Lees het verhaaltje: gebroken hart op verhalenlezen.

gebroken hart.

U leest om dit moment het verhaal gebroken hart gepost door h. Dit verhaal is gepost in de categorie liefdes verhalen. Wilt u een zelf geschreven, of een mooi verhaaltje posten? Klik daarvoor hier.

Wilt u terug naar liefdes verhalen?
Categorie: liefdes verhalen
Gepost door: h
Gepost op: 2010-7-14

Verhaal:

gebroken hart
Er loopt een traan over mijn wang heen. Hoe kon dit gebeuren, gister zei hij nog dat ik alles voor hem was en nu.. De tranen stromen over mijn wangen. Keer op keer veeg ik ze weg maar het heeft geen nut. Ze blijven maar stromen. Gister leek mijn leven nog oh zo mooi. Maar vanaf vandaag zou ik door een zwart leven moet gaan. Sanne doe die deur open! Ik wil mijn kamer in! Linda staat tegen de deur van onze slaapkamer te bonken. Als je even heb dan kom ik eraan! Ik loop naar de spiegel, mijn mascara is totaal uit gelopen, grote rode ogen van het huilen, met een doekje veeg ik mijn uitgelopen mascara weg. Maar de rode ogen bljif ik houden. Ik loop naar de deur haal hem van het slot en loop weg. Linda hoeft mij zo niet te zien. Ik ren naar beneden en schreeuw, ik ben bij Chantal als je me nodig hebt moet je me maar bellen, ik ren naar buiten pak mijn fiets en fiets weg. Sinds korte tijd ben ik bij haar, Hee Sanne ik had je nog niet verwacht, wat is er gebeurd je hebt helemaal rode ogen. Ik begin weer te huilen. Het, het is Ruben. Hard en diep haal ik adem. Even tot rust komen en dan begin ik weer te praten. Gister zei hij dat ik alles voor hem was,toen dacht ik dat we voor elkaar bestemd waren.! Maar vanmiddag toen we uit waren kwam Ruben naar me toe, weer begin ik te huilen.. Hij zei dat ik me niet meer met hem moest bemoeien, dat het over tussen ons was. Toen begon ik al te huilen, ik vroeg nog waarom maar het enigste wat hij zei was; Als je je met me bemoeit zal je niet meer lang leven trut!Toen ben ik keihard weg gefietst. Ik wist niet meer wat ik moest doen, en dat weet ik nu ook niet, ik begin harder te huilen. Schat, Ruben is je niets waard. Jij verdient veel beter dan Ruben.Chantal kijkt me aan. Echt waar geloof me Sanne. Maar, ik begin te snikken. Ik hou van hem, ik houd heel erg veel van hem! De tranen springen in mijn ogen. Ik voel me machteloos Chantal, ik weet niet meer wat ik moet doen, als ik verder leef, leef ik alleen nog maar somber en noem maar op. En als ik er niet meer ben, heb ik nergens meer last van, dan zal ik in de hemel zijn, en heb ik nergens meer last van. Sanne nee! Je moet niet voor dit probleem weg gaat. Ooit zal je weer een andere leuke jongen zien. Geloof me, er zijn genoeg leuke jongens, die smoor op jou zijn! Je mag het niet op geven. Als jij gaat ga ik ook. Je bent mijn beste vriendin, ik wil je niet kwijt. Chantal heeft tranen in haar ogen. Ze meent wat ze zegt. Ze geeft om me. Ik weet wel dat er mensen zijn die om me geven, ik weet wel dat er mensen zijn die ziels veel van me houden. Maar de jongen van wie ik houd. Houd niet meer van me, of heeft nooit van me gehouden. Dat doet me pijn heel erg pijn, daar kan ik niet meer tegen. Als, als ik een leuk meisje was geweest, zou hij me nog leuk vinden, of zou hij me ooit wel leuk gevonden hebben. Jij kan iedereen krijgen. Maar ik niet, jij bent mijn grote voorbeeld. Het raast maar door me klote kop heen, je bent lelijk, je kon hem niet krijgen hoor lelijk wicht, hij wou je