen, echt waar!”
“Nou, ik vond één van die jongens leuk, Mitchel, maar…” zegt Noor, en ze barst in tranen uit. Fae legt een arm om haar schouder.
“Vond hij jou niet leuk?” vraagt Fae meelevend.
“Juist wel, hij zei dat we voor altijd samen zouden zijn… En toen vroeg ik wat hij bedoelde, want je weet toch dat ik vriendjes snel zat wordt?”
“Ja, Noor, dat is waar, maar wat is daar dan zo erg aan?” vraagt Fae ondertussen ongeïnteresseerd.
“Laat maar! Het is niet wat jij denkt dat het is, er is veel meer! Hij heeft me álles verteld!”
“Hoe bedoel je?”
“Nou, hij weet wie mijn vader was, hij wist heel veel over mij, hij wist waar ik vandaan kwam, waar ik woonde, dat soort dingen… En toen zei hij ineens dat hij wist waardoor mijn vader is overleden!”
“Huh? Dat kan toch helemaal niet?!?!”
“Maar toen zei hij dat zijn eigen vader mijn vader had vergiftigd! En dat ze jeugdvrienden waren geweest, en toen zei hij ook nog dat als ik het door zou vertellen, dat mijn leven in gevaar zou zijn!” Noortje barst in tranen uit.
“Maar Noor, niemand wist toch waaraan je vader dood is gegaan? Ze wisten toch niet waardoor?”
“Nee, maar hij meende het, en hij had een mes, en toen rende ik weg, en toen kwam jij…”
“Rustig maar Noortje, we gaan gelijk naar de politie!”
“Ik ben bang! Ik wil niet naar de politie, misschien horen zij ook wel bij hem…” zegt Noortje ongerust.
“Kom maar Noor, ik ga met je mee!” zegt Fae. Maar dan bedenkt Fae dat ze lopend zijn gekomen en dat het politiebureau helemaal aan de andere kant van de stad ligt. “We gaan eerst naar mijn huis, dan gaan we op de fiets, oké?”
Noortje knikt, maar Fae ziet dat ze nog steeds liever in deze donkere straat blijft zitten zodat niemand haar kan zien.
Ze lopen naar Fae`s huis. Niemand is thuis, hoe kan dat nou? Het is pas tien uur…. Misschien zijn ze wel naar me op zoek, denkt Fae. Fae wordt ongerust, maar ze wil het niet aan Noortje laten merken.
“Hier, mijn moeders fiets, laten we gelijk gaan,” zegt Fae.
“Waarom staan de fietsen binnen?” vraagt Noortje.
“Omdat het schuurtje is ingestort…” zegt Fae met een glimlach. Gelukkig kan Noortje ook nog een beetje lachen.
“Kom, we gaan de snelste route, langs de rotonde,” zegt Fae.
“Maar daar is het heel eng!” zegt Noortje. “En het is al helemaal eng in het donker!”
“Ach, er gebeurt je niets hoor! Kom!” zegt Fae. Wat een onzin, die rotonde, wat is er nou eng aan een rotonde? denkt Fae.
Ze fietsen de straat uit, een stukje door het park, langs de oude school, en dan de lange weg over richting de rotonde.
Noortje stopt ineens met fietsen.
“Wat is er? Zie je hem?” vraagt Fae ongerust.
“Kijk! Zie je die schim daar? Dat is hem!” zegt Noortje bang.
“Ik zie niets hoor, het is gewoon je verbeelding. Weet je wat? Ik rijd wel voorop, om te kijken of hij daar is, oké?” zegt Fae geruststellend.
Noortje knikt, en Fae fietst richting de rotonde. Ze ziet nu ook een schim. Ze probeert hem beter te bekijken, maar dan, zo snel als bliksem, is ‘ie verdwenen. Fae hoort Noortje gillen.
“Noortje‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼‼ Waar ben je? Kan je me horen???” roept Fae bang.
Dan voelt ze ineens een hand voor haar mond. Ze probeert te gillen, maar het lukt niet. Ze probeert zich los te wurmen, maar ook dat gaat niet. Ze wordt van haar fiets af gesleurd en in een auto gegooid. Daar zitten nog twee mensen. Ze binden haar handen en voeten vast en binden daarna een doek om haar mond. Fae is doodsbang en kan geen kant meer op. Ze kijkt vluchtig om zich heen, Noortje is hier niet.
“Zoek je Noortje, Fae Bovenlander?” vraagt een enge stem. Het is de man met de bivakmuts, die haar van haar fiets af heeft gesleurd. Hoe wist hij haar naam? En waar was Noortje?
“Als je niets doet wat wij niet willen, kom je niet bij haar te liggen…”
Fae worstelt met de doek, en ze krijgt hem eindelijk van haar mond af. Ze begint te schreeuwen.
“Waar is Noortje? Wie zijn jullie? Wat willen jullie van me? Ga weg! Maak me los!”
“Noortje, oh, wees maar gerust, die ligt in de achterbak. Ze slaapt héél diep…” zegt de chauffeur van de auto.
“Waar gaan we heen?” zegt Fae bang.
“Tja, wat een domme vraag. Denk je dat ik daar antwoord op ga geven?” zegt de chauffeur, en hij begint te lachen.
Fae is zo wanhopig en bang tegelijk dat ze begint de schoppen en te slaan, totdat ze eindelijk haar handen los heeft. Ze slaat de man die bij haar op de achterbank zit, maar hij pakt haar stevig beet en zegt: “Ik had je gewaarschuwd, doe niets wat wij niet willen, maar ach… Er zit dus niets anders op…” Hij pakt een doek en een fles, maakt de doek nat, en duwt de doek in haar gezicht. Fae weet dat ze dit niet in mag ademen, en ze houdt haar adem in.
“Oh, gaan we eigenwijs doen? Weet je, je kan dit beter inademen dan stikken hoor!” zegt hij met een glimlach.
Fae stikt inderdaad bijna, en ze ademt kort en vluchtig in. Maar het is al te laat. Ze wordt duizelig en krijgt een waas voor haar ogen. Het laatste wat ze voelt is dat ze neervalt op de achterbank en dat de man haar weer vastbindt.

