Lees het verhaaltje: spirituele gewoonten op verhalenlezen.

spirituele gewoonten.

U leest om dit moment het verhaal spirituele gewoonten gepost door Eduard Eltjo van Groningen. Dit verhaal is gepost in de categorie sex verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar sex verhalen?
Categorie: sex verhalen
Gepost door: Eduard Eltjo van Groningen
Gepost op: 2010-11-29

Verhaal:

spirituele gewoonten
juli 2010, ik ben dagelijks met de camera op pad en neem graag veranderingen in het landschap op en leg die vast. Dit doe ik al jaren, in een beperkte vrije tijd, maar deze zomer bijna elke dag. Ik ben sinds het voorjaar herstellend van een burn-out, een mooi woord voor een omschrijving, je hebt teveel hooi op je vork genomen en aangezien je geen machine bent, bestraft je eigen lichaam je kunnen en doen je gewoon af. Op een regenachtige middag, zit ik op een akkerbouwland een stuk van de weg af achter het riet van een droogstaande sloot. Lekker uit de wind en het waterige zonnetje beschijnt het graanland met een glinstering in de eerder gevallen waterdruppels. Van de regenbui van een paar uur geleden, welke mijn lenzen voorzien had van de nodige waterkringen, zat ik op een zgn picknickkleed tussen de uitgestalde lenzen te poetsen. Een kroes met koffie voor de inwendige mens en genieten van de rust op de paar vogels na die hun dagelijkse portie vliegend verzamelen net boven het graanland van vliegen, muggen en andere insekten.
Op het moment toen ik mijn telelens om het statief was aan het bevestigen, voorzien na de nodige beschermfilters en het toestel, hoorde ik schuinachter mij een geluid van den blaffende hond. Dit beest begon te rollen op het kleine stukje gras, waarop ik mij uitgestald had met de attributen. Kareltje! Kareltje! Karel!!!, hier komen. Een vrouwspersoon met de fiets aan de hand riep de hond. Goedenmiddag, sorry dat ik u stoor, maar mijn hond het doet het nooit, maar uitgerekend nu gaat hij de akker op. Wat doet u, oh ik zie het al, u fotografeert. Dat is een kanjer die lens, zeker een oudje. Het gesprek was begonnen. Ik zal me even voorstellen, Els, aangenaam. Woont u in de buurt? Hallo, ik ben Dick, ja ik woon in de buurt en jij? Ja, ik ook. Kom gerust zitten, als je zo staat ben je zo groot. Dank je. Zo, ik ben niet zo'n goede gastheer, heb helaas geen koffie meer, maar iets van fris of wijn is geen probleem. Wijn? Ja, ik neem altijd een lunchpakket mee. Nou ja,lunch. Ik draai de maaltijden altijd om. Tussen de middag warm en 's avonds brood en lekkernijen, want meestal een warme maaltijd kost eenvoudig veel tijd en dan ben ik het liefst buiten. Pffft, het is warm hier, zei ze. Doe maar net of je thuis bent, zou ik zeggen. Kan je makkelijk zeggen, maar dan word ik hier morgenochtend bij het krieken van de dag wakker. Dit ongewone wakker worden is dan tevens zeer ongemakkelijk, wat je 's morgens allemaal onderneemt om je dag te beginnen. Ze trok haar parka uit en pakte uit haar fietstas een vest. Hou ik je eigenlijk niet op, je bent bezig met je fotospullen. Ik heb mijn toestel ook maar gepakt, maar ik heb niet zoveel, als jij. Misschien heb je de uitdaging niet, om telkens een andere aanvulling uit te gaan proberen. Als ik een foto neem, dan zie ik wel wat ik neem, maak 's avonds op de computer een betere kijk er op en dan alle mindere plekken bewerk ik dan. Zo kan het ook. Ik niet, ik hou van echt, geen gefotoshop. Als ik fotoshop zou gebruiken met portretfoto's zou ik de emoties wegpoetsen. Scherpte en onscherpte in foto's, dat maakt nou net de binding van de fotograaf met degene die gefotografeerd word. Als je eens een willekeurige foto