gewoon uittesten sukkel dat je bent! jij kan niemand krijgen!Snap je dat Chan,ik wil zo niet meer verder. Chantal veegt haar tranen weg. Sanne, ik voel wat jij voelt. Je moet niet opgeven. Ik zorg ervoor dat je je niet meer zo slecht als nu zult voelen echt waar.Geloof me alstublieft! Ik voel me opeens duizelig,hoofdpijn en een misselijk gevoel. Dan val ik flauw. Sanne, Sanne hoor je me! Sanne geef antwoord! Chantal schreeuwt en roept ze raakt in paniek. Mama! Mama kom! Sanne is flauwgevallen! Mama! Haar moeder komt naar boven gerend. Haal washandjes! en een bak met water. Chantal vlucht naar de badkamer. Binnen no-time is ze weer terug met een bak water en washandjes. Chantal bel vlug de dokter dit is niet goed! Paar minuten later komt Chantal terug. Hij is onderweg. Er staan tranen in Chantal's ogen. Hoe kon dit gebeuren. De bel gaat. Chantal rent naar beneden. Ze neemt de dokter mee naar boven. Hij luister naar mijn hart en zegt. Ze moet snel naar het ziekenhuis, anders zal het slecht met haar aflopen..Ik wordt naar het ziekenhuis gebracht, Chantal stond erop dat ze mee moest, Het enigste wat ze deed was huilen, huilen, huilen, Ze mocht niet mee in de ziekenwagen, dus ging ze met haar moeder achter de ziekenwagen naar het ziekenhuis, ze was zo boos op Ruben dit was allemaal zijn schuld, ze wist wat ze moest doen, Ruben bellen, Toen Ruben opnam begon ze te praten, Hoe kun je vieze eikel dat je bent! Doordat jij het gvd uit hebt uitgemaakt ligt Sanne nu in het ziekenhuis! Oh wacht dat vind je helemaal niet erg! Ik dacht dat je van Sanne hield, maar je wou gewoon stoer doen dat je een vriendin had! Vieze eikel! Sanne mag dan niet met jou bemoeien maar ik moet jou nog wel het een en het ander vertellen! Hoe kon je zo gemeen zijn! Het is mijn beste vriendin! Jou ex, ze was toch alles voor je! Dat zei je gister nog tegen haar! Oh ik weet het al, je bent zeker gister met een of andere slet naar bed geweest he! EIKEL! Chantal moet even op adem komen, nu mocht hij zijn verhaal doen, maar het is stil aan de andere kant van de lijn, krijg ik nog wat te horen! Je hebt ervoor gezorgd dat je ex in het ziekenhuis ligt, moet je me nu niet iets zegen? Weer is het stil, dan begint Ruben te praten, Het is niet wat je denkt, ik heb het uitgemaakt omdat, dan is het stil, omdat ik had gehoord dat ze verliefd was op Robbert. In de stem van Ruben hoorde Chantal dat er verdriet in zat, Vertel haar dat maar, ga maar naar het ziekenhuis! Ik hang nu op want ik ben bij het ziekenhuis doei! ja doei ik kom ze moet weten dat ik van haar houd! Maar.. Ruben heeft pech Chantal heeft de verbinding al verbroken...Chantal en Lieke zitten maar te wachten, en te wachten, Chantal zit maar in zich zelf te mompelen en te mompelen, het is mijn schuld. Ik had moeten zien dat het slecht met haar ging, ik zag het wel, maar ik zag niet dat het zo erg was, Chantal begint te huilen, He kom maar hier, jij kon er niets aan doen, Lieke slaat een arm om haar dochter heen, stil maar meisje stil maar. Chantal en Lieke merken niet dat de ouders van Sanne en Linda de wachtkamer inkomen. Oh godzijdank, weten jullie al meer over mijn dochter? Sara kijkt bezorgd. Mijn moeder loopt op Sara en Peter af. Ze zijn momenteel onderzoeken aan het doen en straks krijgt ze extra zuurstof en noem maar op. De deur van de wachtkamer gaat naar 10 minuten stilte open. Iedereen dacht dat het de dokter was, maar