Hoofdstuk 2

Fae wordt wakker. Ze heeft hele erge hoofdpijn, maar het kan haar niets schelen. Ze probeert overeind te komen, maar ze is vastgebonden en kan zich niet meer bewegen. Ze kijkt in het rond; waar is ze? De auto is gestopt, en ze ligt in de kofferbak bij Noortje. Ze ziet Noortje liggen, vlak bij haar. Ze wordt ook net wakker en begint bang te woelen, maar ze kan geen kant op. De mannen hebben ook haar zó vastgebonden dat ze zich niet meer kan bewegen. Het blijft een tijd stil, een tijd waarin Noortje en Fae elkaar zwijgend en bang aankijken. Noortje heeft geen doek om haar mond, waarom zegt ze niets? denkt Fae.
Na een tijd van zwijgen gaat de achterbak open, en de man met de bivakmuts staat naar ze te kijken. Fae doet net alsof ze nog slaapt, maar Noortje begint te spartelen als een vis op het droge.
“Zo, goedemorgen Noortje Foster…” zegt hij.
“W…wie b…b…ben jij?” vraagt ze bang. Fae heeft Noortje nog nooit zó bang gezien.
“Kom maar mee…” zegt hij, en hij tilt Noortje uit de kofferbak.
“Laat me gaan! HELP!”roept Noortje, en ze begint te spartelen.
“Hé! Roy! Help eens mee! Haal even wat om haar te kalmeren!” zegt hij kwaad.
Roy? Toch niet Roy die gisteravond met haar heeft gezoend? Heeft hij hier ook mee te maken? denkt Fae bang.
Ze hoort iemand gillen. Het is Noortje, ze hebben haar weer in slaap gebracht. Fae wordt kwaad, ze moet Noortje helpen! Maar dan hoort ze iemand naar haar toe lopen en ineens wordt ze hevig door elkaar geschud.
“Hé! Wakker worden jij!” roept hij een aantal keer, het klinkt als Roy. Maar Fae doet net alsof ze nog slaapt en laat zich dus niet wakker schudden.
“Man, wat heb je haar gegeven? En vooral hoeveel?!” roept Roy.
“Gast, heel weinig! Ik zweer het je! Ze had al lang wakker moeten zijn!” roept de man met de bivakmuts terug. Dan schrikt Fae zich rot; haar mobiel gaat af!
Oke. Denkt ze.
Dit is allemaal een droom, en zo word ik weer wakker.
Ik ben niet ontvoerd, en mijn mobieltje gaat niet af.
‘’Hé!’’ Roy geeft Fae een harde klap in haar gezicht.
In een reflex vliegen Fae’s ogen open, en ze wil gillen van pijn. Maar als ze dat probeert merkt ze dat er tape om haar mond zit.
Warm bloed stroomt uit haar neus.
Roy grijnst gemeen. ‘’Je moeder belde net, of haar lieverdje nog leefde. Ik heb gezegt dat je veilig bent, en weg bent gegaan omdat je geen model wilde worden.’’
Hoe wist hij dit? Dit heb ik hem nog noot Verteld. En waar is Noortje?
‘’O, rustig maar. Zegt hij alsof hij mijn gedachten kan lezen. ‘’ Noortje is even bezig met Jay.’’
Dus zo heet die maffe gast met de bivakmuts.
Roy smijt mijn mobieltje naar buiten, en tilt mij precies zo op zoals Jay Noortje optilde, en begint te lopen naar een vervallen huis.
Fae veroert geen vin, ze wil niet als noortje nóg een verdoving.
En wat bedoelde Roy met even bezig?
Fae heeft het gevoel dat ze moet overgeven, maar dat gaat natuurlijk niet met de tape om haar mond.