van een willekeurige fotograaf neemt, bekijk die, en vertel eens iets van die persoon, de fotograaf. En doe het eens met een gefotoshopte foto. Je bent niet overtuigd. Weet het goed gemaakt, wij gaan samen ieder voor zich een zelfde foto maken van een onderwerp hier op deze akker. Mijn foto bewerk ik niet verder en jij mag het doen zoals je gewend bent. En je stuurt je foto op ware grootte naar mij en ik stuur de mijne, dan kunnen we een vergelijk maken. Is goed. Wat zullen we als onderwerp kiezen? Graan? Je bedoelt het spelt? Heet dat zo? Ze noemen het zo.
Ieder heeft zijn reeks van verschillende foto's gemaakt en ik zei haar, wil je een bekertje wijn? Laten we dat maar doen. Laat ik eens gek doen, zo in de openlucht.
Tijdens ons gesprekje wat voornamelijk met de fotografie te maken had, kwam een trekker naast het pad rijdend ons tegemoet en stopt vlak voor het plekje waar we zaten. Een breed en lang persoon kwam uit de trekker en liep op ons af. Dame en heer. Ik begrijp niet waarom u hier op mijn land uw kleedje hebt uitgespreid. U begrijpt toch dat u in mijn achtertuin verblijft. Heb ik u toestemming gegeven? Meneer, ik begrijp dat u een hele grote achtertuin hebt. Ik fotografeer graag en zag van de weg af een veld met bloeiende zaadjes, ik dacht die ga ik eens vastleggen, op de camera. Ik kon geen deur vinden, laat staan een bel. Ik zag het zolderraam openstaan en ben op uw huis geklommen en door het raam naar binnen gegaan. Eenmaal beneden aangekomen stond de tuindeur open. Ben er doorheen gegaan en mijn kleedje op uw gazon neergelegd. Het lijkt dat ik aardig voorzichtiger omga met uw gazon. U komt aanrijden met uw trekker en laat diepe sporen achter. Degene die later met de grasmaaier komt die zal wel enkele knopen laten vallen van die ontstane kuilen. Daar heb je helemaal gelijk in, maar mij moet je ook wel begrijpen. Er gebeuren de laatste tijd veel ongewone dingen. Vandaag staat het graan te reiken tot in de hemel en een dag later kijk je naar het veld. Het lijkt dan gebruikt te zijn als crossbaan. En wie is de klos, wie koopt mijn platgewalste graan dan nog, niemand. Sorry liet me even gaan. Proost zou ik zeggen. Ook een bekertje? Ik zal me even voorstellen. Joan is de naam. Oh sorry voor daarnet zei ik, toen ik je met meneer aansprak. Geef niet, Dick was de naam toch, en jij Elly. Nee hoor zegmaar Els. En waar zijn jullie mee bezig? We fotografeerde in de vorm van een weddenschap, wel of niet fotoshoppen. Zo dus jullie zijn profs. ik in ieder geval een ietsje meer dan een huis, tuin en keuken vastlegger en Els hoe beschrijven wij jou? Zeg maar kiekjesmaker!. Kennen jullie elkaar, zei Joan. Laat ik even spreken, een goede twee uur inmiddels. Ik dacht al zei Joan. Telkens als Dick praat krijg je een kleur. Geeft niet hoor, liever een frisse kleur, dan een bleke Beth. Drink jij altijd je wijn uit bekertjes? Ik heb een glas bij mij, maar daar had al frisdrank in gezeten en om het fris te houden, dan maar in een bekertje. De bekertjes zijn eigenlijk bedoelt om bij flitsen een gedempte versie te geven, tegen rode ogen. Ja Els, ik begrijp je, fotoshop is makkelijk, maar kan het ook zo voorkomen.
De middag vloog voorbij. Dick mag ik je voor vrijdagmiddag uitnodigen om op de thee te komen en kunnen we gelijk de foto's bekijken, dat lijkt mij beter dan met email. Is goed, geef je adres maar. Astjeblieft. En Els tilde haar hond weer in de fietsmand en liep naar de weg toe. Nog bedankt.
Nou Dick, ik ga je ook verlaten. Ik moet nodig naar een andere akker, waar ze aan het werk zijn, een avondmaaltijd brengen. Veel succes en we zien elkaar nog wel eens. Groetjes.

