Lees het verhaaltje: waarom weet ik niet op verhalenlezen.

waarom weet ik niet.

U leest om dit moment het verhaal waarom weet ik niet gepost door lieke marijn de graaf. Dit verhaal is gepost in de categorie spannende verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar spannende verhalen?
Categorie: spannende verhalen
Gepost door: lieke marijn de graaf
Gepost op: 2010-5-5

Verhaal:

waarom weet ik niet
Het was gebeurt voor dat ik er erg in had.
Zoals altijd begon het weer onschuldig maar eindigde het te snel.
Ik zuchtte en pakte mijn mobieltje uit mijn broekzak en toetste het gebruikenlijke nummer in 0103 al meteen hoorde ik een vertrouwde stem 'met Edna spreek je'.
Zenuwachtig draaide ik om me heen en keek naar de rommel wat ik had aangericht de vrouw die weerloos op de grondlag met ogen die doodsangst uitbeelde.
'Met mij ik heb het weer gedaan'zei ik toonloos.
'wat is je locatie?' vroeg de vertrouwde stem.
Ik keek om me heen door de sneeuw zag de wereld er anders uit dan normaal de sneeuw bedekte de lelijke ondergrond van wat het werkelijk was.
'Ik denk nog ergens in de buurt van het hotel maar ik weet het niet met zekerheid te zeggen'
Even was het stil 'je locatie is bevestigd, verdwijn wij ruimen de rommel op.'
Ik hing de telefoon op zonder te bedanken.
Ik gunde de vrouw nog een blik ze was mooi haar bruine haar golfde nog een beetje in de wind maar voor de rest was ze een levenloos popje. De sneeuw om haar heen was langzaam aan het smelten en was vies donker rood gekleurd. Veel bloed zal er niet meer over zijn bedacht ik me, ik keek naar mijn handen en begon mijn vingers nog schoon te likken en genoot van het laatste beetje.
Ik keerde me om sprong hoger dan elk normaal mens ooit zou kunnen doen terwijl ik dat deed voelde ik mijn lichaam veranderen zodat ik vleugels kreeg.
Na een paar minuten landde ik op het balkon van het hotel.
Het was een lange nacht geweest en het was bijna weer daglicht dus ik zou me weer terug moeten gaan trekken zodat morgen avond en die avond daarna weer het zelfde zou zijn.
Dat is mijn lot het lot van een echte vampier.

Maar de de volgende avond was anders.
Ik had honger sinds het incident met de vrouw had ik uit voorzorg maatregelen een paar weken niet gegeten want de schoonmakers hebben de politie het lijk laten vinden in de sloot zodat het lijkt om een normale moordenaar te gaan.
Alleen de nieuwste technieken maken het ons niet gemakkelijk ze ontdekte dat haar bloed verdwenen was, in de kranten bespraken ze vampieren als de daders dus je kunt begrijpen dat ik wat voorzichtiger was de laatste tijd.
Maar nu niet ik ging bijna dood van de honger tenminste als ik dood kon gaan.
Vanavond zou ik gewoon een domme vrouw oppikken die denkt een mooie jongen te scoren maar dan loopt het ietsies anders.
Ik glimlachte kwaadaardig en begon te lopen door de straten van de nacht een paar keer zag ik vrouwen mijn kant op kijken en ze dachtte allemaal het zelfde 'wat een mooie jonge jongen'
maar de meeste van die vrouwen waren gewoon voor mij niet geschikt nee daar ben ik wel precies in.
Wanneer ik op een bankje ging zitten zag ik haar voor het eerst haar lange blonde haar speelde met de wind zodat ik haar zoete geur gemakkenlijk op kon pakken. Haar blauwe ogen leken wel te stralen op het eerste gezicht leek ze een beetje op een onschuldig schoolmeisje maar met mijn ervaring door de jaren heen wist ik dat ze waarschijnlijk iets van twintig was net de leeftijd wat ik ook zogenaamd ben.Het geluk lacht me gewoon toe!
Dit was bijna te makkenlijk ik liep vol met zekerheid op haar en zei 'wat doet een mooie dame als u zelf hier alleen in het park?'
Ze glimlachte net als ik 'ehm eh ik wilde naar huis gaan eigenlijk'
Ze probeerde verder te lopen maar ik hield haar hand vast 'het spijt me als ik u laat schrikken maar ik wilde u eigenljk mee uit vragen want ik ben gewoon overdonderd met u schoonheid.'
Ik lachtte in mezelf bijna te makkelijk.
'Nee bedankt ik ga naar huis' ze ze resuluut en weer wilde ze weglopen.
'u moet weten dat ik niet snel opgeef'
zei ik geduldig.
'Ik ook niet dag!'zei ze nu agressief.
Ik moest nu uitkijken voordat ze de politie of wat dan ook belde ook waren er sommige mensen aan het kijken.
Ze geïriteerd weg ik besloot haar in stilte te volgen.
Het ging goed tot het moment dat ze beroofd werd ik stond in een hoekje toe te kijken hoe ze trillerig haar portomonee gaf en in een hoek gedrukt werd.
Dat pikte ik niet hoe durfde ze mijn prooi mijn eten zo bang te maken het eten is het lekkerst als ze totaal ontspannen of gelukkig zijn.

Aantal keer bekeken: 3008
Waardering: 7.00 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 20 bezoekers online