Roy trapt de deur in en roept: ‘’Hé, jullie hebben een nieuwe erbij!’’.
Hij smijt me naar binnen, en ik val met een harde klap op de grond.
Nog verdoofd van de pijn probeer ik te gaan zitten, om te zien wat hij nu precies bedoelde.
Maar het lukt niet, en Roy roept: ‘’Maken jullie haar maar los, ze kan toch niet ontsnappen.’’
De deur gaat weer dicht.
Fae hoort gefluister, en uiteindelijk halen zachte handen behendig die stomme knopen eruit.
Er gaat een golf van opluchting door haar heen.
Ik ben niet meer weerloos. Denkt ze.Fae gaat rechtop zitten en trekt voorzichtig de tape eraf.
‘’Fuck!’’ Mompeld ze, als ze het gevoel heeft alsof haar huid eraf getrokken is.
Dan pas kijkt ze om zich heen.
Vlak voor haar zit een jongen met ernstige bruine ogen, en donkerblond haar.
Achter hem zit een tenger meisje van een jaar of 12, ze heeft dun zwart haar dat voor haar gezicht valt.
‘’W-wie zijn jullie?’’ Vraagt ze angstig. ‘’En wat doen we hier?’’
‘’Cameron.’’Zegt de jongen kortaf. ‘’Zeg maar Cam, en dat is Eowyn.’’
‘’Zeg maar niets tegen haar. Ik vrees dat ze niet terug praat, zij was hier als eerste en is vreselijk gemarteld.’’
Fae bestudeerd De broodmagere Eowyn aandachtig.
Ze heeft een diep ingevallen gezicht, is bleek, en beeft als een rietje.
‘’Fae is de naam.’’ Mompeld ze. ‘’Maar wat doen we hier? En waar is Noortje?’’
Cam kijkt haar ijskoud aan. ‘’Had je dat nog niet door?Je bent ontvóérd, moet ik het nog even voor je spellen?’’
Mijn god, wat een chagerijn is die Cam zeg. Denkt Fae. "waar is Noortje?’’ Herhaald ze.
‘’ Ze doen hetzelfde met haar als de met Eowyn deden, geen marteling, anders hadden we wel gegil gehoord. Rustig maar, ze is verdoofd.’’
Langzaam dringt het Door bij Fae.
Ze bijt op haar lip, en de tranen stromen over haar wangen.
‘’ Ze verkráchten haar?’’
‘’Tja, hier gebeuren vreselijke dingen.’’ Fluisterd Eowyn.
‘’O, je praat weer.’’ Zegt Cam zachtjes, en hij woelt haar door haar haren.
‘’Wat!?’’ Vraagt hij aan Fae als ze naar hen kijkt.
Eowyn kijkt Cam diep in zijn ogen, en zegt: ‘’Niet zo onaardig Cam, ze lijkt me aardig.’’
Het is alsof Cam haar ook boos aan wil kijken, maar dat het hem gewoon niet lukt, omdat ze er zo breekbaar uitziet.
Wat zou mijn moeder op dit moment denken? Hóé wist Roy in vredesnaam alles? En waarom was Cam zo verzuurd? Wat dóén ze allemaal met Noortje? Zulke vragen spoken er door Fae’s hooft.
Dan voelt ze zich net zo breekbaar als Eowyn eruitziet, en rollen de tranen over haar wangen.
‘’Shit.’’ Zucht Cam. ‘’Ze begint nu nog te janken ook.
Haar tranen druppelen op de betonnen vloer, maar gelukkig is het geruisloos.
Meestal als ze huilt maakt ze zulke geluiden die heel hysterisch klinken.
In gedachten ziet ze dat de boel overstroomt door haar tranen, en dat iedereen in het gebouw verdrinkt.
Vooral Cam.
Fae gaat tegen de muur aan zitten, en sluit haar ogen.
Tot haar dromen de macht van haar lichaam overnemen.