Dezelfde avond, het was even na negen uur, ze zon stond op punt om onder te gaan. Ik had in het laatste half uur nog de maan op een blauwe achtergrond vastgelegd. Stopte op de weg een voertuig met knarssende remmen. Hoi Dick, nog zo laat. Hoi Joan. Joan jij dacht ik moet me maar laten zien hoe een vrouw zich mooi kan kleden? Staat je goed. Wacht even. Die is gemaakt. Dick wat ga je met die foto doen. Gewoon bij mijn verzameling. Zeker bij de verzameling vrouwen, hihi! Heb je er ook een van Els gemaakt? Nee, maar dat komt nog wel. Vrouwen zijn hier beperkt en wat heb je aan een foto van iemand die je niet kent. Dat is ook wel weer. Joan, zou je nog even zo willen blijven staan, je bent iets bewogen. Dank je wel. Je hoeft niet te kleuren hoor. Doe ik niet. Ik heb eigenlijk een vraag, Dick. Zou je mee willen gaan naar mijn andere achtertuin? Iets drinken! Gezellig. Ik zou ja gezegd hebben, als ik eigenlijk niet een uitgebreide grote boodschap zou moeten doen. Dat doe ik toch liever in mijn eigen omgeving. Oke, ik begrijp het. Maar als ik het anders stel, kom jij over pakweg een half uurtje naar mij toe, dan kunnen we toch ook gezellig iets drinken. Blijft mij om het even. Goed Dick, ik kom naar je toe. Ik snel alles opgrruimd en we liepen samen naar de weg, stapte op mijn fiets naar huis.

Rond de klok van half elf, werd er volluk! aan de achterdeur geroepen. Kom binnen Joan. Waar wil je, binnen of buiten. Het wordt al fris, liever binnen. Wat wil je? Het wijntje van vanmiddag smaakte goed. Je krijgt het nu wel uit een echt wijnglas. Het bekertje was ook goed geweest hoor.
Na het tweede glas, begon ze Hoe is mijn foto geworden? Die moet ik nog op de pc zetten. Kom maar mee naar mijn hobbykamer. Binnen de kortste keren stond de foto's op schijf. Ga maar zitten en hier is de muis en kijk maar. Toen ze alle foto's gezien had, klikte ze terug tot haar afbeelding. Vond je het eigenlijk leuk mij zo te fotograferen. In zekere zin wel, je bent het, zie het zoals ik je ontmoet heb, mijn waarnemening.
Wat doe je nou, weggooien. De ene gaat nog maar die eerste vind ik nog beter, maar nu zijn ze weg. Vond je het leuk. Ja, toen je die maakte, dat geeft een ongekende spanning. Maar nu ben ik blij dat die verijderd zijn. Stel je voor dat mijn man, die foto's ontdekt, wat dan. Nee Dick, het idee is leuk, maar niet voor mij. Ik pakte voor de zekerheid een ander opslagkaartje en deed die in het toestel. Is dat het kaartje van die foto's. Inderdaad, allen gekopieerd naar de schijf, maar mis er twee. Jammer. Die staan toch nog steeds op het kaartje, Dick. Nee, verhuizen is kopieren en verwijderen. Ohhh. Kijk maar op het toestel. Geen foto's.

Het loopt al tegen twaalven, ik moet er eens van door. Dank je wel voor je ontvangst en misschien tot tot. Oke Joan, het gaat je goed en inderdaad tot ooit.