nee, Ruben komt met zijn moeder binnen. Chantal staat op en loopt naar Ruben toe, ga jij even met mij mee? Chantal loopt naar het water kraantje toe, en Ruben loopt haar gehoorzaamt achterna, Ik weet niet of het tot je doordringt hoor, maar Sanne ligt hier doordat jij het hebt uitgemaakt. Ze is zo kwetsbaar, ze houd van jou. Alleen van jou, omdat het uit was, wou ze zelfmoord plegen, ze voelde zich zo eenzaam,verdrietig,ongelukkig dat ze niet meer wist wat ze moest doen. Dat kwam door jou Ruben. Chantal heeft toen ze Ruben dit vertelde haar rug naar hem toegekeerd. Toen ze zich omdraaide zag ze iets wat ze niet kon geloven, Ruben die stoere coole jongen, staat te huilen voor haar neus! Hij heeft spijt,verdriet, nu zag Chantal pas de andere kant van Ruben, de kant die ik al een keer eerder had gezien. Ruben begint te praten, het leek net op hij tegen zichzelf praatte maar hij praatte tegen Chantal. Ze zeiden het allemaal, ze gebruikt je gast, zie je haar niet met hem, dat is echt wel meer dan vriendschap, hoe kon ik zo stom zijn om het te geloven, ik hou van haar, ik hou van sanne. ik moet naar haar toe! ze moet weten dat ik van haar houd! Kom we gaan terug naar de wachtkamer. Ruben en Chantal zijn nog geen 5 minuten binnen of de dokter komt binnen. De ouders van Sanne de Vos mogen meekomen. Uw dochter is bij kennis maar kan nog niet te veel hebben, ze is nu met een pshygiater. Ze heeft iets met haar ex of iets dergelijks, Ruben begint weer zacht te snikken. Meneer, bent u haar neef? Eh nee, ik ben die ex, ik moet haar, haar mijn meisje spreken! Ruben schreeuwt het nog net niet. De arts loopt naar de kamer waar Sanne ligt. Als de dokter verteld dat Ruben er is. Krijgt ze tranen in haar ogen. Is, is Ruben hier? Voor, voor mij? Ja, alleen voor jou, en hij moest zelfs nog huilen dus, de arts knipoogt, kan u mijn ouders ophalen, eigenlijk iedereen die daar voor mij zit?De arts loopt weg. Nog geen minuut later komt Ruben de kamer binnen gelopen. Ik kan zien dat hij heeft gehuild. Hij komt naar me toe gelopen, het spijt me Sanne, het spijt me zo erg! Er staat een traan in Rubens oog. Langzaam glijd hij naar beneden, Ruben kijkt mij aan, kan kan je het me vergeven? Hij kijkt me aan, hij heeft echt spijt, hij houd echt van me, Voorzichtig probeer ik te praten, Je hebt mijn hart gebroken doordat je het hebt uitgemaakt, ik wist niet meer wat ik moest doen, ik was verdrietig,eenzaam,boos,boos op mezelf. Maar omdat je hier bent gekomen voor mij, doet me veel, Onze hoofden komen dichter bij elkaar! Ja hallo, mogen wij ook nog even? Dat is Chantal weer en iedereen begint te lachen, Nou dan ga ik maar ik kom morgen nog wel even langs! Ruben geeft me een kus op mijn voor hoofd, en gaat weg, Iedereen praat tegen me, Maar de helft hoor ik niet, Mijn gedachten zijn bij Ruben, MIJN vriendje..

Aantal keer bekeken: 6386
Waardering: 6.29 op 10
Geef een cijfer:

Verhalen

Wilt u een verhaaltje lezen uit één van de onderstaande categorieën? Klik dan gewoon op een categorie en u komt op de pagina met de verhalen van deze bepaalde categorie.

Verhalen posten

Hebt u zelf een verhaaltje geschreven? Of een onvergetelijke blunder tegengekomen, of iets anders. En je wilt er anderen mee amuseren, lezen? Met verhalenlezen.nl kan dat geen probleem zijn. Klik hier om een verhaal te posten!

Statistieken

Totaal verhalen: 5184
Totaal categorieën: 10
Totaal 24 bezoekers online