Hoofdstuk 3:


Fae word wakker, en haalt hijgend adem.
Haar handen gaan omhoog, en ze tast in het donker.
Ze voelt stug, splinterig hout.
Ze ligt in een kist.
Fae probeert de gillen, hopend dat iemand haar hoort.
Maar dat akelige tape zit weer om haar mond.
Het begint benauwd te worden in de kist, en ze kan maar aan een woord denken:
Hel.


‘’aaah!’’ Gillend wordt Fae wakker.
Ze snakt wanhopig naar adem, nog met het idee dat ze in de kist ligt.
‘’Hee, wat is er?’’ Hoort ze de slaperige stem wat Cam vragend. ‘’Je hyperventileert helemaal.’’
Fae probeert haar ademhaling wanhopig onder controle te krijgen, maar het lukt simpelweg gewoon niet.
Haar ademhaling stokt, en het is net alsof ze geen lucht krijgt.
‘’G-g..een lucht.’’Huilt ze.
‘’Rustig maar.’’ Mompeld Cam.
Hij gaat op zijn hurken voor haar zitten, en probeerd mijn blik vast te houden.
‘’Rustig.’’
Dan komt Eowyn tevoorschijn. ’’Cam.’’ Zuchtze.
‘’Je doet het helemaal verkeerd.’’
Ze komt naar me toe, en slaat haar armen om Fae heen.
‘’Rustig maar.’’ Fluistert ze zachtjes in Fae’s oor.
Langzaam word haar ademhaling rustiger, en stroomt er frisse lucht haar longen binnen.
Ze blijven een tijdje zo met zijn drieeën zitten.
Eowyn op Fae’s schoot en Cam ongemakkelijk tegenover hen.
Dan vliegt de deur met een enorme klap open.


Aantal keer bekeken: 5374
Waardering: 7.27 op 10
Geef een cijfer:

Alle rechten voorbehouden 2005-2024 - www.verhalenlezen.nl


Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!


Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 17 bezoekers online