De volgende morgen, een heldere dag. De buitendeur geopend en kijk over de landerijen heen. In de keuken zet ik mijn eerste bakkie koffie en mijn plakjes brood te smeren. Opeens merk ik dat het licht wat naar binnen scheen doffer werd. Kijk achter mij en daar staat Joan. Jij hier. Ja Dick, ik moet even mijn excuses aanbieden voor gisteravond. Wat ik gedaan heb, is niet goed te praten, het verwijderen van mijn foto's. Ik begrijp heus wel dat je dat niet leuk vind. OKe zand erover. Dank je wel. Maar is dit misschien wat voor jou. Ik bied je aan mij nogmaals te fotograferen, alleen bij mij thuis, in huis. Jij mag uitkiezen wat ik moet dragen. Jij mag je helemaal uitleven. Hoe vind je dat? Moet erover denken, als je dat niet erg vindt. Ook koffie, is goed. Je mag het ook hier doen, als je dat liever wilt, maar ik heb nu een overal aan en dat lijkt mij toch niet zo geschikt om dat zo vast te leggen. Kan cool zijn, een paar knopen los, lekker losjes om je heen. Ik zal even mijn toestel pakken. Ik zie er wel wat in. Joan kom naar naar boven, heb een neutrale achtergrond, dan is de omgeving ook mooier om te zien. Ik moest eerst even de koffie opdrinken, maar hier ben ik. Ga maar richting de muur staan met je gezicht naar de lens. Mogen er meer dan die twee knoopjes los, anders wordt het erg groen. Oke Dick, ik vertrouw je, doe jij het maar. Ik schoot enkele plaatjes, haalde het kaartje uit de camera en zette die op de pc. Nee Joan, dit wordt niks, niks vrouwelijks, stijf, hier staat geen boerin, maar een boer. Ja, je hebt gelijk, toont voor geen meter. Wat wil je er aan doen? We knopen alles los, je armen uit de overal. Die mouwen knopen we gewoon op je buik. Je hemd losser, even een beetje water door je haren, lijkt het net of je bezig bent.
Leuk, voel me een beetje model. De verschillende foto's van voren, opzij en van achteren genomen en we bekeken ze weer op de pc. Kijk Joan, dit is stukken beter, eindelijk je komt als boerin naar voren. Hier en daar nog een beetje schaven, zoals die scherpe kantjes aan de voorkant en het hemd is te wit. Laat je gedachte maar eens gaan Dick. Moment ik pak even wat anders. Hier is een t-shirt, vroeger was het wit, maar door het te veel wassen, is het wat grauw. Zullen we die even aantrekken? Ja hoor, kleuter. Armpjes omhoog, die zit wel lekker ruim. Inderdaad, alleen die scherpe puntjes, ook hierbij vind ik geen gezicht. Draai je maar even om. Ik maakte de bh-sluiting los, die doe je maar even uit. Je hebt toch een t-shirt aan. Even de armpjes omhoog, dank je wel en de armpjes kunnen weer omhoog om het t-shirt naar beneden te kunnen laten glijden. Ik maakte een aantal foto's en liet ze haar zien. Ja Dick, je hebt helemaal gelijk. Voel me zo geeneens een boerin meer, maar een boerenmeid. Ik ben blij voor je, dat je het leuk vind. Zullen we even eerst koffie drinken. We liepen naar de keuken, koffiezetapparaat aan, bekers uit de kamer en Joan stelde mij de vraag, hoe zie je me als vrouw? Ziet er bijna goed uit. Wat zou je dan er nog meer aan willen veranderen? Overall uit, t-shirt weliswaar op mijn maat, ik heb nog wel een sportbroek, die eronder en ik denk dat we dan een mooie set bij elkaar hebben.
Na de koffie gingen we weer naar boven. Even kijken in de klerenkast voor het broekje. Ik heb er twee welke wil je aan? Kom maar even. Joan staat voor mijn kast met een halve overal aan, die gaat wel uit. De eerste trok ze aan. Wel een grote broek he. Hoe is die ander? Eigenlijk moet je die zittend voelen, ga maar op de rand zitten. Ze zat op de rand en keek gewoonweg vreemd. Ze trok de ander aan, ging zitten, ja die zit beter. Ga eens staan. Draai je eens om. Ik keek tegen haar billen aan. Ik weet het niet, die eerste zit wel te ruim, als we de foto's van achteren nemen komt je slip aan de boven- en onderkant van het broekje uit, dat vind ik geen gezicht. Je hebt gelijk Dick,dat is geen gezicht. Wat even. Joan liet het broekje zakken, deed haar onderbroek uit en trok het broekje weer aan. En zo, toen ze haar billen richting mij liet zien. Het heeft wel iets. Ik vind het veel beter zo. Met mijn hand over het broekje strelend. Ze draaide zich om, trok het t-shirt uit en zei, die kleur die jij aan hebt wil ik aan. Dat kan en trok deze uit, alleen deze was iets nauwer, het ging allemaal stroever over haar armen heen en niet een expres kon ik haar borsten niet ontwijken. Nou Dick, ik moet je iets bekennen. Ik vind het fotograferen wel leuk, maar je vertroeteld mij zo lekker. ik zou de hele dag wel zo door kunnen gaan. Af- en toe een tedere aanraking, dan totaal geen enkel gevoel overbrengen. Ik heb het jaren niet zo indringend op mij gevoeld,ik vind het heerlijk. Mag ik je een hele persoonlijke vraag mogen stellen. Wil je me in de armen nemen? Dat wil ik wel maar niet in de slaapkamer. Zijn we nu toch ook. Is zo, maar van het een komt het ander en voordat je het door hebt, krijg je al weer spijt. Dit is een bevlieging van je. Je hebt helemaal gelijk, maar hier op de rand kan je me toch vasthouden? Zullen we anders maar naar beneden gaan?
Beneden gekomen vroeg Joan. Mag ik even naar het toilet. Tuurlijk, de keuken door en de twee deur links. Het lichtknopje zit naast de deur aan de kant van de klink. Het duurde even voordat ze terug was en plofte naast me op de bank neer. Ik zag daarnet verder dan het toilet nog een kamer. Er staat een massagetafel en allerlei dingentje in. Masseer jij? Ja, dat doe ik. Ik geef al jaren tantrische massage aan mensen die de kansen die spiritualiteit biedt, te ontvangen. Je maakt me wel nieuwsgierig. Wie had dat gedacht, dat jij dit ook doet. En wanneer wil je mij dat een laten ervaren? Dat kan binnenkort, misschien wel heel snel, alleen als je er voor gaat, ga je voor alles. En hoeveel vraag je daarvoor. Ik vraag niets. Wij doen het voor de medemens geheel gratis. Wij krijgen legaten en donaties, zodat iedereen er gebruik van kan maken. Dus je wil het bij mij doen? Joan het is heel eenvoudig, mijn planning is na het weekend gevuld. Vrijdagmorgen kan ik er tijd voor vrij maken. De eerste keer kan ruim twee uur duren, zoals een intake en een basisonderzoek, want we gaan natuurlijk niet over een nacht ijs. En als het ijs niet breekt, dan gaan we ervoor. Het is dichtbij, wanneer sta je 's morgens op. Om 8 uur is iedereen naar het land, dus daarna kan ik al. Ik kom dan naar je toe en we zullen eerst even doorlopend gesprek houden, wat we allemaal in eerste instantie gaan doen. Gewoon een deken en daarop een laken op de grond of op tafel. Je hebt toch een massagetafel? Inderdaad, die staat thuis en blijft thuis. Alle spirituele behandelingen worden in het huis gehouden van wie er behandeld gaat worden. Spirituele krachten op een en dezelfde plaats kunnen bijverschijnselen gaan vertonen, daarom uit het eerste onderzoek moet blijken, hoe de behandeling aanslaat bij de ontvanger en de uitwerking ervan. Wat moet ik aantrekken? Helemaal niets, dat scheelt een heleboel ongemak.
Zo zie maar weer, kom je wat nieuws tegen en waar je meebezig was, is helemaal vervlogen. Ik geniet nog een beetje na, zou je deze outfit wel willen fotograferen. Tuurlijk we gaan naar boven.
We hebben de sessie afgemaakt, zelfs vond ze het spannend om geheel in haar blootje te gaan staan. Dit hoofdstuk hebben we afgesloten en we gaan ons concentreren op vrijdagmorgen.

Aantal keer bekeken: 4436
Waardering: 3.40 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Sex chatten met:

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 19 bezoekers online